مهدی طلوتی: بوکس ایران بی برنامه است

عصر ایران ورزشی؛ سولماز خیرخواه - استارت رقابت های قهرمانی بوکس کشور در حالی در اهواز زده شد که هیچ یک از 4 مشتزن المپیکی ایران در آن حضور نداشتند. صرفنظر از غیبت احسان روزبهانی که به دلیل شرکت در لیگ حرفه ای در قزاقستان به سر می برد، ظاهراً دیگر بوکسورهای المپیکی ایران نیز مصدوم هستند. علی مظاهری، امین قاسمی پور و مهدی طلوتی که در المپیک لندن برای ایران مشت می زدند حالا هر یک به دلایلی  از حضور در رقابت های قهرمان کشوری بازمانده اند.

اما مهدی طلوتی بوکسور وزن 64 کیلوگرم ایران برای عدم حضورش در این رقابت ها، علاوه بر مصدومیتش دلایل دیگری نیز دارد. او که هر سال از استان خودش، مازندران، در این رقابت ها شرکت می کرد، می گوید: « متاسفانه امسال هیچ تیمی از استان مازندران در این مسابقات حضور نیافت به همین دلیل نتوانستم در این دوره از مسابقات قهرمانی کشور شرکت کنم .»
بوکسور بابلسری ایران با بیان اینکه در بوکس ایران برنامه ای درست و مدون وجود ندارد در گفتگو با عصر ایران از وعده های محقق نشده مسئولان اشاره کرد.


رقابت ها قهرمانی کشوردر اهواز شروع شده، اما در این رقابت ها حضور نداری. آیا دلیل این غیبت همان آسیب دیدگی قدیمی است یا مشکل دیگری وجود دارد؟

همان طور که می دانید من از ناحیه دست راست آسیب دیده بودم. البته الان بهتر هستم ولی هنوز درمان و معالجه دستم ادامه دارد. ضمن اینکه من اگر آسیب دیدگی هم نداشتم نمی توانستم به عنوان نماینده شهرم در این رقابت ها شرکت کنم چون متاسفانه این فصل مازندران تیم ندارد.

چه اتفاقی برای تیم بوکس مازندران افتاده است؟

امسال سهمیه مازندران کم بود چون در دوره قبل بوکس مازندران 16 یا 17 شد و در جدول رده بندی پایین تر از 10 تیم  برتر قرار گرفت. هرچند که سهمیه بندی تیم ها فقط برای انتخابی تیم ملی صورت می گیرد اما امسال برای قهرمان کشوری هم سهمیه بندی کردند و بوکس مازندران را برای حضور در این رقابت ها قبول نکردند.

اما به جز تو دیگر بوکسور های المپیکی هم در این رقابت ها حضور ندارند.

بله علی مظاهری و امین قاسمی پور مصدومیت داشتند وغیبتشان موجه بود. احسان روزبهانی هم که برای شرکت در لیگ نیمه حرفه ای به قزاقستان رفته است و قاعدتا نمی توانست در این رقابت ها حضور پیدا کند.

پیش از این گفته می شد که هر 4 بوکسور ایرانی قرار است برای شرکت در لیگ جهانی معرفی شوند، چرا فقط برای روزبهانی دعوتنامه آمد؟

راستش من هم این را شنیدم و حتی گفتند که نام من هم در این لیست وجود دارد اما بعد آقای اردلان منکر این قضیه شدند و گفتند که این اسم من برای شرکت در رقابت های لیگ جهانی نیست.

پیگیر این قضیه نشدی؟

چرا شدم اما فایده ای نداشت. کلا فدراسیون که از ما خبری نمی گیرد و بعد از المپیک هم با توجه به اینکه تیم ملی هنوز شکل نگرفته اصلا از اتفاقات بی خبریم فقط من خودم گاهی زنگ می زنم و حال آقای ناطق را می پرسم و پیگیر اتفاقات می شوم.

با توجه به اینکه آقای مقصودی اعلام کردند، ملی پوشان باید در انتخابی و مسابقات قهرمان کشوری شرکت کنند، فکر نمی کنی حاضر نشدن در رقابت ها بعدا مشکل ساز شود؟

در کل که همه ما غیبت موجهی داشتیم اما در حال حاضر در بوکس بهتر از ما 4 تا وجود ندارد.

در اینکه بهتر از شما در ایران نیست شکی نیست اما آیا این برای خیلی ها ملاک است و اصلا قدر این بهترین ها را می دانند؟

راستش ملاک بودنش را نمی دونم، اما خوب همگان عملکرد ما 4 بوکسور را در لندن دیدند و دیدند که بعد از 50 سال بوکس ایران با 4 سهمیه به المپیک رفت و هرچند که به مدال نرسید اما توانست عملکرد خوبی داشته باشد و با تمام بی عدالتی هایی که در حق بوکس ایران شد خوب ظاهر شود. اینکه خیلی ها قدر این بوکسورها را می دانند یا نه باید بگویم نه چون اگر می دانستند حداقل بعد از المپیک از ما یک تشکر خشک و خالی می کردند.

مگر نشد؟

نه. بعد از المپیک یک نامه از دفتر ریاست جمهوری به دست ما رسید که ما را برای جشن تقدیر از المپیکی ها دعوت می کرد، اما بعد از اینکه آنجا رفتیم دیدیم که نه خبری از جایزه هست، نه از تشکر. فقط استانداری مازندران بود که از من تقدیر کرد و 5 تا سکه به من داد. شاید مسئولان فکر می کردند ما باید با مدال برمی گشتیم اما مدال آوری در المپیک به همین راحتی ها نیست و بوکس ما هنوز برنامه ریزی برای گرفتن مدال المپیک ندارد.

