دهلوي از وضعيت موسيقي كشور گله‌مند است و مي‌گويد: آنها كه راه حضور جوانان و تخليه انرژي آنها را مي‌بندند، آيا فكر كرده‌اند كه ميان موسيقي، كراك، هرويين و شيشه؛ كداميك خطرناك‌تر است؟!

آنها كه راه را براي حضور جوانان و تخليه انرژي آنها مي‌بندند آيا فكر كرده‌اند كه بين موسيقي، كراك و هرويين و شيشه كدام خطرناك است؟!

اين جمله‌اي بود كه حسين دهلوي در گفتگوي خود با ايلنا بر آن تاكيد كرد و افزود: آيا غير از اين است كه جوان‌ها براي تخليه انرژي به سمت مواد مخدر مي‌روند پس چرا بايد موسيقي را به عنوان يك كار هنري از آنها دريغ كرد؟!

حسين دهلوي اضافه كرد: هم‌اكنون اوضاع كاملا نابسامان شده است‎؛ به‌گونه‌اي كه بي‌سوادها جاي باسوادها را گرفته و بي‌فرهنگ‌ها جانشين بافرهنگ‌ها شده‌اند.

وي افزود: متاسفانه در شرايط سياسي نابسامان امروز؛ خارجي‌ها به كشور ما به چشم تروريست نگاه مي‌كنند و سعي دارند اين نگاه غيرواقعي خود را در جهان بسط دهند. آنها سعي دارند بقبولانند كه ديگر يادي از آن ايران زرخيز و باعظمت نيست.

آهنگساز اپراي بيژن و منيژه خاطرنشان كرد: متوليان فرهنگي كه بايد حساسيت شرايط امروز را درك كنند؛ شناخت درستي از مسايل فرهنگي ايران ندارند كه بخواهند براي آن برنامه‌ريزي كلان و خرد انجام دهند.

به‌گفته دهلوي، نتيجه برنامه‌ريزي‌هاي غلط مديران، همين اوضاع نابسامان موسيقي درحال حاضر است كه در آن جلوي موسيقي ايراني و كلاسيك گرفته مي‌شود و راه براي موسيقي بي‌مايه پاپ باز مي‌شود.

وي با انتقاد از لغو بعضي از كنسرت‌ها در شهرستان‌هاي مختلف، خواستار حمايت مردم از موسيقي فرهنگي شد و اظهار داشت: شايد براي بعضي‌ها نبود يك نسل بي‌هويت خوشايند باشد، اما ما بايد خودمان هواي فرهنگ و ذهن فرزندان‌مان را داشته باشيم.

اين آهنگساز در ادامه سخنان خود گفت: تهران با 14ميليون جمعيت كه به اندازه جمعيت بسياري از كشورهاي اروپايي است؛ هنوز يك سالن درخور هنر موسيقي ندارد و سالن‌هاي همايش‌ها و سوله‌هاي ورزشي براي اجراي كنسرت تدارك ديده مي‌شوند.

وي افزود: آنها كه راه را براي حضور جوانان و تخليه انرژي آنها مي‌بندند؛ آيا به اين فكر كرده‌اند كه بين موسيقي، كراك و هرويين و شيشه كدام خطرناك است و آيا غير از اين است كه جوان‌ها براي تخليه انرژي به سمت مواد مخدر مي‌روند و اين بلا، يك نسل و يك جامعه را ريشه‌كن مي‌كند پس بايد فكري براي فرهنگ و هنر جوان‌ها كرد؟!

سازنده اپراي «مانا و ماني» كه به دليل نبود اركستر و مخالفت با صداي زن در آن امكان اجرا در ايران را پيدا نكرد، گفت: اپراي مانا و ماني را بيست سال پيش نوشته‌ بودم اما به‌دليل نبود امكانات و پاره‌اي محدوديت‌ها اجراي آن تاكنون ميسر نشده است.

دهلوي، مانا و ماني را ويژه كودكان و نوجوانان دانست و خاطرنشان ساخت: مانا و ماني در نود دقيقه و دو بخش اجرا مي‌شود. اشعار آن نيز سروده شادروان محمدتقي تهنمويي است.

حسین دهلوی در سال 1306 در تهران متولد شد و از یازده سالگی موسیقی را نزد پدرش آغاز کرد. دیگر استادانش در زمینه‌ی موسیقی ایرانی، ابوالحسن صبا و در زمینه آهنگسازی، حسین ناصحی و توماس کریستین داوید(استاد اتریشی) بودند. وی فارق التحصیل رشته آهنگسازی از هنرستان عالی موسیقی است و چندی هم برای ادامه مطالعه و کسب تجربه بیشتر به آلمان و اتریش سفر کرده است. بعداز درگذشت استاد صبا(در سال 1336) رهبری ارکستر شماره یک هنرهای زیبا به وی واگذار شد. از سال 1347 نیز ارکستر ایرانی تالار رودکی را تشكیل داد. دهلوی کنسرت‌های مختلفی را با ارکسترهایی از گروه سازهای ملی «گروه سازهای مضرابی» در دانشگاه‌ها، تالارهای مختلف تهران و بعضی شهرستان‌ها و نیز برخی از کشورهای همجوار اجرا کرد. همچنین از افتتاح تلویزیون ایران(11 مهر ماه 1337) تا چند سال برنامه‌های مختلفی را در این رسانه همگانی اجرا کرده است. از مهر ماه 1336 به دعوت زنده‌یاد روح الله خالقی، تدریس برخی از دروس موسیقی را در هنرستان موسیقی ملی به عهده گرفت.

دهلوی تاکنون قطعات مختلفی را در زمینه موسیقی ملی و محلی ایران برای ارکستر، آواز و ارکستر، سازهای تکنواز به همراهی ارکستر و نیز همنوازی از برخی سازهای ایرانی تصنیف و تنظیم کرده است. از دیگر آثار او در زمینه موسیقی داستانی مي‌توان به اپرای خسرو و شیرین(با نگاهی به داستان نظامی گنجوی)، بیژن و منیژه(براساس شاهنامه فردوسی) و اپرای مانا و مانی است که به مناسبت روز جهانی کودک (1979) اجرا شد، اشاره كرد.