امروز با خود می گفتم ما چقدر نسبت به کسانی که در زندگی ما بر گردن ما حقی دارند ادای دین می کنیم و بجز سپاس و تشکر زبانی و قلبی!محبت و لطف و حق شان را در عمل پاسخ می گوییم. یکی از اینها جناب خدیجه است که درود خدا بر او باد.

جمعه ۲۸تیرماه۹۲، مصادف با دهم ماه مبارک رمضان روز وفات حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها این بانوی بزرگ عالم اسلام است!

بانویی از اهل مکه که در شرافت وی همین بس که جبرئیل از آسمان به زمین فرو می آمد و سلام خدا را بر او به پیامبر ابلاغ می نمود.

همو که در شرافت بی مانندش همین بس که علاوه بر همسری رسولخدا مادر فاطمه هم هست .

مادر ائمه . بانویی که محبوبه رسولخدا که محبوب خداستُ بود و پیامبر سال مرگ او را سال حزن و اندوه نامید.

همو که رسول خدا پس از او هرگاه که نام و یاد او به میان می آمد در باره اش می فرمود: خدیجه و أینَ مثلُ خدیجه؟ خدیجه ! و کجاست کسی که بتواند مثل خدیجه باشد!

همو که اولین زن ایمان آورنده به رسولخداست و دومین مومن به او پس از علی بن ابیطالب علیهماالسلام .

و همو که اولین نماز را با پیامبر خواند!

و در فداکاری و حمایت از رسولخدا لحظه ای از پا ننشست.

و ثروت فراوان خود را در راه نشر و تبلیغ اسلام در اختیار همسر محبوبش قرار داد و در کمال فقر وتنگدستی از دنیا رفت و از آن همه ثروت فراوان حتی کفنی برایش نماند و در عبای رسولخدا پیچیده و بخاک سپرده شد.

و رسول خدا فقط او و سه زن - دخترش فاطمه و آسیه همسر پاکدامن و مومن فرعون و مریم - را در زمره ی زنان برگزیده معرفی کرد و در بین تمام زنان خلقت، "انسان کامل" نامید.

افسوس او و چهره های تابناکی مانند جناب ابوطالب که افتخار پدری علی از آن اوست و همسر گرانقدرش جناب فاطمه دختر اسد در میان ما ناشناخته مانده اند.

امسال به رسم ادب ، بهره ای از عبادات مستحبی خود ،نظیر قرآن خواندن و افطار دادن و... را به پیشگاه این بانوی بزرگ که در نشر اسلام بر گردن ما مسلمانان حقی بزرگ دارد ،هدیه کنیم و در پایان این مقال، حمد و سه توحید و صلواتی به روحش هدیه نماییم .اللهم صل علی محمد و آل محمد...