خرابی‌های جدید آزادی، بوی خرابکاری می‌دهد؟

تمام اتفاقات یک سال اخیر در ورزشگاه آزادی، از تخریب یکباره سکوها تا تأخیر انداختن بازگشایی ورزشگاه شائبه‌هایی ایجاد کرده؛ اینکه گویا عزمی وجود دارد که تماشاگران نتوانند وارد ورزشگاه آزادی شوند.

تابناک نوشت: ورزشگاه پیر آزادی، ۵۳ سال پس از تأسیس و برگزاری نخستین بازی رسمی در تاریخ ۲۷ اسفند ۱۳۵۰ در دست بهسازی قرار گرفت. ورزشگاهی با شکوه و عظمت که حتی پروسه بهسازی (نه بازسازی کامل) آن یک پروژه بزرگ و زمان‌بر است. با این حال هنوز مشخص نیست که چه زمانی قرار است بهره‌برداری مجدد از ورزشگاه آزادی صورت بگیرد و هر بار نیز به ابهامات اضافه می‌شود.

در شرایطی که از ابتدای سال و با شروع پروژه بهسازی ورزشگاه آزادی، تاریخ‌های مختلفی درباره بازگشایی مجدد ورزشگاه از سوی مسئولان مختلف عنوان شده بود، اما هیچکدام از این تاریخ‌ها محقق نشد. تاریخ قطعی بازگشایی ورزشگاه آزادی در پایان فاز اول، اواخر آذرماه عنوان شد که چنین نشد و آخرین وعده وزیر ورزش و جوانان هم برگزاری قطعی دیدار استقلال و سپاهان در روز ۱۳ دی ماه برای بازگشایی رسمی ورزشگاه آزادی بود که بازهم مسئولان امر، نتوانستند ورزشگاه بزرگ و ماندگار آزادی را در به این تاریخ برسانند.

حالا وعده جدید احمد دنیامالی، مهدی تاج و مهدی نصیبی برگزاری دیدار استقلال و شمس آذر در ورزشگاه آزادی است. دیداری که اول بهمن‌ماه در چارچوب دیدارهای هفته شانزدهم لیگ برتر برگزار می‌شود، اما هنوز تردیدهایی در این زمینه وجود دارد. این تردیدها در شرایطی است که از مدت‌ها پیش در خصوص دیدار پرسپولیس و النصر در لیگ نخبگان آسیا نیز گفته می‌شد، ورزشگاه آزادی میزبان آن مسابقه خواهد بود.

دیدار پایانی پرسپولیس در مرحله گروهی لیگ نخبگان که تاریخ برگزاری آن ۲۹ بهمن ماه است و حالا تأیید شده که با بازگشت میزبانی‌ها، پرسپولیس در تهران میزبان رونالدو و هم تیمی‌هایش خواهد بود. با این حال، سؤال این است که ورزشگاه آزادی می‌تواند بدون دردسر میزبان این دیدار باشد یا بازهم باید شاهد یک آبروریزی بین‌المللی دیگر بود؟

به تازگی تصاویری از ورزشگاه آزادی منتشر شده که پس از پایان فاز اول بازسازی که مربوط به سمت غربی ورزشگاه بود، کارگاه عمرانی ورزشگاه در ضلع جنوبی و شمالی ورزشگاه مشغول فعالیت شده و بخش‌هایی از سکوها و تونل‌های ورزشگاه نیز تخریب شده است. اتفاقی که نشان می‌دهد که حالا حالاها نباید امید چندانی به بازگشایی کامل آزادی داشت و طبیعتاً در بهترین شرایط ممکن، این اتفاق با محدودیت رقم خواهد خورد.

حالا سؤال این است که چرا پیش از اینکه ورزشگاه آزادی بازگشایی شود، عملیات عمرانی جدیدی آغاز شده؟ آیا چنین اقدامی برای سرعت بخشیدن به پایان بهسازی کامل ورزشگاه آزادی است که اگر چنین بود، چرا وعده‌های مختلف برای بازگشایی ورزشگاه داده شد؟ به یک باره یک تاریخ قطعی و نهایی برای بازگشایی داده می‌شد تا همه سردرگم نباشند.

از سویی انگار هیج شفافیتی در این پروژه وجود ندارد، نه تاریخ پایان عملیات مشخص است و نه هزینه‌های آن. ورزشگاهی که گفته شده ۱۹۰۰ میلیارد برای بهسازی آن بودجه در نظر گرفته شده، اما انگار در این زمینه هم هیچ شفافیتی وجود ندارد که یک مسئول مربوطه به طور واضح شرح کاملی از آنچه گذشته و در پیش است، بدهد.

اینکه خرابی‌های جدید آزادی هم بوی خرابکاری می‌دهد تا مبادا ورزشگاه آزادی با جمعیت کامل بازگشایی شود و چه بسا، بار دیگر بازگشایی این ورزشگاه به تأخیر بیافتد و تماشاگران همچنان با تابلوی ورود ممنوع مواجه شوند. ورزشگاهی که تماشاگران بی صبرانه منتظرند تا بار دیگر روی سکوهای آن حضور پیدا کنند و فریاد بکشند، اما به شرطی که خرابی‌ها اجازه بدهد.