صنعت بیمه - در این مقاله نوع جدیدی از پوشش های بیمه ای معرفی می شود که ویژه دارایی های هوشمند، اینترنت و نرم افزارهای رایانه ای است؛ همچنین مشکلات مختلفی که فرآیند کار با این دستگاه ها پدید آورده است، مانند دعاوی پرهزینه و تقلب های متعدد در شبکه های اجتماعی در این نوشتار بررسی می شود.

"تام کورن ول" نایس رئیس بخش بیمه فناوری "چاب"، معتقد است که در عصر حاضر پیشرفت کارگزاران در زمینه دارایی های هوشمند مورد توجه فزاینده مدیران ریسک قرار گرفته است. این مسئله ناشی از تحقیقی است که بیمه "لویدز لندن" و انجمن مدیران بیمه و ریسک "ایرمیک" به صورت مشترک انجام داده اند.

او در گفت و گوی با شبکه خبری "وی.آی.آر" در اینباره می گوید: "شرکت بیمه چاب، بیمه نامه ای را برای پوشش ریسک استفاده از نام تجاری بدون پرداخت حق لیسانس و ریسک سوءاستفاده از کپی رایت یا حق انحصاری یا علامت های تجاری طراحی کرده است". در گذشته ای نه چندان دور، کپی رایت مانند متون نوشتاری پوشش داده می شد و در صورت بروز مشکل، هزینه ترمیم خسارت آن، حداقلی بود.

در آمریکا این امکان وجود دارد که بتوان حق انحصاری نرم افزار (کپی رایت) را محفوظ نگه داشت و این مسئله برخی دعاوی بسیار پرهزینه، مانند شکایت شرکت "لوتوس" علیه شرکت "بورلند" را به دنبال داشت. لوتوس در آن زمان ادعا کرده بود که محصول "کواترو"، شرکت بورلند تقلیدی از محصول مشابه ای است که آنان پیش از این طراحی کرده بودند، اما بورلند نمی توانست به سادگی نرم افزار خود را تغییر دهد چرا که این کار برای آنان بسیار پرهزینه بود.

کورن معتقد است "هنگامی که شکایت شامل صلاحیت شرکت برای فروش محصولی می شود، بسیار پرهزینه است". او ادامه می دهد که هر چه شرکت تنوع کمتری در محصولات خود داشته باشد، اهمیت محصول برای کسب درآمد بیشتر می شود و بنابراین شرکت در دفاع از حق انحصاری خود جدی تر و سختگیرانه تر عمل خواهد کرد و بیشتر شرکت های نرم افزاری فقط دارای چند محصول درجه یک هستند.

دعاوی دیگری نیز در این راستا در آمریکا پیش از این مطرح شده بود. به عنوان مثال، چند سال پیش پایگاه خبری اقتصادی "بلومبرگ" در گزارشی اعلام کرد که رقیب اسرائیلی در حال خرید شرکت "پیرگین تکنولوژی" است و به دنبال تشریح چگونگی این معامله، سهام این شرکت به اندازه یک سوم قیمت، در بازارهای جهانی افزایش یافت. این گزارش در آن زمان به سرعت در بازارها پخش شد و در انتهای همان روز، شرکت پیرگین از جمله شرکت های بود که سهام آن به میزان بسیار زیادی در بازار بورس نیویورک مورد دادو ستد قرار گرفت.

کورن بر این باور است که کارگزاران به طور کلی مشکلات زیادی را در این راستا متحمل می شوند؛ به عنوان مثال در فرانسه اگر مبدع برنامه ای مشخص نباشد، ارائه کننده محصول جدید اینترنتی با مشکلات بیشتری رو به رو می شود و باید مسئولیت بزرگتری را بر عهده بگیرد.

او می گوید: "قانون "سایبرلیبل" در آمریکا بسیار پراهمیت است اما اگر شرکتی قوانین قوی اینترنتی داشته باشد، می تواند خود را از این قانون جدا کند. در این قانون، شما مسئول رفتار کارمندتان هستید، مگر اینکه پیش از آن به آنان گفته باشید که کاری را انجام ندهند."

کورن اینگونه توضیح می دهد: "مشکل زمانی به وجود می آید که میزان دسترسی به منابع اینترنتی بیشتر از منابع نوشتاری می شود. اینترنت عمر نامحدودی دارد و رونوشت آن برای همیشه باقی می ماند؛ پس خسارت های آن بسیار بیشتر و خطرناک تر است چرا که زمانی که موضوعی بر روی خروجی شبکه قرار می گیرد، تعقیب و متوقف کردن آن بسیار مشکل و غیرممکن خواهد بود."

مشکل دیگر آن است که در مورد متون نوشتاری، تاخیر زمانی بیشتری بین تولید و پخش وجود دارد، بنابراین در صورت لزوم انتقال کپی می تواند متوقف شود. کورن در این باره نیز می گوید: "انتشار در فضای مجازی بدون تاخیر و بی واسطه است، بنابراین موارد مختلف می توانند در این لحظه ارسال شوند و تشخیص دادن آنان بسیار مشکل و دشوار است."

در انتها باید گفت که مدیران ریسک با یک چالش جهانی رو به رو هستند و آن، نام تجاری محصولاتشان بر روی شبکه های مجازی، است. کورن معتقد است "شرکت های دیگر می توانند به صورت ظاهری از نام خودشان استفاده کنند حال آنکه موتورهای جست و جوگر، کاربران را به سمت دیگری هدایت می کنند. بنابراین می توان با قاطعیت گفت که هدف بیمه مسئولیت دارایی های هوشمند، پوشش گسترده برای ریسک های از این نوع است."

منبع: ورلد اینشورنس