سال 2011 ، امروز پايان مي يابد و مردم جهان تا ساعاتي ديگر وارد سال 2012 مي شوند سالي كه ممكن است آبستن حوادث و اتفاقات پيش بيني شده يا نشده باشد و تنها مي توان اين اميد و آرزو را داشت كه اين حوادث و اتفاقات در مجموع به نفع بشريت باشد.

عصر ايران - امروز ( شنبه 10 دي 1390) واپسين روز سال 2011 است و تا ساعاتي ديگر با سال 2011 وداع كرده و وارد سال 2012 خواهيم شد .

بي گمان سال 2011 به دليل حادث شدن اتفاقات بسيار مهم در عرصه بين المللي به عنوان سالي مهم در اذهان جهانيان خواهد ماند .

اگر بتوان نامي براي اين سال گذاشت شايد نام " سال اعتراض " عنوان پرمسمايي باشد ؛ چرا كه در اين سال در بسياري از كشورهاي جهان از كشورهاي خاورميانه گرفته تا شمال آفريقا و از كشورهاي اروپايي گرفته تا آمريكا و كانادا ( جنبش اشغال وال استريت )و حتي روسيه ( برگزاري بزرگ ترين تظاهرات ضد دولتي در دو دهه اخير در اعتراض به شائبه تقلب در انتخابات پارلماني روسيه ) تظاهراتي بزرگ در اعتراض به شرايط نامناسب سياسي ، اجتماعي و اقتصادي و... شكل گرفت كه هنوز نيز ادامه دارد .

در سال 2011 تومار حكومت هاي مطلقه تونس ، مصر ، ليبي و يمن پيچيده شد و اعتراضات ديگري در ديگر كشورهاي عربي خاورميانه همچنان ادامه دارد و احتمالا سال آينده نيز شاهد فروپاشي دولت هاي اقتدارگراي ديگري خواهيم بود.

هنوز علي رغم فروپاشي دولت هاي اقتدارگرا در خاورميانه شاهد شكل گيري نظم جديدي در اين كشورها نبوده ايم و مشخص نيست سمت وسوي فروپاشي نظام هاي اقتدارگرا به كجا خواهد انجاميد؟

سال 2011 به دليل نمايش پتانسيل هاي اعتراضي اجتماعات خاورميانه اي و ورود بخش زيادي از جوانان به عرصه فعاليت هاي اجتماعي و نقش آفريني سياسي و رسانه اي سال مهمي بود و شهروندان در بسياري از كشورهاي خاورميانه و شمال آفريقا با اهميت نقش آفريني خود در عرصه سياست و اجتماع براي تغيير مناسبات حاكم آشنا شدند.

سال 2011 سال پايان برخي حكومت هاي فردي در خاورميانه عربي و شمال آفريقا با اعتراضات اجتماعي و خيزش ها و قيام هاي ملي بود كه الزاما با الگوي كلاسيك انقلاب هاي قرن بيستم يكسان نبودند . يكي از مهم ترين وجه تمايزهاي انقلاب هاي سال 2011 با الگوهاي انقلابي دهه هاي قبل در قرن بيستم نقش آفريني متغيري جديد با عنوان " رسانه ها " ي ديجيتال ، ماهواره اي و اينترنتي در افزايش آگاهي و ايجاد شبكه اي براي اطلاع رساني و هماهنگ كردن توده هاي ناراضي براي حضور در اعتراضات خياباني بود .

اين نقش جديد رسانه اي تا حدود بسياري زيادي بر دوش "شهروند-خبرنگاران"ي بود كه با دوربين هاي تلفن همراه خود تصاوير و فيلم هاي اعتراضات و سركوب هاي حكومتي را ضبط كرده و به فاصله چند دقيقه تا چند ساعت از طريق اينترنت اين تصاوير يا فيلم ها را به جهان منتقل مي كردند .

اين ابزار جديد البته تنها از سوي مخالفان و معترضان مورد استفاده قرار نمي گيرد و دولت ها نيز با ابزارهاي پيشرفته و با مدد از تكنولوژي هاي روز در تلاش بوده و هستند تا ارتباطات مخالفان را محدود كرده و آنها را تحت كنترل خود در آورند.

به هر روي سال 2011 عرصه رويارويي جوامع مدني با دولت هاي اقتدارگرا بود و نظام هاي اقتدارگرا در خاورميانه در سال 2011 سال خوبي نداشتند و بسياري از دولت هاي محافظه كار و اقتدارگراي عربي خاورميانه از بيم سرنگوني و خيزش ها و اعتراضات مردمي يا تلاش كردند تا اصلاحاتي انجام دهند كه از سرنگوني در امان باشند يا اينكه تلاش كردند با تشديد كنترل بر مخالفان و تشديد سركوب بقاي قدرت خود را حفظ كنند.

سال 2011 ، امروز پايان مي يابد و مردم جهان تا ساعاتي ديگر وارد سال 2012 مي شوند سالي كه ممكن است آبستن حوادث و اتفاقات پيش بيني شده يا نشده باشد و تنها مي توان اين اميد و آرزو را داشت كه اين حوادث و اتفاقات در مجموع به نفع بشريت باشد... با اين اميد به 2012 سلام مي گوييم.