اگر می‌خواهید افراد بیشتری را به خود جذب کنید، با این ۸ رفتار خداحافظی کنید

۲) مقاومت در برابر آسیب پذیری

یک باور رایج وجود دارد که آسیب پذیری نشانه ضعف است، اما در واقعیت، آسیب پذیری یکی از بزرگترین نقاط قوت ما است. این نشان دهنده شجاعت این است که با خودمان صادق باشیم و بدون هیچ ادعایی همانطور که هستیم ظاهر شویم.
اجتناب از آسیب‌پذیری منجر به روابط سطحی می‌شود. تنها زمانی که به خودمان اجازه می دهیم با نقاط قوت و ضعف، شادی ها و ترس هایمان دیده شویم، ارتباطات عمیق و معتبری ایجاد می کنیم. این روابط همانهایی هستند که در طول موج ما طنین انداز می شوند.
برنه براون، محقق مشهور به شیوایی آن را این‌گونه بیان می‌کند: «آسیب‌پذیری مانند حقیقت به نظر می‌رسد و مانند شجاعت است. حقیقت و شجاعت همیشه راحت نیستند، اما هرگز نقطه ضعف نیستند.»
بیایید آسیب پذیری خود را به عنوان یک نقطه قوت در آغوش بگیریم و تماشا کنیم که کسانی که از خود واقعی ما قدردانی می کنند جذب می شود.

۳) در جستجوی شادی

یک رفتار رایج که می تواند افراد را از طول موج ما دور کند، جستجوی بی وقفه شادی است. این تعقیب و گریز مداوم باعث می شود که لحظه حال، تجربیاتی که ما را شکل می دهند و رشدی که از ناراحتی بیرون می آید را نادیده بگیریم.
داشتن یک زندگی واقعاً معنادار بر شاد بودن متمرکز نیست. این در مورد پذیرش همه احساسات، حتی آنهایی که کمتر خوشایند است، و یافتن رضایت در درون خود، بدون توجه به شرایط بیرونی است.
رها کردن نیاز به شادی همیشگی به ما امکان می‌دهد اصالت بیشتری داشته باشیم. این ما را قادر می‌سازد تا با دیگران در سطح عمیق‌تری ارتباط برقرار کنیم، زیرا نه تنها شادی‌های خود، بلکه مبارزات خود را نیز به اشتراک می‌گذاریم.

۴) زندگی در ترس از قضاوت

بسیاری از ما به دلیل ترس از قضاوت شدن، رفتارهای خود را اصلاح می کنیم یا بخش هایی از وجود خود را پنهان می کنیم. ما آنقدر نگران این هستیم که دیگران چه فکری می کنند یا می گویند که در نهایت پتانسیل و اصالت خود را محدود می کنیم.
دیوید آیک خاطرنشان کرد: "بزرگترین زندانی که مردم در آن زندگی می کنند ترس از آنچه دیگران فکر می کنند است." این ترس می تواند ما را از بیان خود واقعی خود و ارتباط با افرادی که واقعاً ما را درک می کنند باز دارد.
این آزادی ما را محدود می کند تا آن چیزی که هستیم باشیم، خلاقیت ما را محدود می کند و مانع از توانایی ما برای ایجاد روابط واقعی می شود.
وقتی این ترس را رها می کنیم، فضایی برای اصالت ایجاد می کنیم. ما به خود اجازه می‌دهیم تا انتخاب‌هایی داشته باشیم که با ارزش‌های اصلی ما به جای انتظارات اجتماعی همسو باشد.
این رهایی از قضاوت به ما امکان می‌دهد کسانی را جذب کنیم که ما را به خاطر آنچه واقعاً هستیم تحسین می‌کنند، نه آن‌هایی که وانمود می‌کنیم هستیم.

