یوسف کرمی: فقط طلا می خواهم!

عصر ایران ورزشی؛ سعید شمس - همه از یوسف کرمی مدال می­ خواهند و طلا هم می­ خواهند. کاپیتان تیم تکواندو که المپیک 2008 را شاید به ناحق از دست داد و از 2004 هم فقط خاطره برنزش برایش مانده است، در حالی به لندن رفته است که حرص طلا دارد و به همین دلیل است که اصرار دارد که " در حالی به لندن می­ روم که فقط و فقط به فکر "شیاپچانگ" لندن هستم تا هر حریفی را که رو در رویم قرار می­ گیرد شکست بدهم و با مدال طلا به کشور برگردم." سؤال­ های خبرنگار عصر ایران و پاسخ­های کاپیتان تیم ملی ایران در حالی بود که یوسف کرمی در حال بستن چمدان خود برای رفتن به لندن بود.


 کاپیتان تکواندو ایران از لندن چه چیزی می­ خواهد؟

طلا!

 همه طلا می­ خواهند! آیا می­توانی به این هدفت برسی؟

من در المپیک آتن هم شایستگی طلا را داشتم و باید روی سکوی اول قرار می­ گرفتم. اما هشت سال پیش بد شانسی آوردم و حالا دنبال این هستم تا مدال طلای المپیک را از آن خود کنم.

چهار سال پیش هم که به المپیک نرفتید!

آن روزها و اتفاق­های افتاده را فراموش کرده ام. مهم، مدال طلا بود که هادی ساعی با سختکوشی آن را برای تکواندو ایران گرفت.

به بحت لندن برگردیم، چقدر آماده ­ای؟

خیلی، بالاخره به عنوان یکی از شانس­ های مسلم ورزش ایران به المپیک اعزام می­ شوم و به همین دلیل در این چند وقت اخیر زندگی­ ام را وقف تمرین و تلاش کرده­ ام تا بتوانم در میدان مهم المپیک موفق شوم و طلایی دیگر را به تاریخ ورزش ایران اضافه کنم. به هر حال در المپیک حساسیت­ ها بالا است و همین موضوع صحنه مسابقات را برای ورزشکار سخت­ تر می کند و هر ورزشکاری باید توانایی کنار آمدن با آن را داشته باشد در این صورت مدال گرفتن آسان­تر می شود.

البته المپیک بزرگترین میدان ورزشی است و طلا گرفتن در آن بسیار دشوار.

حتما همین طور است. اما من تجربه حضور در این دیدارها را دارم و به خوبی می­ دانم که برای قهرمان شدن باید چه کرد و چطور به رویارویی با رقیبان رفت. به همین دلیل است که تاکید دارم برای بالا رفتن از سکوی قهرمانی آمادگی لازم را دارم.

مدال طلا در سال­های پایانی دوران حرفه­ای، یوسف کرمی چرا تا به حال به این مهم نرسیده بود؟

 در اولین تجربه­ ام بر اثر یک غفلت فینال را از دست دادم تا در نهایت برنز را از آن خود کنم. در المپیک 2008 هم در دیدار انتخابی ساعی با شکست دادن من توانست به عنوان ملی پوش ایران به پکن اعزام شود. اما من همه آن اتفاقات را از یاد برده­ ام و در حالی به لندن می­ روم که فقط و فقط به فکر "شیاپچانگ" لندن هستم تا هر حریفی را که رو در رویم قرار می­ گیرد شکست بدهم و با مدال طلا به کشور برگردم.

شناخت از حریفان مهم است. می­دانی قرار است با چه حریفان و با چه میزان آمادگی رقابت کنی؟

شناخت خوبی از تک­ تک آنها دارم و گمان نمی­ کنم بتوانند مشکلی برای من به وجود آورند. البته این مهم زمانی محقق می­ شود که من بتوانم تمرکزم را حفظ کنم و در شرایط ایده ­آلی به روی شیاپچانگ بروم.

تا اتفاق المپیک آتن تکرار نشود!

ببینید! نمی­ توان گفت که چون در آتن فینال را از دست دادم در لندن هم نمی­توانم فینالیست شوم. المپیک­ میدانی است که واقعا در شرایطی خاص برگزار می­ شود.

ظاهرا قصد خداحافظی از دنیای قهرمانی را داری.

این بستگی به این دارد که المپیک را با چه عنوانی به پایان ببرم. اگر مدال طلا گرفتم، تمایل دارم که میدان را در اختیار جوانان بگذارم.

اگر طلا نگرفتید؟

شاید وسوسه شوم تا المپیک 2016 بمانم، طلای المپیک را حق خودم می­ دانم و دوست ندارم تا همیشه حسرت آن به دلم بماند.