چالش‌های اروپا در زمینه پروژه‌های هسته‌ای جدید

پروژه‌های جدید راکتورهای هسته‌ای در اروپا به‌رغم ایفای نقشی حیاتی در ترکیب انرژی این قاره، به‌دلیل هزینه‌های بالای ساخت، خطرات مالی و اتکا به حمایت دولتی به چالشی دلهره‌آور برای اکثر ارائه‌دهندگان خدمات شهری در اروپا تبدیل شده است.

بر اساس گزارش رتبه‌بندی اس‌اندپی گلوبال ریتینگ S&P Global Ratings، یک آژانس رتبه‌بندی اعتباری آمریکایی (CRA) که تحقیقات و تحلیل‌های مالی در مورد سهام، اوراق قرضه و کالاها منتشر می‌کند، ساخت راکتورهای هسته‌ای جدید در اروپا به‌دلیل هزینه‌های بالای ساخت، ریسک‌های مالی قابل‌توجه و نیاز به حمایت قوی دولت، به‌رغم نقش حیاتی آن‌ها در کربن‌زدایی و امنیت انرژی، از نظر اقتصادی چالش‌برانگیز و چالش‌های مالی و لجستیکی آن همچنان گسترده است.

گزارش یادشده با اشاره به هزینه‌های فوق‌العاده سنگین ساخت‌وساز هسته‌ای مدرن، ساخت راکتورهای هسته‌ای جدید در اروپا را بسیار پرهزینه، پرخطر و نیازمند بودجه‌ای قابل‌توجه توصیف کرد. هزینه یک‌شبه راکتورهای جدید که شامل تأمین مالی در طول ساخت نمی‌شود، بیش از ۱۰ میلیون یورو به ازای هر مگاوات برآورد شده است که برای یک جفت معمولی از راکتورهای تحت‌فشار اروپایی به سرمایه‌گذاری ۵۰ میلیارد یورویی تبدیل می‌شود؛ مبلغی که بسیار فراتر از ظرفیت مالی اکثر شرکت‌های برق اروپایی قرار دارد.

به گزارش ایمنا، این هزینه در شرایطی تا این حد بالا است که انرژی هسته‌ای نقش مهمی در تلاش‌های اروپا برای کربن‌زدایی و امنیت انرژی ایفا می‌کند.

هزینه اجرای پروژه‌های هسته‌ای جدید در اروپا حدود پنج برابر بیشتر از هزینه‌های بزرگ‌ترین پروژه مزرعه بادی فراساحلی سازمان همکاری اقتصادی و توسعه است و فشار مالی بالایی به سرمایه‌گذاران وارد می‌کند. از سوی دیگر افزایش هزینه‌ها و تأخیر در تحویل و راه‌اندازی این پروژه‌ها، از رتبه اعتباری سرمایه‌گذاران می‌کاهد و بر افزایش خطرات اجرایی و احتمالی بالقوه می‌افزاید؛ برای شرکت‌های برق اروپایی، هزینه‌های بالای سرمایه‌ای ساخت‌وسازهای هسته‌ای به‌طور معمول ترازنامه شرکت‌ها را بالا می‌برد و به تضمین درآمد بلندمدت برای تضمین ثبات مالی نیاز دارد.

انرژی هسته‌ای با این وجود نقشی استراتژیک در ترکیب انرژی اروپا ایفا می‌کند و به‌رغم هزینه‌های بالا، مزایای مشخصی را به‌ویژه در زمینه بحران انرژی اروپا پس از آغاز درگیری‌ها میان روسیه و اوکراین ارائه می‌دهد، زیرا در حالی که اتحادیه اروپا تا پیش از سال ۲۰۲۲ به‌شدت به گاز روسیه متکی بود، اورانیوم (ماده خام انرژی هسته‌ای) را از یک پایگاه تأمین‌کننده با ثبات‌تر و متنوع‌تر دریافت می‌کند و آسیب‌پذیری‌های ژئوپلیتیکی خود را کاهش می‌دهد.