۵) فرار از مسئولیت

فرار از مسئولیت رفتاری است که می تواند افراد همفکر را از ارتباط با ما باز دارد.
وقتی دائماً شرایط خارجی یا افراد دیگر را مسبب مشکلات خود می‌دانیم، خود را قربانی شرایط خود می‌دانیم تا مشارکت‌کننده فعال در زندگی‌مان.
پذیرفتن مسئولیت کامل زندگی مان باعث توانمندی می شود. تمرکز را از آنچه برای ما اتفاق می‌افتد به نحوه واکنش ما تغییر می‌دهد. این سطح از مسئولیت پذیری برای کسانی که از خودشان قدردانی می کنند و آن را تمرین می کنند جذاب است.
این یک جنبه حیاتی برای جذب افراد در طول موج ما است - کسانی که برای رشد شخصی، انعطاف پذیری و رویکرد فعالانه به زندگی ارزش قائل هستند.

۶) به دنبال هماهنگی مداوم

این به این دلیل است که روابط معتبر همیشه هماهنگ نیستند، آنها شامل اختلاف نظرها، درگیری ها و چالش ها هستند.
هارمونی آرامش بخش است، اما هماهنگی مداوم می تواند نشان دهنده فقدان اصالت یا ترس از رویارویی با مسائل دشوار باشد. در بحبوحه تضاد و اختلاف است که خود واقعی ما خود را آشکار می کند. این لحظات ارزش ها، انعطاف پذیری و توانایی ما برای همدلی و همکاری را آزمایش می کنند.
وقتی ناهماهنگی گاه به گاه را به عنوان بخشی ذاتی از روابط معتبر می پذیریم، افرادی را جذب می کنیم که برای صداقت، رشد و عمق در تعاملات خود ارزش قائل هستند.

۷) در منطقه راحتی خود بمانید

ماندن در منطقه راحتی شما ممکن است احساس امنیت و آشنا داشته باشد، اما رشد و اکتشاف را نیز متوقف می کند.
این شما را از تجربه چیزهای جدید، یادگیری و ملاقات با افرادی که می توانند زندگی شما را غنی کنند، باز می دارد.
جرأت بیرون رفتن از منطقه راحتی، افق دید شما را گسترده تر می کند و به دیگران نشان می دهد که شما نسبت به ایده ها و تجربیات جدید باز هستید.
این تمایل به کاوش برای کسانی که قدردان رشد، کاوش، و تابلوی غنی از تجربیات متنوعی هستند که زندگی ارائه می دهد، جذاب است.
همانطور که نیل دونالد والش عاقلانه بیان کرد، "زندگی در انتهای منطقه راحتی شما آغاز می شود." از ناراحتی ناشی از جسارت فراتر از قلمرو آشنای خود استقبال کنید. با آن به عنوان نشانه ای از رشد و فرصتی برای یادگیری رفتار کنید.

۸) غفلت از مهربانی کردن به خود

نادیده گرفتن شفقت به خود می تواند به طور قابل توجهی مانع از توانایی ما در ارتباط با افراد همفکر شود. شفقت به خود یعنی با همان مهربانی، درک و صبری که با دیگران قائل هستیم، با خود رفتار کنیم.
درگیر شدن در انتقاد شدید از خود و سرزنش خود به خاطر اشتباهات، جو منفی را ایجاد می کند که می تواند افراد را از خود دور کند. تمرین شفقت به خود ذهنیتی از مهربانی و پذیرش را پرورش می دهد که به طور طبیعی به بیرون تابش می کند.
کسانی که از این ویژگی ها قدردانی می کنند، احتمالاً به سمت ما کشیده می شوند، زیرا ما به خود شفقت نشان می دهیم. آنها اصالت و ظرفیت ما را برای پذیرش عیوبمان بدون اینکه اجازه دهیم ما را تعریف کنند، تشخیص خواهند داد.
شفقت به خود را در اولویت قرار دهید. با خود مهربانانه رفتار کنید، اشتباهات خود را ببخشید و پیشرفت خود را جشن بگیرید.