آمریکا نیز با 41.1 درصد، رتبه 83 را کسب کرده است. کره جنوبی که رتبه چهارم ‏را در تولید علم نانو دارد در بخش مشارکت با 30.9 درصد مشارکت رتبه 88 جهان را اشغال کرده است.

بر اساس رتبه بندی پایگاه اینترنتی استت نانو ایران با رتبه 8 در تولید علم نانو، کمترین سهم را در ‏مشارکت تولید علم در علوم نانو داشته و بعد از آن به ترتیب چین، هند، تایوان و کره جنوبی قرار دارند و عربستان سعودی با انتشار 910 مقاله علمی بیشترین میزان مشارکت جهانی را در این حوزه داشته است.

به گزارش مهر، پایگاه اینترنتی استت نانو ‏‎(StatNano)‎‏ در گزارشی سهم مشارکت کشورها در تولید علوم نانو را بر اساس شاخص همکاری بین‌المللی بررسی کرده است. ‏مطابق این گزارش همکاری بین‌المللی، راهبردی برای تسهیل شرایط جهت رسیدن به اهداف علمی است. ‏

برای بررسی این شاخص، سایت‎ StatNano ‎با یک عبارت جستجوی ویژه و با استفاده از بانک اطلاعات ‏ISI Web of Knowledge، مقالات نانوی کشورهای ‏مختلف و میزان همکاری آنها را در سال 2012 استخراج کرده که نتایج آن در فهرستی که بر روی سایت منتشر شده، ‏ آمده است‎.‎

‏30‏‎ ‎کشور اول جهان از نظر تعداد مقالات ‎ ISIتقریبا 82 درصد علوم‌نانو را در سال 2012 تولید کرده‌اند.

در این فهرست، چین رتبه اول و آمریکا در مقام دوم قرار دارد. هر ‏چند چین بیشترین تعداد مقالات را در سال 2012 تولید کرده است اما یکی از کمترین مشارکت‌ها را در میان 30 کشور اول داشته است، به طوری که در میان 96 کشور ‏جهان از نظر مشارکت با 19.7 درصد مشارکت رتبه 93 را به خود اختصاص داده است.

آمریکا نیز با 41.1 درصد، رتبه 83 را کسب کرده است. کره جنوبی که رتبه چهارم ‏را در تولید علم نانو دارد در بخش مشارکت با 30.9 درصد مشارکت رتبه 88 جهان را اشغال کرده است.

بر این اساس کشورهای برتر در تولید علم، برای تولید علم ‏کمتر به مشارکت می‌پردازند در حالی که کشورهای ضعیف‌تر، تمایل بیشتری به همکاری دارند‎.‎‏ در میان 30 کشور اول تولید کننده علم همچنین، ایران با رتبه 8 در تولید علم نانو، کمترین سهم را در ‏مشارکت (17.3 درصد) داشته و بعد از آن به ترتیب چین، هند، تایوان و کره جنوبی قرار دارند.‏

30 کشور اول دنیا در نانو

ردیف	نام کشور	مقالات علمی منتشر شده در سال 2012	سهم مشارکت بین المللی در تولید علم نانو
1	چین	27896	19.7
2	آمریکا	19585	41.1
3	آلمان	6894	58.55
4	کره جنوبی	6804	35.41
5	ژاپن	6635	35.41
6	هند	6023	24
7	فرانسه	4759	59.7
8	ایران	3597	17.3
9	انگلستان	3575	65.7
10	اسپانیا	3400	58.2
11	ایتالیا	3185	52.9
12	تایوان	3057	24.1
13	روسیه	2838	38.9
14	کانادا	2578	49.1
15	استرالیا	2237	60.1
16	سنگاپور	1956	54.1
17	برزیل	1531	36.4
18	سوئیس	1528	68.2
19	لهستان	1437	46.1
20	هلند	1316	63.9
21	سوئد	1223	69.2
22	ترکیه	1037	34.3
23	بلژیک	1018	68.4
24	مالزی	915	49.7
25	عربستان سعودی	910	78.7
26	پرتقال	788	63.8
27	مکزیک	800	56.3
28	رومانی	731	45.6
29	فنلاند	680	67.9
30	اتریش	672	71.2

وجود مراکز تحقیقاتی مجهز و معتبر، موقعیت جغرافیایی، مجاورت جغرافیایی دو کشور و سابقه تاریخی تعامل کشورها می‌تواند به عنوان پارامترهای ‏موثر در مشارکت در زمینه تولید علوم نانو، به شمار آیند. به عنوان مثال در هر قاره یک یا چند کشور پیشرو در عرصه نانو وجود دارند که کشورهای دیگر آنها را به عنوان ‏همکار پروژه‌های تحقیقاتی خود انتخاب می‌کنند. همچنین سهولت رفت و آمد، نزدیک بودن فرهنگ و مشترکات فرهنگی و اجتماعی از جمله مزایای همکاری با یک ‏کشور همسایه است. مصداق بارز این موضوع در کشور آذربایجان دیده می‌شود که به دلیل همسایگی با ایران بیشترین همکاری را با ایران دارد. ‏

به نظر می‌رسد درصورتی‌که مسیر همکاری ایران با کشورهای دیگر هموار شود، ایران آمادگی مشارکت در تولید علوم نانو با دیگر کشورها را دارد. مصداق بارز این ‏موضوع کشور مالزی است که در سال‌های گذشته همکاری قابل توجهی با ایران داشته است. مالزی قوانین و مسیر تبادل دانشجو با ایران را هموار کرده است؛ ‏به‌طوری‌که مقصد تعداد زیادی از دانشجویان ایرانی شده است. این امر موجب شده تا ایران اولین گزینه مشارکت برای مالزی در تولید علوم نانو باشد.‏