نقدي بر فرصت طلبي فتح الله زاده

عصر ايران ورزشي، اهورا جهانيان - علي فتح الله زاده، مدير عامل باشگاه استقلال، در واكنش به اختلاف نمايندگان مجلس با وزير ورزش در خصوص تعيين اعضاي هيات مديره باشگاههاي استقلال و پرسپوليس، گفته است: " چرا نمایندگان عزیز که این طرح را گذاشته‌اند قبل از اینکه آن را تصویب کنند، از کارشناسان ورزشی نظر خواهی نکردند. آنها می‌خواهند از قدرت خود علیه ما استفاده کنند و یا ما علیه آنها باشیم و این وسط هم برخی رسانه‌ها هم همه را به جان هم می‌اندازد. آنها مثل اینکه این حرف رهبر انقلاب را نشنیده‌اند که فرمودند در معرض تهاجم فرهنگی هستیم. ‌چرا کسی چشم باز نمی‌کند و بررسی نمی‌کند که این تهاجم فرهنگی چه طور وارد می‌شود؟

فتح الله زاده براي اينكه موضع خود و دوستانش را در برابر نمايندگان مجلس و رسانه هاي منتقد رانت خواري سياسي در عالم ورزش دفاع كند، سعي مي كند پشت سر سخني از رهبري قرار بگيرد كه ارتباطي به حوادث رخ داده در عرصه فوتبال اين كشور ندارد.

ايده تهاجم فرهنگي و تاكيد بر ضررورت مقابله با آن، در اوايل دهه 70 در اعتراض به مدرنيزاسيون سريع جامعه ايران مطرح شد.

در بيست سال اخير، در نقد و تاييد اين ايده سخنان فراوان رفته و صاحبنظران موافق و مخالف نقد و ابرام هاي خود را در اين باره، كمابيش بر آفتاب افكنده اند. ولي هيچ يك از اين نقدها دخلي به موضوع رانت خواري سياسي در عالم فوتبال ندارد. يعني نه كساني كه از ضرروت مقابله با تهاجم فرهنگي دم مي زنند، استفاده از رانت سياسي در عالم ورزش مصداقي از مبارزه با تهاجم فرهنگي مي دانند و نه منكران تهاجم فرهنگي، رانت خواري در عالم فوتبال را نفي مي كنند تا دامن تهاجم فرهنگي را در اين ديار تهاجم خورده، بيش از پيش بگسترانند.

فتح الله زاده هر چند كه انسان فاضل و فرهيخته اي نيست و هيچ كس با شنيدن حرفهاي وي به اين نتيجه نمي رسد كه با " مديري با دانايي عميق " مواجه است، ولي قطعاً مي تواند تشخيص دهد كه منتقدين ورود كنشگران سياسي به هيات مديره تيم هاي ورزشي، در صدد ترويج تهاجم فرهنگي در اين كشور نيستند.

پس چرا او در دفاع از ورود سياسيون به هيات مديره استقلال و پرسپوليس، بر طبل " مباره با تهاجم فرهنگي " مي كوبد؟ زيرا فتح الله زاده و فتح الله زاده ها، مديران دولتي اند و مدير دولتي نيز نه به مردم كه به بالادستي ها پاسخگوست. مايه گذاشتن از مقامات عاليرتبه نظام و سنگرگرفتن در پشت حرفهاي آنها نيز معمولاً موضع مديران غيرپاسخگو را تقويت مي كند.

حال فتح الله زاده هم احساس مي كند اگرقصه ورود سياسيون به هيات مديره استقلال و پرسپوليس را به دغدغه مبارزه با تهاجم فرهنگي پيوند بزند و از موضع مدير دردمندي كه سوداي مبارزه با تهاجم فرهنگي را دارد سخن بگويد، موضعش نزد وزير ورزش و ساير مقامات دولتي تقويت مي شود.

اين رويكرد غيراخلاقي، شايد هنوز هم براي مديران دولتي سودمند باشد اما فتح الله زاده و همانندانش بايد بدانند كه مشت آنها نزد مردمي كه با سنجه خرد به مشكلات ورزش اين كشور مي نگرند، باز است.

 اين قبيل مديران تا ابد نمي توانند به رفتارها و گفتارهاي رياكارنه و فرصت طلبانه امروزشان مفتخر باشند و هميشه شاهد سرازير شدن سود و ثمره چنين مشي و مرامي به جيب مباركشان باشند.