ديابت نوع يك معمولا شروع پر سرو صدايي دارد و با علائمي مانند تشنگي، پر ادراري، پر نوشي، كاهش وزن، گرسنگي و خستگي شديد همراه است. در حالي كه ديابت نوع دو بسيار آهسته‌تر شروع مي‌شود و شايع‌ترين علامت آن بي‌علامتي است.

عضو انجمن ديابت آمريكا گفت: استفاده از غذاي ناسالم، استرس و فعاليت بدني ناكافي سه عامل موثر در ايجاد ديابت هستند.

دكتر علي شادماني در گفت‌وگو با ايسنا، ديابت را نوعي اختلال در سوخت و ساز بدن عنوان كرد و گفت: در اين بيماري يا انسولين به ميزان كافي در بدن وجود ندارد و يا اينكه انسولين موجود قادر نيست وظيفه خود را به درستي انجام دهد. بر اين اساس به علت وجود مقاومت در برابر آن، ميزان قند خون افزايش مي‌يابد.

وي افزود: بالا بودن ميزان قند خون در طولاني مدت باعث بروز عوارض در سيستم قلب و عروق، كليه‌ها، چشم و سلسله اعصاب مي‌شود.

عضو انجمن ديابت آمريكا ادامه داد: تا 30 سال گذشته حدود 25 تا 30 ميليون نفر در جهان به ديابت مبتلا بودند اما امروز حدود 200 ميليون نفر در جهان به اين بيماري مبتلا هستند كه اگر اين روند ادامه يابد تا سال 2025 اين تعداد نزديك به 350 ميليون نفر مي‌شود.

به گفته دكتر شادماني، در حال حاضر ديابت چهارمين بيماري كشنده در جهان است كه هر 10 ثانيه يك نفر به علت عوارض آن در جهان جان خود را از دست مي‌دهد و در همين مدت زماني نيز دو نفر به اين بيماري مبتلا مي‌شوند.

وي اظهار كرد: در عصر پزشكي امروز ديابت مي‌تواند در كنار بيماري‌هايي از قبيل ايدز به كابوس تبديل شود. بسياري از مردم ممكن است به اين بيماري مبتلا باشند اما از آن مطلع نباشند كه اين مسئله رسالت مسوولان و كاركنان بخش سلامت را دو چندان مي‌كند. براين اساس ارائه آگاهي به مردم در مورد اين بيماري، يكي از بهترين راهكارها براي كنترل بيماري ديابت در كنار روش‌هاي درماني است.

وي اظهار كرد: ديابت به چهار گروه ديابت نوع يك، نوع دو، ديابت دوران بارداري و ديابت به علل متفرقه تقسيم مي‌شود. ديابت نوع يك 10 تا 15 درصد كل موارد ديابت را تشكيل مي‌دهد. افرادي كه مبتلا به ديابت نوع يك هستند بايد از بدو تشخيص، انسولين مورد نياز بدن خود را به صورت تزريقات روزانه تامين كنند. اين نوع ديابت در سنين زير 30 سال به وجود مي‌آيد.

وي افزود: ديابت نوع دو كه اغلب بالغين بالاي 30 سال و چاق را درگير مي‌كند، 85 تا 90 درصد كل موارد ديابت را شامل مي‌شود.

شادماني ادامه داد: ديابت دوران بارداري براي اولين بار در طول حاملگي تشخيص داده مي‌شود. معمولا اين نوع ديابت گذراست و بعد از اتمام دوران بارداري به پايان مي‌رسد اما زنان بارداري كه در دوران بارداري مبتلا به اين نوع ديابت هستند در معرض خطر ابتلا به ديابت نوع 2 قرار دارند كه بايد سيستم بدن خود را هميشه كنترل كنند.

وي خاطر نشان كرد: ديابتي كه به علل متفرقه بستگي دارد شامل برخي جراحي‌ها، استفاده از برخي داروها، سوء تغذيه و عفونت مي‌شود.

به گفته دكتر شادماني، آموزش، كنترل روزانه، تغذيه صحيح، فعاليت جسماني و مصرف منظم داروها پنج عامل موثر در كنترل ديابت هستند تا افراد مبتلا به ديابت بتوانند از زندگي سالم مانند افراد غيرديابتي برخوردار باشند و از بروز عوارض ديابت جلوگيري كنند. در صورتي كه هر يك از اين پايه‌ها سست باشد تعادل و كنترل ديابت بر هم خواهد خورد.

به گفته وي، ديابت نوع يك معمولا شروع پر سرو صدايي دارد و با علائمي مانند تشنگي، پر ادراري، پر نوشي، كاهش وزن، گرسنگي و خستگي شديد همراه است. در حالي كه ديابت نوع دو بسيار آهسته‌تر شروع مي‌شود و شايع‌ترين علامت آن بي‌علامتي است.

وي در مورد ديابت پنهان نيز گفت: ديابت پنهان به حالتي گفته مي‌شود كه در آن قند خون فرد بين حد طبيعي و ديابتي قرار دارد. ديابت پنهان يكي از عوامل خطر ابتلا به ديابت است و اهميت آن در اين است كه با تشخيص به موقع و انجام اقدامات لازم به صورت تغيير در روش زندگي مي‌توان به نحو موثري از پيشرفت ديابت پنهان به سمت ديابت آشكار جلوگيري كرد.

دكتر شادماني افزود: درصد قابل توجهي از مبتلايان به ديابت نوع دو از بيماري خود اطلاعي ندارند و تنها با انجام آزمايش قند خون مي‌توان آنها را شناسايي كرد. اين در حاليست كه در صورت عدم كنترل مطلوب ممكن است علائمي مشابه با ديابت نوع يك داشته باشد.

وي اظهار كرد: عفونت‌هاي مكرر به ويژه در دستگاه ادراري و پوست، تاري ديد، بهبودي ديررس زخم‌ها و احساس سوزش و بي حسي در انگشتان پاها از ديگر علايم ديابت نوع 2 است.

دكتر شادماني اذعان كرد: تمام افراد بالاي 40 سال در معرض خطر ابتلا به ديابت نوع دو هستند و بايد هر سه سال يك بار تحت آزمايش قند خون قرار بگيرند.

وي ادامه داد: افرادي كه اضافه وزن دارند در صورتي كه حداقل يكي از شرايط وجود سابقه ابتلا به ديابت در بستگان درجه يك، سابقه ابتلاي افراد به ديابت پنهان، سابقه ابتلا به ديابت در دوران حاملگي، سابقه تولد نوزاد با وزن بيش از چهار كيلوگرم يا تولد نوزادي با ناهنجاري‌هاي مادرزادي، فشار خون بالا، وجود اختلالات چربي خون، سابقه ابتلا به كيست‌هاي متعدد تخمدان و بيماري‌هاي قلبي را داشته باشند در معرض ابتلا به ديابت نوع دو هستند.

اين عضو انجمن ديابت آمريكا در پايان گفت: در حال حاضر راه حل قطعي براي پيشگيري از ديابت وجود ندارد، اما رعايت تغذيه صحيح و كاهش وزن به ميزان پنج تا هفت درصد وزن فعلي و انجام مرتب فعاليت ورزشي در پيشگيري از ابتلا به ديابت در افراد در معرض خطر بسيار موثر است.