حال باید پرسید آیا صرف تمجید و تعریف از یک منشور کهن ، کافی است یا کسانی که در اداره امور کشور ، 2500 سال بعد از کوروش در مسند مدیریت اجرایی کشور قرار گرفته اند ، باید در کنار مدح و ثناهایشان ، در اندیشه اجرای مفاد این منشور حقوق بشری نیز باشند؟

عصر ایران - صادق حبیب زاده - از روزی که "منشور کوروش" وارد ایران شده مدام درباره آن سخن گفته می شود و شخص رئیس جمهور نیز در آئین رونمایی آن ، از منشور کوروش تمجیدها کرد و درباره اش سخن ها گفت ؛ بخوانید:

- اين منشور يك معيار بسيار ارزشمند براي ارزيابي‌هاي تاريخي و عملكرد سياستمداران و حاكمان تاريخ است.

- کوروش در تاكيد بر آزادي انديشه، تفكر و آزادي انتخاب انسان‌ها مي‌گويد همگان در سرزمين در انتخاب انديشه و عقيده آزاد هستند.

- کوروش بعد از فتح بابل فرمان آزادي انديشه و عقيده را صادر مي‌كند.

- منشور كوروش، منشور مبارزه با ظلم و ستم است. او مي‌گويد تا روزي كه من پادشاه ايران،‌ بابل و كشورهاي جهات اربعه هستم يعني همه جهات، نخواهم گذاشت كه كسي به ديگري ظلم كند و اگر كسي مظلوم واقع شد حق او را از ظالم مي‌گيرم و به او مي‌دهم و ستمگر را مجازات مي‌كنم. او مي‌گويد تا زماني كه من پادشاه هستم اجازه نمي‌دهم مال منقول و غيرمنقول فردي بدون پرداخت بها و جلب رضايت صاحب مال توسط كس ديگري تصرف شود.

- منشور كوروش، منشور دفاع از مظلومان و ايستادگي در برابر ظالمان است. منشور كوروش، منشور لغو سلطه انسان بر انسان و به بيگاري كشيدن انسان‌ها و برده‌داري است.

- منشور كوروش، منشور احترام به كرامت انسان‌ها و حقوق پايه و اساسي انسان‌هاست. او اعلام مي‌كند هر كسي هر شغلي را كه ميل دارد مي‌تواند انتخاب كند. او اعلام مي‌كند هر كسي در هر نقطه‌اي از سرزمين من مي‌تواند مسكن بگزيند. اين منشور معياري براي سنجش حاكمان در طول تاريخ است.

البته همانگونه که رئیس جمهور می گوید این مبانی با رهنمودهای دین اسلام نیز مطابقت دارد و حوادث و روایاتی که از تاکید اسلام و پیامبر (ص) و معصومین (ع) بر حقوق بشر حکایت دارد نیز کم نیستند.

تمجید از کوروش و منشورش به احمدی نژاد ختم نشد و حتی آيت الله مکارم شيرازي ضمن ارائه ديدگاه خود در مورد مقام ذوالقرنين در قرآن ، با اشاره به اهميت منشور کوروش به عنوان سند جهاني حقوق بشر، ابراز تمايل کرد که از نمايشگاه منشور بازديد کند.

حال باید پرسید آیا صرف تمجید و تعریف از یک منشور کهن ، کافی است یا کسانی که در اداره امور کشور ، 2500 سال بعد از کوروش در مسند مدیریت اجرایی کشور قرار گرفته اند ، باید در کنار مدح و ثناهایشان ، در اندیشه اجرایی ساختن مفاد این منشور حقوق بشری نیز باشند؟

آیا به مناسبت حضور اندک مدت این منشور در ایران ، نمی توان میزان اجرایی شدن آن را در ایران امروز مورد سنجش قرار داد؟ در همین باره می توان با تشکیل هیاتی مستقل و نیز با بهره مندی از توانمندی های تشکل های مردم نهاد و احزاب و رسانه ها ، گزارش های سالانه از میزان پایبندی به مواد حقوق بشری منشور کوروش در ایران و حتی سایر کشورهای جهان تهیه کرد و نواقص کار را سنجید و برطرف نمود.

اگر ما به عنوان ملتی که سابقه تاریخی و تمدنی مان به بزرگانی مثل کوروش می رسد ، به این مهم افتخار می کنیم ، باید بدانیم که افتخار بزرگ تر آن است که به آموزه های ارزشمند تاریخی مانند همین منشور حقوق بشر کوروش بها دهیم و آنها را اجرا کنیم و الا فخر حقیقی و بهره مندی واقعی از آن دیگرانی خواهد بود که به اندازه ما ادعا ندارند ولی در عمل فرسنگ ها از ما پیش اند.

البته در قوانین امروزی ما نیز از جمله در قانون اساسی ، آنچه در منشور کوروش آمده ، تکرار شده که از آن جمله می توان به منع تفتیش عقاید اشاره نمود ولی سخن بر سر این است که این قوانین تا چه اندازه رعایت می شود و میزان نقض شان چقدر است و مهم تر این که پاسداری از این حقوق انسانی تا چه اندازه محقق است؟!
ورود منشور کورش به ایران و استقبالی که از آن شد ، فرصت مغتنمی است برای تقویت وضعیت حقوق بشر در ایران.

بعد از تحریر:
پیشنهاد می شود متن حقوق بشری این منشور در کتاب های درستی دانش آموزان گنجانده شود و در دانشگاه ها به عنوان واحد عمومی تدریس شود.