رولکس به واسطه کیفیت بالا، منحصر به فرد بودن و البته قیمت بالای محصولات خود نامی شناخته شده در میان ساعت‌های مچی لوکس سوئیسی است. ساعت‌های رولکس به نوعی نماد ثروت، شهرت و موفقیت هستند.

داستان شرکت رولکس و "هانس ویلسدورف"، بنیانگذار آن، به طور جدایی ناپذیری در هم تنیده شده است. فعالیت‌های رولکس حول محور شور و اشتیاق مردی در گردش بوده که آن را به نامی جهانی مبدل کرده است. حتی پس از درگذشت هانس ویلسدورف، رولکس جایگاه خود را به عنوان نامی مطرح در صنعت ساعت‌سازی جهان حفظ کرده است.

شور و اشتیاق، بازاریابی خلاقانه و توجه و پیگیری بی وقفه نسبت به جزئیات و بی نقص بودن محصولات، عوامل موثر در موفقیت رولکس محسوب می شوند. در حقیقت، ریشه‌ها، طراحی‌ها، ایده‌های بازاریابی و اهداف رولکس ریشه در زندگی بنیانگذار این شرکت داشته و تاریخچه آن با زندگی بنیانگذارش گره خورده است.

رولکس در سال 1905 توسط "هانس ویلسدورف" و "آلفرد دیویس"، شوهر خواهر هانس، تاسیس شد. ویلسدورف فردی آلمانی بود و شرکت خود را در انگلیس تاسیس کرد. نام اولیه شرکت "ویلسدورف و دیویس" بود که بعدها به رولکس تغییر کرد. در ابتدا، این شرکت به واردات موتور ساعت ساخت شرکت "هرمان آئگلر" از سوئیس می پرداخت و از آنها در قاب‌های ساعت با کیفیتی که توسط "دنیسون" و شرکت‌های دیگر ساخته می شدند، استفاده می کرد.

سپس، این ساعت‌های مچی به جواهر فروشان فروخته می شد که نام خود را روی آنها قرار می دادند. تنها نام ویلسدورف و دیویس به صورت "W&D" داخل قاب پشتی ساعت‌ها حک می شد. اما هانس ویلسدورف نام تجاری رولکس را در "لا شو دو فوند" سوئیس به سال 1908 ثبت کرد. سرانجام شرکت ویلسدورف و دیویس در سال 1912 از انگلیس به سوئیس منتقل شد.

هانس ویلسدورف قصد داشت تا ساعت‌هایی مقرون به صرفه تولید کند، اما مالیات‌ها و عوارض صادرات بر قاب‌های فلزی ساعت (طلا و نقره)، هزینه‌های این شرکت را در انگلیس به شدت افزایش می داد. از آن زمان تاکنون، مقر اصلی رولکس در شهر ژنو بوده، اگرچه در شهرها و قاره‌های دیگر نیز شعبه دارد.

نام رولکس به صورت رسمی در پانزدهم نوامبر 1915 برای این شرکت انتخاب شد. این اقدام با هدف محبوبیت هرچه بیشتر و عامه پسند کردن ساعت‌های مچی انجام شد زیرا در آن زمان استفاده از ساعت‌های جیبی به ویژه برای بانوان همچنان رایج‌تر بود. همچنین، ویلسدورف قصد داشت نام تجاری شرکتش در هر زبانی به راحتی تلفظ شود.

در میان نوآوری‌های رولکس می توان به تولید نخستین ساعت مچی خود کوک، نخستین ساعت مچی ضد آب، نخستین ساعت مچی مجهز به نشان دهنده تاریخ، نخستین ساعت مچی با قابلیت نمایش همزمان دو منطقه زمانی مختلف و مهمتر از همه، نخستین ساعت سازی که گواهینامه زمان سنج دقیق برای ساعت مچی را کسب کرد، اشاره کرد. امروزه، ساعت‌های این شرکت همچنان رکورد دقیق‌ترین مورتورهای زمان سنج در صنعت ساعت‌های مچی را در اختیار دارند.

