یکی دیگر از نمادهای توهین آمیز نسبت به ایرانیان که دولت عراق آن را اخیرا تخریب کرده است، مجسمهٔ یک خلبان عراقی در مرکز شهر بغداد بود که بر روی لاشهٔ یک جت جنگندهٔ ایرانی ایستاده بود.

پارسینه - بنای «نصب الشهید» در شرق بغداد در اوایل دههٔ ۱۹۸۰ میلادی و به دستور صدام حسین التکریتی در میان یک دریاچهٔ مصنوعی ساخته شد. این بنا که ظاهری شبیه به یک قطرهٔ اشک دو نیم شده با شعله‌ای در میان خود دارد و از سبک گنبدهای دورهٔ عباسی اقتباس شده است، به عنوان یادبود کشته شدگان عراقی در هشت سال جنگ با ایران طراحی شده است. در اطراف این بنا، نام هزاران نفر از این کشته شدگان به خط عربی نقش شده است. طی سال‌های متمادی، این بنا نمادی از ایران ستیزی حکومت صدام بوده است.

اما اخیرا این بنا به همت دولت شیعی عراق تغییر کاربری داده است و به عنوان یادبود گروهی دیگر از مقتولین استفاده می‌شود. دولت عراق این مکان را به موزهٔ افتخار شهدای شیعی و کردی تبدیل کرده است که رژیم صدام آن‌ها را به قتل رسانده است.

بنای «نصب الشهید» هم اکنون فضایی شبیه به «موزهٔ عبرت» در ایران یافته است و شامل مانکن‌های شکنجه گران مخوف بعثی در جوخه‌های اعدام و نمایش کشف گورهای دسته جمعی است. همچنین، تصاویری از ۵هزار از شهروندان کرد حلبچه که ۲۵ سال پیش بر اثر حملهٔ شیمیایی صدام به این شهر جان باختند در این موزه به نمایش گذاشته شده است. در کنار این تصاویر، عکس‌هایی از علمای شیعه که به دست صدام به شهادت رسیدند نیز موجود است. حکم اعدام صدام که امضای نوری المالکی پای آن است، یکی دیگر از اشیای این موزه است.

«قوس النصر» یا «شمشیرهای قادسیه» طاق نصرتی است در مرکز شهر بغداد که به دستور صدام حسین تکریتی برای «نمایش پیروزی بر ایران» ساخته شده است. لازم به ذکر است که نبرد قادسیه یکی از دو نبرد اصلی و موجب پیروزی حتمی نیروهای اسلامی به امپراتوری ساسانی بوده است.

ساخت این بنا در سال ۱۳۶۵ (دو سال قبل از پایان جنگ ایران و عراق) آغاز شد و شامل دو دست که از خاک بیرون آمده‌اند می‌شود. شکل و فرم هر دست را طراح آن از روی دستان خود صدام طراحی کرده است. هر دست نیز شمشیری به شکل کمان در دست دارد که در نوک به شمشیر دیگر وصل می‌شود. این بنا پس ازطراحی توسط دو پیمان‌کار انگلیسی و آلمانی ساخته شد. پس از ساخت، به دستور صدام، کلاهخود ۵۰۰۰ شهید ایرانی در جنگ را در اطراف آن قرار دادند. در هر یک از کلاه‌خود‌ها نیز با شلیک یک گلوله، سوراخی در آن ایجاد کردند. بعضی از کلاه‌خود‌ها را نیز با سیمان به جاده زیر شمشیر‌ها چسباندند تا در موقع رژه سربازان لگد مال شود.

گزارش ها حاکی از آن است که مسئولان عراقی در سال ۲۰۰۷ شروع به تخریب این طاق نصرت کردند، اما اندکی بعد این طرح متوقف شد. با این حال، کلاهخودهای سربازان ایرانی از این مکان جابجا شده است.

یکی دیگر از نمادهای توهین آمیز نسبت به ایرانیان که دولت عراق آن را اخیرا تخریب کرده است، مجسمهٔ یک خلبان عراقی در مرکز شهر بغداد بود که بر روی لاشهٔ یک جت جنگندهٔ ایرانی ایستاده بود.

گفتنی است شیعیان عراق معتقدند که هنوز کارهای فراوانی بایستی صورت بگیرد تا «شبح صدام» و سلطهٔ حزب بعث از چهرهٔ عراق پاک شود.