گرجستان و آنچه نمی‌دانستید

گرجستان، کشوری واقع در انتهای شرقی دریای سیاه در جناح‌های جنوبی تاج اصلی کوه‌های بزرگ قفقاز از شمال و شمال‌شرقی به روسیه، از شرق و جنوب‌شرقی به آذربایجان، از جنوب به ارمنستان و ترکیه و از غرب به دریای سیاه محدود است. این کشور شامل سه منطقه قومی آبخازیا در شمال غربی (شهر اصلی سوخومی)، آجاریا در جنوب غربی (شهر اصلی باتومی) و اوستیای جنوبی در شمال (شهر اصلی تسخینوالی) است.

به گزارش ایمنا، گرجستان ریشه در تاریخ دارد و میراث فرهنگی آن بسیار کهن و قدیمی است. این کشور در طول قرون وسطی یک پادشاهی قدرتمند بود که در فاصله قرن‌های دهم تا سیزدهم به اوج رسید.

سپس بعد از یک دوره طولانی تسلط ترک‌ها و پارس‌ها، سرانجام در قرن نوزدهم به روسیه ملحق شد. زمانی که به اتحاد جماهیر شوروی پیوست، یعنی در سال‌های ۱۹۱۸ تا ۱۸۲۱، گرجستان به یک کشور مستقل تبدیل شد. در سال ۱۹۳۶ به اتحادیه تبدیل شد و حتی پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی همچنان به همین صورت باقی ماند. گرجستان در نهایت نوزدهم نوامبر ۱۹۸۹ اعلام حاکمیت و نهم آوریل ۱۹۹۱ اعلام استقلال کرد.

دانستنی‌های جالب درباره گرجستان

گرجستان خانه نخستین اروپایی‌ها بود و قدیمی‌ترین جمجمه انسان یافت‌شده در قفقاز متعلق به زوجی ۱.۸ میلیون‌ساله به نام‌های ززوا و مزیا Zezva and Mzia بود که طی یک سفر باستان‌شناسی در دمانیسی پیدا شد.

آن‌ها به‌عنوان یک پیوند مهم بین اجداد آفریقایی و اروپایی دیده می‌شوند؛ کشوری کوهستانی است و شهرهای زیادی در بالای تپه‌های آن وجود دارد. روستاهای بوچورا و اوشگولی مرتفع‌ترین روستاهای اروپا با سکونت دائمی هستند که در ارتفاع ۲۳۴۵ و ۲۱۰۰ متری از سطح دریا قرار دارند.

این کشور فرهنگی مهمان‌دوست دارد و مردم آن میهمان را هدیه‌ای از جانب خدا یا یک موهبت الهی می‌دانند که باید با آغوش باز از وی پذیرایی کرد و اطمینان داشت که هرگز گرسنه از نزد آن‌ها نمی‌رود.

گرجستان با داشتن آب‌وهوای نیمه‌گرمسیری تا نیمه‌بیابانی و حتی آلپی، یکی از متنوع‌ترین کشورهای جهان از نظر زیست‌محیطی است. پایتخت آن، تفلیس، آب‌وهوای نیمه‌گرمسیری و زمستان‌های خنک دارد و به‌دلیل چشمه‌های آب گرم طبیعی خود (کشف‌شده در قرن پنجم) به این اسم نامیده شده که در گرجی به‌معنای گرم است.

این کشور برای کشاورزی مناسب است، زیرا ۴۹ نوع مختلف خاک در آن وجود دارد. بیش از ۴۰ درصد از خاک گرجستان را جنگل‌ها تشکیل می‌دهند و از نظر تنوع زیستی، این کشور یکی از جالب‌ترین نقاط جهان است.

گرجستان خانه عمیق‌ترین غار جهان با عمق ۲۲۱۲ متر است. بلندترین کوه این کشور نیز ۵۱۹۳ متر ارتفاع دارد که حدود ۴۰۰ متر از کوه مون‌بلان فرانسه بلندتر است، همچنین دارای سه مکان ثبت‌شده در میراث جهانی یونسکو شامل مجموعه کلیسای جامع چشمگیر آن معروف به صومعه گلاتی، شهر باستانی و پایتخت سابق متسختا و منطقه کوهستانی سوانتی علیا است.

زبان منحصربه‌فرد مردم گرجستان از زبان‌های یونانی و ایرانی ریشه گرفته و به پیدایش الفبای ویژه‌ای برای آن منجر شده است. گرجی یکی از قدیمی‌ترین زبان‌های جهان است که در طول تاریخ تغییر چندانی نداشته است، بنابراین کودکان به‌راحتی می‌توانند متون کتاب‌های قدیمی گرجی را بخوانند؛ زبانی که امروزه در این کشور استفاده می‌شود از ۳۳ حرف تشکیل شده است.

گرجستان به موسیقی چندصدایی‌اش معروف است؛ یک موسیقی فولکلور کرال است که توسط دو یا چند نفر خوانده می‌شود و سنت‌های آن به پیش از معرفی مسیحیت در این کشور (اوایل قرن چهارم میلادی) بازمی‌گردد.

گرجستان کشوری بسیار امن برای سفر است و در سال ۲۰۱۷ به‌عنوان هفتمین کشور امن برای بازدید در جهان رتبه‌بندی شد.

این کشور کوه‌هایی محلی دارد که نه‌تنها برای کوهنوردی و پیاده‌روی، بلکه برای اسکی کردن نیز عالی هستند. بلندترین کوه این کشور ۵۲۰۱ متر از سطح دریا ارتفاع دارد و در طول تابستان گردشگران زیادی را به خود جذب می‌کند. ۶ پیست اسکی نیز در گرجستان وجود دارد که قیمت‌های مناسب‌تری نسبت به منطقه آلپ دارد، اما کیفیتی برابر و ازدحام جمعیت کمتری را ارائه می‌دهد.

گرجستان در میان مردم محلی این کشور Sakartvelo نامیده می‌شود که به‌معنای مردمان آمده از کارتلی (منطقه مرکزی گرجستان) است. برای پدید آمدن واژه گرجستان روایات بسیاری وجود دارد؛ عده‌ای باور دارند این نام از سنت جورج به‌عنوان حامی کشور گرفته شده است که حتی مجسمه آن نیز در تفلیس وجود دارد، عده‌ای ریشه آن را در واژه گئورگی، نام یونانی برای کشاورزی دنبال می‌کنند و برخی معتقدند نام گرجستان از واژه ایرانی گرگ گرفته شده و به‌معنای سرزمین گرگ‌ها است، چراکه این سرزمین زمانی بخشی از خاک ایران بوده است.