همچنین، رولکس در توسعه و تولید موتورهای ساعت کوارتز همکاری داشت. اگرچه مدل‌های کوارتز اندکی از خط تولید "اویستر" (Oyster) رولکس خارج شدند، اما مهندسان این شرکت نقش قابل توجهی در طراحی و پیاده سازی این فناوری در اوایل سال‌های 1970 داشتند.

نخستین ساعت خود کوک رولکس که با نام "پرپچوال" (Perpetual) شناخته می شود در سال 1931 به بازار عرضه شد. این ساعت نیروی خود را از طریق مکانیزمی داخلی و حرکت دست فردی که ساعت را می بست، تامین می کرد. از این رو، نه تنها دیگر نیازی به کوک کردن ساعت نبود، بلکه مشکل کوک بیش از حد و آسیب رساندن به قطعات ساعت نیز برطرف شد.

همچنین، رولکس نخستین شرکتی بود که ساعت ضد آب واقعی را تولید کرد که نقطه عطف دیگری در صنعت ساعت سازی جهان محسوب می شد. مدل‌های ورزشی مانند "اویستر پرپچوال سی دولر 2000" (Perpetual Sea Dewller 2000 ) در سال 1971 تولید شد که تا عمق 610 متری یا دو هزار فوتی ضد آب بود. این ساعت از دریچه انتشار هلیوم بهره می برد که به هنگام صعود در آب و کاسته شدن فشار، هلیوم توزیع می کرد. این ساعت با همکاری شرکت ساعت سازی سوئیسی "Doxa" ساخته شده بود. در سال 1980 نیز "سی دولر 4000" معرفی شد که آزادی بیشتری را به غواصان برای رفتن به عمق 220 متری یا چهار هزار فوتی می داد.

افزون بر شیرجه‌های عمیق دریایی، ساعت‌های رولکس شهرت خود را به واسطه تحمل شرایط مختلف هنگام پرواز و یا صعود به قله کوه کسب کرده‌اند. از دیگر محصولات مطرح رولکس می توان به "جی‌ام‌تی مستر" (GMT Master ) اشاره کرد که به درخواست شرکت هواپیمایی "پن امریکن" و به منظور کمک به خلبانان در پروازهای بین قاره‌ای تولید شد. "اکسپلورر" و "اکسپلورر II" برای پاسخ به نیاز ماجراجویان و کاوشگرانی مانند کوهنوردان تولید شد.

از مدل های مطرح رولکس می توان به "ایر کینگ"، "دیت جاست"، "جی‌ام‌تی مستر"، "ساب مارینر"، "سی دولر"، "دیتونا کاسموگراف"، "دی دیت"، "اویستر پرپچوال" و "یات مستر" اشاره کرد. اکثر ساعت‌هایی که با نشان رولکس تولید می شوند از طراحی قابی به نام "اویستر" بهره می برند. طرح‌های "درسی" (Dressy ) اغلب با تشان تجاری "سلینی" (Cellini ) عرضه می شوند. سومین خط تولید امپراتوری رولکس که محصولاتی با قیمت کمتر اما همچنان با کیفیت بالا عرضه می کند، نشان تجاری "تودور" (Tudor) است.

ویلسدورف پس از مرگ همسرش در سال 1944 و از دست دادن "هرمان آئگلر"، شریک تجاری و دوست قدیمی خود، تنها مالک رولکس شد. از این رو، وی "بنیاد هانس ویلسدورف" را تاسیس کرد تا اطمینان حاصل کند که بخش اعظم درآمدهای این شرکت صرف امور خیریه شده و همچنین با هیچ شرکت دیگری ادغام نخواهد شد. هانس ویلسدورف نیز در ششم ژوییه 1960 درگذشت.

رولکس همچنان توسط موسسه خیریه خصوصی خود اداره می شود که پشتیبانی از سازمان‌های خیریه مختلفی را بر عهده دارد. سهام این شرکت نیز در بازارهای عمومی معامله نمی شود. بی شک، نام رولکس مترادف با اعتبار و کیفیت است و یکی از برترین نشان‌های تجاری جهان محسوب می شود.