شرايط فوق به گونه‌اي است كه امكان تغيير در هر يك از موارد بسيار محدود و تنش‌زاست. در واقع هرگونه تغيير وضعيت موجود تعطيلات بايد با عنايت به شرايط خاص نظام جمهوري اسلامي ايران باشد و بتواند بهترين روش و راهبرد را در اين خصوص اتخاذ كند.

مركز پژوهش‌هاي مجلس شوراي اسلامي چگونگي ساماندهي تعطيلات رسمي در كشور را بررسي و عنوان كرد كه «‌ ساماندهي تعطيلات بدون مشخص شدن توالي تعطيلات با يكديگر و بررسي نتايج آن به نحوي كه به لحاظ اقتصادي و اجتماعي آثار تعطيلات به كمترين حد خود برسد، ميسر نيست».

به گزارش روابط عمومي مركز پژوهش‌هاي مجلس شوراي اسلامي، دفتر مطالعات فرهنگي اين مركز در گزارشي با بيان اين مطلب كه ايران تنها كشور در جهان است كه تعطيلات خود را بر اساس دو تقويم تنظيم كرده است، افزود: با توجه به تغييرات تقويم قمري و چرخش آن، در مواردي تعطيلات مذهبي با تعطيلات ملي و يا حكومتي و آخر هفته همراه مي‌شود و ميزان تعطيلات را به شدت افزايش مي‌دهد. براي مثال اگر ماه‌هاي ذي‌الحجه – محرم و يا صفر و ربيع‌الاول با فروردين ماه مصادف شود، به دليل اينكه هفته اول اين ماه به دليل تعطيلات ملي تعطيل است و هفته دوم به دليل تعطيلات دوازدهم و سيزدهم تحت الشعاع دو روز تعطيلي است، در آن صورت سه روز تعطيلي اين دو ماه قمري اگر با هفته سوم و چهارم فروردين مصادف شود عملا يك ماه كشور تعطيل مي‌شود. ساماندهي تعطيلات بدون عنايت به اين واقعيت امكانپذير نخواهد بود.

واقعيت ديگر نظام جمهوري اسلامي ايران آن است كه ايران تنها كشوري است كه در جهان داراي نظام سياسي – ديني است و همين مسئله باعث شده است كه تعداد تعطيلات مذهبي در كشور سه برابر ميانگين جهاني باشد. علاوه بر اين به دليل ماهيت ديني نظام سياسي است كه تعطيلات مذهبي بر اساس تقويم قمري تنظيم شده است.

در واقع بيشترين مسئله در خصوص تعطيلات، مربوط به تعطيلات مذهبي بر اساس تقويم قمري است و اين امر به دليل ماهيت ديني نظام جمهوري اسلامي ايران است. بنابراين در ساماندهي تطعيلات واقعيت ديگر ماهيت ديني نظام است كه نمي‌توان بدون توجه به اقتضائات و الزامات نظام ديني و اولويت‌هاي آن در خصوص تعطيلات تصميم‌گيري كرد.

علاوه بر موارد فوق، ايران از معدود كشورهاي داراي تاريخ و تمدن كهن است. ويژه بودن شرايط ايران در اين مورد زماني بيشتر مي‌شود كه دريابيم بسياري از آداب و سنن باستاني همچنان در جامعه وجود داشته و محور همبستگي و تقويت هويت ملي است. آيين نوروز در ابتداي فصل بهار، نشان بارز تداوم رسوم و آيين‌هاي سنتي در جامعه است. همين مسئله باعث شده است كه در تعيين تعداد و توزيع تعطيلات در ايران، آداب و سنن باستاني ملي نيز مورد توجه باشد. به گونه‌اي كه حذف برخي از ايام تعطيل همچون روز سيزدهم فروردين عملا امكانپذير نيست.

با توجه به واقعيت فوق ساماندهي تعطيلات در ايران امر به غايت بغرنج و پيچيده‌اي است. شرايط فوق به گونه‌اي است كه امكان تغيير در هر يك از موارد بسيار محدود و تنش‌زاست. در واقع هرگونه تغيير وضعيت موجود تعطيلات بايد با عنايت به شرايط خاص نظام جمهوري اسلامي ايران باشد و بتواند بهترين روش و راهبرد را در اين خصوص اتخاذ كند.

در پايان اين گزارش آمده است: به نظر مي‌رسد آنچه در جمهوري اسلامي ايران در خصوص تعطيلات مسئله‌ساز شده است نه تعداد تعطيلات، بلكه توزيع و پراكندگي تعطيلات و توالي تعطيلات ملي، حكومتي و مذهبي با تعطيلات آخر هفته است. لذا به نظر مي‌رسد ساماندهي تعطيلات بدون مشخص شدن توالي تعطيلات با يكديگر و بررسي نتايج آن به نحوي كه به لحاظ اقتصادي و اجتماعي آثار تعطيلات به كمترين حد خود برسد، ميسر نيست.