اگر شاید شما هم از آن دسته افرادی هستید که حداقل یک بار توسط زنبور گزیده شدید باید بدانید که تمام زنبور‌هایی که در یک کندو زندگی می‌کنند توانایی نیش زدن را ندارند بلکه تنها زنبور‌های کارگر هستند که نیش می‌زنند و پس از این اقدام می‌میرند.

اگردرد ناشی از گزیدگی حواسی برای شما گذاشته باشد و دقت کرده باشید متوجه شده‌اید که معمولا بیشتر زنبور‌ها بعد از نیش زدن می‌میرند.

در یک کندو ملکه، زنبورهای نر و کارگر در کنار هم زندگی می‌کنند و هر کدام وظایف متفاوتی را در کندو برعهده دارند.

ملکه که مادر تمام زنبور‌های کندو است، مهم‌ترین وظیفه‌اش تخم‌گذاری است. خرطوم ملکه توانایی جمع‌آوری شهد گل‌ها را ندارد و به طور طبیعی بیش از پنج سال می‌تواند زندگی کند.

زنبور نر که معمولا وظیفه‌اش بارور کردن ملکه است، به علت نداشتن نیش، توانایی جمع‌آوری شهد و گرده را ندارد و تنها ۲۴ روز زنده می‌ماند.

زنبور‌های کارگر که همگی ماده هستند، بیشترین جمعیت کندو را تشکیل می‌دهند و کار آن‌ها جمع‌آوری شهد و گرده گل‌ها و در ‌‌نهایت تولید عسل است.

در این میان باید گفت تمام زنبور‌هایی که در یک کندو زندگی می‌کنند توانایی نیش زدن را ندارند و تنها زنبور‌های کارگر هستند که نیش می‌زنند و پس از نیش‌زدن می‌میرند.

مرگ این زنبور‌ها بعد از نیش‌زدن به دلیل نوع نیش آنهاست. نیش زنبور‌های کارگر خاردار است، به این معنی که پس از نیش زدن و ورود زهر به بدن موجوداتی که ساختار گوشتی دارند، نیش درمحل گزش گیر می‌کند و زنبور تمام تلاش خود را برای بیرون آوردن نیش خود می‌کند که این تلاش با پاره شدن شکم، در ‌‌نهایت منجر به مرگ زنبور پس از چند دقیقه بعد از گزش می‌شود.

این درحالی است که ملکه و سایر زنبورهای کندو به علت داشتن نیش بسیار نرم و انعطاف‌پذیر پس از نیش زدن نمی‌میرند و این ویژگی، این قابلیت را به این زنبور‌ها می‌دهد تا بصورت پیاپی از نیش خود استفاده کنند، بدون آنکه نیش آن‌ها در محل مورد گزش گیر کند.

نکته قابل ذکر این‌که علت قرمزی و سوزش در محل گزیدگی مربوط به اسید فرمیک موجود در زهر زنبور است که این اسید در گیاه گزنه نیز وجود دارد.