همه چيز درباره زخم پاي ديابتي

باشگاه خبرنگاران: يك فوق تخصص بيماري‌هاي غدد گفت:‌ پاي فرد ديابتي خودبه‌خود زخمي نمي‌شود بلكه عوامل زيادي در آن دخيل هستند كه كنترل نشدن قند خون يكي از اين عوامل است. در صورت كنترل نشدن قند خون برخي مكانيسم‌هاي ايمني بدن دچار اختلال شده و احتمال ابتلا به عفونت‌ها افزايش مي‌يابد و در پي آن زخم ايجاد مي‌شود.

دكتر مهرنوش ذاكركيش با بيان اين كه طول مدت بيماري ديابت هر چه افزايش يابد احتمال ابتلا به زخم پا بيشتر مي‌شود، اظهار كرد: زخم پاي ديابتي سالانه در 2 درصد افراد ديابتي ايجاد مي‌شود كه اگر علاوه بر ديابت سيستم عصبي پا نيز درگير شود شيوع زخم پا به 7 درصد افزايش مي‌يابد. اگر فردي نيز دچار زخم پا بوده و زخم بهبود يافته باشد احتمال ابتلاي دوباره تا 50 درصد افزايش مي‌يابد.

وي افزود: 15 درصد افراد ديابتي دچار زخم پا مي‌شوند و اين زخم‌ها 14 تا 24 درصد احتمال قطع عضو را افزايش مي‌دهند.

ذاكركيش تصريح كرد:‌عوارض مزمني مانند درگيري عصبي پا ابتدا به صورت مورمور ‌شدن خود را نشان مي‌دهد و سپس به درد‌هاي شديد و پس از آن به بي‌دردي و بي حسي منجر مي‌شود.

وي ادامه داد: درد، سيستمي دفاعي است و وقتي بيمار درد را حس نمي‌كند ضربات كوچك در پا جمع شده و كم‌كم زخم ايجاد مي‌شود. پس از مدتي سيستم خودكار بدن نيز دچار اختلال شده كه علامت آن در پا كاهش تعريق و جريان سطحي خون است و در پي آن، پا دچار خشكي شده و شكننده مي‌شود.

 عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز گفت:‌ شريان‌هاي محيطي نيز در بيماران ديابتي دچار اختلال شده و شريان‌ها تنگ و باريك شده و خون‌رساني كم مي‌شود. در پاي افراد ديابتي بيومكانيك پا نيز مختل مي‌شود. در پاي طبيعي انتقال فشار هست و در كل پا تعادل فشار برقرار مي‌شود ولي در افراد ديابتي اين فشار يكنواخت نيست و پا مستعد مي‌شود.

وي ادامه داد: عوارض ديابت از جمله درگيري چشم، درگيري كليه و ساير عوارض نيز در ابتلا به زخم پا موثر هستند.

ذاكر كيش خاطرنشان كرد:كنترل و درمان زخم پاي ديابتي سخت است، در حالي كه با چند نكته بسيار آسان مي‌توان از آن پيشگيري كرد. كنترل قندخون، كنترل فشار خون، چك كردن ته چشم، مراقبت و كنترل هر روز پا و تميز كردن آن از نكاتي است كه در پيشگيري از زخم پاي ديابتي بسيار اهميت دارد. شستشو با آب و صابور غير بودار و جلوگيري از خشكي پوست مي‌تواند تاثير زيادي روي سلامت پاي فرد ديابتي داشته باشد.

اين فوق تخصص بيماري‌هاي غدد عنوان كرد: پا بايد مرتب چرب شود، بهترين چرب كننده نيز وازلين است كه كرم آن در بازار موجود است. افراد نبايد با پاي خود رفتار پرخطر داشته باشند. كوتاه كردن ناخن به صورت هلالي ممكن است موجب زخم شود و ناخن بايد به صورت صاف كوتاه شود. هنگام حمام رفتن نيز ابتدا با آرنج آب را به حرارت مناسب رسانده سپس پاي خود را زير آن قرار دهند تا دچار سوختگي نشوند.

 وي افزود: افراد ديابتي نبايد حتي در منزل هم با پاي برهنه راه بروند و بايد حتما كفش يا دمپايي مخصوص داشته باشند. بهترين كفش براي اين بيماران كفش چرمي است كه راه هواي آن نيز باز باشد. همچنين بايد در هنگام صبح كه پاها كوچك‌تر هستند يك كفش و در هنگام عصر نيز يك كفش ديگر استفاده كنند.