اتفاقی که روز دوشنبه در تهران رخ داد ، بی هیچ شعار و ادعایی ، نشان داد که هر چند برخی مأموران پلیس ، با اقدامات زشتی مانند دریافت وجوه غیرقانونی و غیرشرعی از مردم ، چهره پلیس را لکه دار می کنند اما در مقابل ، هستند مأمورانی که نه فقط پلیس به دلیل همکار بودن، بلکه هر ایرانی به خاطر هموطن بودن با آنها ، می تواند به خود ببالد.

عصرایران - بارها از اطرافیان شنیده ایم که وقتی کارشان به کلانتری کشیده ، فلان مأمور تا پول نگرفته ، به وظیفه اش عمل کرده یا مثلاً مأموری در پلیس راه ، به جای جریمه و اعمال قانون ، با راننده متخلف ، نقدی حساب کرده و نظایر این.

همه این ها ، متأسفانه واقعیت هایی هستند که کما بیش در بخش های مختلف جامعه با آن مواجه هستیم و محدود به حوزه پلیس نمی شود ؛ انکار این پدیده نامبارک نیز نه تنها از زشتی آن نمی کاهد، بلکه خود این انکار ، از رشاء و ارتشاء موجود هم بدتر است.

اما بسنده کردن به نیمه خالی لیوان نیز همانند انکار پیش گفته نادرست و غیر منصفانه است.
اتفاقی که روز دوشنبه در تهران رخ داد ، بی هیچ شعار و ادعایی ، نشان داد که هر چند برخی مأموران پلیس ، با اقدامات زشتی مانند دریافت وجوه غیرقانونی و غیرشرعی از مردم ، چهره پلیس را لکه دار می کنند اما در مقابل ، هستند مأمورانی که نه فقط پلیس به دلیل همکار بودن، بلکه هر ایرانی به خاطر هموطن بودن با آنها ، می تواند به خود ببالد.

ماجرا از این قرار بود که یک موتورسیکلت در تهران دچار سانحه تصادف جرحی می شود و راکب آن که مجروح شده بود ، به بیمارستان منتقل می شود . مأمور پلیس بعد از رسیدن به سر صحنه ، مبلغ "یکصد هزار دلار" پول نقد می یابد که متعلق به موتورسوار 52 ساله بوده است.

طبیعی است که آن افسر می توانست از اوضاع به هم ریخته تصادف - که طی آن ، موتور به دو خودرو برخورد کرده و راکبش مجروح شده بود - سوء استفاده کند و این رقم کلان - آن هم در وضعیت کنونی بازار ارز - را برای خود بردارد و صدایش هم در نیاید؛ کسی هم قاعدتاً نمی توانست چیزی درباره او ثابت کند و به این ترتیب ، این پلیس به راحتی صاحب حدود سیصد میلیون تومان پول باد آورده می شد.

اما او در لحظه تصمیم درستی گرفت: مراتب را با بی سیم به فرماندهی اعلام کرد و طی صورتجلسه ای پول را تحویل داد تا به صاحبش برسد و این باور تقویت شود که اگر امروز امنیتی در کشور برقرار است ، به یمن حضور نیروهای این چنینی است.

تقدیر از چنین پلیس شایسته ای ، نه تقدیر از یک فرد ، که تجلیل "شرافت" است ؛ امید که روزی فرا برسد همه ما ، اعم از پلیس و غیر پلیس به این حد از آزادگی برسیم ، هر چند که بسیاری از مردم ما ، همین گونه اند اما چون صدای ناهنجاری ها همواره بلندتر است ، خوبان ، کمتر دیده و شنیده می شوند.