پژوهشگران ذره‌ سنگ زیرکُن ۴.۴۵ میلیاردساله متعلق به شهاب‌سنگ معروف مریخی ۷۰۳۴ NWA که به نام زیبایی سیاه نیز شناخته می‌شود، را بررسی کردند و اثر ژئوشیمیایی مایعات از جمله مقدار زیادی آب را در آن یافتند.

پژوهش جدیدی که با هدایت پژوهشگران دانشگاه کورتین استرالیا انجام شده از قدیمی‌ترین شواهد مستقیم از وجود آب گرم در دوران باستان مریخ پرده برداشته است؛ مدرکی که نشان می‌دهد این سیاره احتمالاً در گذشته سکونت‌پذیر بوده است.

به گزارش ایرنا از وبگاه فیز، پژوهشگران ذره‌ سنگ زیرکُن ۴.۴۵ میلیاردساله متعلق به شهاب‌سنگ معروف مریخی ۷۰۳۴ NWA که به نام زیبایی سیاه نیز شناخته می‌شود، را بررسی کردند و اثر ژئوشیمیایی مایعات از جمله مقدار زیادی آب را در آن یافتند.

سنگ زیرکُن از مجموعه کانی‌هاست و لومینسانس سبز جواهری-نارنجی و قرمز تیره تا قرمز جواهری دارد. رادیواکتیویته کامل آن به دلیل وجود ادخال هاست و به سختی در هیدروفلوئوریک اسید، سولفوریک اسید و هیدروکلریک اسید حل می‌شود.

دکتر آرون کاوسی (Dr. Aaron Cavosie)، یکی از پژوهشگران این گروه و استاد دانشکده علوم زمین و سیاره‌شناسی کورتین، گفت: این کشف راه‌های جدیدی برای فهم سیستم‌های گرمابی گذشته مریخ می‌گشاید که به ماگماتیسم (همه فرآیندهایی که به پیدایش سنگ‌های آذرین منتهی می‌شود) همچنین قابلیت سکونت در این سیاره در گذشته مرتبط هستند.

دکتر کاوسی گفت: ما از ژئوشیمی (زمین‌شیمی) در مقیاس نانو برای شناسایی عنصری استفاده کردیم که گواه وجود آب داغ در مریخ در ۴.۴۵ میلیارد سال پیش است.

وی افزود: سیستم‌های گرمابی برای شکل‌گیری حیات روی زمین ضروری بودند و یافته‌های ما نشان می‌دهد در مریخ هم آب که عامل اصلی سکونت‌پذیری محیط است‌، اوایل شکل‌گیری پوسته آن وجود داشت.

این گروه پژوهشی با بهره‌گیری از تصویربرداری در مقیاس نانو و طیف‌سنجی، الگوهای عناصر این زیرکُن منحصربه‌فرد از جمله آهن، آلومینیوم، ایتریم و سدیم را شناسایی کردند. این عناصر در هنگام شکل‌گیری این زیرکن در ۴.۴۵ میلیارد سال پیش به آن اضافه شدند که نشان می‌دهد در طول فعالیت ماگمایی اولیه در مریخ، آب وجود داشت.

دکتر کاوسی خاطرنشان کرد: این پژوهش نشان داد برخوردهای شهاب‌سنگی عظیمی با پوسته مریخ اتفاق افتاده که باعث تحولات سطحی بزرگ در آن شده است؛ اما آب قبل از حدود ۴.۱ میلیارد سال پیش آنجا وجود داشت.