یعنی بدون برنامه به المپیک رفتید؟

ما بدون هیچ برنامه ای به المپیک لندن رفتیم.  کیفیت و کمیت اردوها و مسابقاتی که ما شرکت می کنیم هنوز در حدی نیست که از ما یک بوکسور المپیکی بسازد. مثلا در المپیک بوکسوری بود که 5 سال از من کوچکتر بود اما تجربه 170 بازی بین المللی را داشت در حالی که من فقط به 10 مسابقه برون مرزی اعزام شدم. خوب در این شرایط ما اصلا با هم قابل مقایسه نیستیم.

پس معتقدی برای اینکه بوکس بتواند در رقابت ها نتیجه بگیرد باید اول از همه برنامه ریزی درست داشته باشد.

بله اول از همه فدراسیون باید برنامه دقیق برای رقابت ها و بوکسورها داشته باشد و بر اساس آن هم جلو برود. هر چند که در این مورد هم نمی توان همه تقصیرها را گردن فدراسیون انداخت چون فدراسیون هم برای اجرایی کردن همه برنامه هایش به بودجه کافی نیاز دارد که عموما مسئولان فدراسیون می گویند این بودجه را ندارند. اما بعد از برنامه ریزی مسئله دیگری که رشد بوکس در ایران اهمیت دارد، داشتن مربی تراز اول است که ما فعلا از آن بی بهره ایم.

اما گفته اند که قرار است از یک مربی اوکراینی برا هدایت تیم ملی دعوت کنند.

صحبت هایی بود که مربی خارجی، اوکراینی ، بیاورند اما بعد گفتند که از آقای احدی که مربی تیم ملی جوانان است، دعوت کردند. آقای احدی مربی بسیار خوبی هستند، کارنامه خوبی در بوکس دارند و اگر ایشان هدایت تیم ملی را برعهده بگیرند برای ما خیلی خوب خواهد شد. چون اکثر ما از پایه با آقای احدی کار کرده و از یکدیگر شناخت کافی داریم . ضمن اینکه در حال حاضر بهتر از احدی در ایران وجود ندارد.

خیلی ها معتقد بودند که یکی از مشکلات شما در المپیک نداشتن مربی خوب بود. چقدر با این نظر موافق هستی؟

آقای نهرودی مربی با شخصیتی هستند و در المپیک هم سعی کردند به ما کمک کنند اما به نظرم در این زمینه خیلی موفق نبودند. شاید سن و سال بالای ایشان اجازه نمی داد که بوکسورها را خوب کوچینگ کنند که این مسئله حتی باعث نارضایتی فدراسیون هم شده بود. چون در بوکس مهمترین اصل برانگیختگی بوکسور است که ایشان نمی توانستند این کار را به خوبی انجام دهند.

شاید وقت آن رسیده باشد که فدراسیون بوکس از تجربه جوان تر ها استفاده کند.

اگر این اتفاق بیفتد خوب است اما فعلا اوضاع فدراسیون و بوکس خوب نیست. البته گفته اند که آقای نهرودی و مربیان سن بالا قرار است از بوکس خداحافظی کنند ولی نمی دانم تا چه حد این قضیه درست است. به هر حال بودن یک مربی خوب و تراز اول در کنار تیم ملی خیلی می تواند به بوکس ایران کمک کند.

تمرینات تیم ملی قرار است کی شروع بشود؟

احتمالا بعد از مسابقات قهرمان کشوری.

الان که اردوها شروع نشده، چطور خودت را آماده نگه می دارید؟

من خودم تمرین می کنم. در شهرستانی که هستم، بابلسر، یک سالن داریم که هر چند سالن خوبی نیست اما من آن جا هر روز تمرین می کنم و حتی گاهی تمرین می دهم. اتفاقا می خواستم عکس این سالن را بگیرم و به رسانه ها بدهم تا مردم ببینند که من در کجا و با چه شرایطی تمرین کردم تا به المپیک رسیدم.

مگر چطور است؟

سالن بوکسی که ما در بابلسر داریم یک سالن کثیف و بی روح است که اتاق های کوچک و نمداری دارد و هر بار که پا به این جا می گذارم از بوکس و تمرین دلسرد می شوم. البته خود آقای ناطق، رئیس فدراسیون، این سالن را دیدند و قول دادند که یک خانه بوکس در بابلسر تاسیس می کنند. دیگر در فضای باز هم نمی توان تمرین کرد چون دائم باران می آید و کلا برای تمرین کردن خیلی مشکل دارم.

قولی که دادند، عملی شده ؟

فعلا در حد یک سوله است. یعنی حدودا یک ماه است که من می روم و به آن جا سر می زنم و همچنان در حد یک سوله باقی مانده است. البته به غیر از این، ایشان قول دیگری به ما دادند و گفتند که فکری برای اشتغال زایی ما خواهند کرد که البته این اتفاق هم تا به امروز نیفتاده است.

با توجه به این شرایط، چه برنامه ای برای ادامه راه داری؟

فعلا که آسیب دیدگی دارم یعنی من با وجود آسیب دیدگی ام به المپیک رفتم، باید شرایطم بهتر شود بعد می خواهم سر تمرینات تیم ملی حاضر شوم و خودم را برای مسابقات آسیایی 2014 کره آماده کنم.

و المپیک 2016 برزیل ؟

قطعا به المپیک بعدی هم فکر می کنم چون لندن اولین تجربه من بوده و تلاش می کنم تا بتوانم در المپیک بعدی نتیجه بهتری را بگیرم.