ممکن است که در شهر تهران سیلی با ابعاد سیل‌های رودخانه‌ای نداشته باشیم اما همین که هنگام بارندگی رفت و آمد در میادین و خیابان‌ها دشوار می‌شود یعنی ما با سیل شهری مواجه هستیم. و از همین‌رو در تهران بروز سیل شهری موضوعی جدی و تهدیدی محتمل است.

استانداردها و ضوابط فنی موجود مدیریت روان ‌آبها و سیلاب‌های شهری پاسخگو نیست و باید استانداردها و ضوابط جدید با رویکرد بومی تدوین شود.

به گزارش مهر، جبار وطن‌فدا دبیر کارگروه تخصصی سیل در همایش تخصصی «مدیریت یکپارچه سیلاب» با بیان این نکته، اقدام شهرداری تهران در برپایی این همایش را گامی مثبت در مسیر انتقال تجربیات وزارت نیرو و مدیریت شهری دانست و گفت: مدیریت سیل یک موضوع فرابخشی است و یک سازمان و یک دستگاه اجرایی به تنهایی نمی‌تواند سیل را مدیریت کند.

وی افزود: از همین‌رو تفاهم‌نامه سه جانبه میان وزارت نیرو، شهرداری تهران و شورای اسلامی تهران در سال ۸۸ منعقد شده است که همکاری‌ها در قالب این تفاهم‌نامه باید اجرایی شده و تداوم یابد.

وی در خصوص خطر جاری شدن سیل در تهران گفت: سیل به عنوان یک پدیده دائمی در تهران قطعاً محسوب نمی‌شود، ولی اگر مانند سیل سال ۶۶ یکبار هم اتفاق بیفتد، مشکلات بسیاری ایجاد می‌کند.

وی گفت: ممکن است که در شهر تهران سیلی با ابعاد سیل‌های رودخانه‌ای نداشته باشیم اما همین که هنگام بارندگی رفت و آمد در میادین و خیابان‌ها دشوار می‌شود یعنی ما با سیل شهری مواجه هستیم. و از همین‌رو در تهران بروز سیل شهری موضوعی جدی و تهدیدی محتمل است.

وی با بیان اینکه در طرح‌های توسعه شهری و عمرانی باید به مخاطرات سیل توجه شود، افزود: سیل پدیده‌ای جدی است، ابعاد مختلفی دارد و در بسیاری از نقاط کشور رخ می‌دهد. سیل‌های شهری دهه‌های اخیر که در شهرهای قم، شیراز و تهران و... اتفاق افتاده ناشی از رشد جمعیت، توسعه شهرنشینی، افزایش روان‌آب‌ها، تجاوز به حریم رودخانه و مسیل‌ها، تخریب پوشش گیاهی، برداشت بی‌رویه شن و ماسه، طراحی غیر اصولی سازه‌های تقاطعی، شبکه نامناسب زهکشی و عدم رعایت ضوابط فنی بوده است.

دبیر کارگروه تخصصی سیل وزارت نیرو، گفت:‌ یکی دیگر از موضوعاتی که در بررسی نحوه کاهش خسارات و تلفات سیل باید به آن توجه کرد، موضوع ارتقای آگاهی‌های عمومی و مشارکت مردمی است.

همچنین در این همایش فاطمه صالح، معاون آموزش و مشارکت‌های مردمی سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران، در سخنانی به آخرین آمارهای رخداد سیل در جهان اشاره کرد و گفت: تنها در سال ۲۰۱۰ در جهان، یکهزار و ۷۸۰ میلیون نفر تحت تأثیر سیل قرار گرفتند که ۹۰ درصد آنان ساکن قاره آسیا بودند و طی ۳۰ سال گذشته در نواحی حاشیه‌ای رودخانه‌ها نیز وقوع بحران سیل ۱۴۱ درصد افزایش داشته است و در نواحی ساحلی و حاشیه سواحل رشد آن به ۱۹۲ درصد رسیده است.

وی افزود: همه اینها بیانگر این نکته است که امروزه شهرهای بسیاری در معرض وقوع سوانح طبیعی قرار گرفته‌اند و آسیب‌پذیری جامعه جهانی در برابر رویدادهای طبیعی روز به روز افزایش می‌یابد.

وی گفت: نیمی از کلانشهرهای دنیا که جمعیتی بالای ۲ تا ۱۵ میلیون نفر دارند، تحت تأثیر خطر سیل و زلزله قرار دارند و به شدت آسیب‌پذیر هستند. بنابراین باید با برنامه‌ریزی منسجم نسبت به تدوین برنامه‌های آمادگی و پیشگیرانه اقدام کرد و با برگزاری نشست‌هایی از این دست هرچه بیشتر زمینه همکاری‌های چند جانبه و فعالیت‌های گروهی موفق و مؤثر را فراهم ساخت.