در وضعیت فعلی که چشم داشت استانی به امکانات جغرافیایی استانی دیگر، با موفقیت همراه شده است باید انتظار داشت هر استانی به جای اینکه انرژی خود را برای فعال سازی پتانسیل های جغرافیایی خود به کار گیرد برای کسب ظرفیت های جغرافیایی از استان های دیگر تلاش کند.

عصر ایران - موضوع جدایی بخشی از استان هرمزگان و اتصال آن به استان فارس برای اتصال این استان به خلیج فارس با نظرات موافق و مخالفی روبه رو شده است. یکی از کاربران "عصر ایران" در مطلبی دلایلی را برای مخالفت با این موضوع ارسال کرده است که در ذیل منتشر می شود. "عصر ایران" آمادگی دارد نظرات مختلف را در این باره منتشر کند. لازم به ذکر است آنچه در زیر می آید موضع رسمی سایت نیست.

***

به تازگی رسانه ها خبر داده اند که با ابلاغ وزیر کشور، جدایی بخشی از استان هرمزگان و پیوستن آن به استان فارس، اتصال این استان به خلیج فارس عملی شده است. این اقدام با مخالفت شدید مقامات استان هرمزگان ، سکوت مقامات کشوری و شادی مقامات استان فارس روبه رو شده است. گفته می شود استان فارس قصد دارد در بخش اتصالی به خلیج فارس، بندری ایجاد کند و ضمن تبدیل آن به منطقه آزاد، استان فارس را وارد حوزه دریانوردی و تجارت دریایی کند.

در این باره اشاره به موارد زیر مهم به نظر می رسد.

1- ایران از استان های متعددی تشکیل شده است و نه کشورهای مختلف. مرزهای هر استان گرچه مشخص است اما مانعی در برابر عبور و مرور انسان ها و کالاها نیست. مگر بنادر جنوبی ایران از خرمشهر تا بندر گواتر مانعی در برابر حمل و نقل مردم و کالا از مبداء و مقصد شیراز و استان فارس هستند؟ آیا برای ورود به بندر بوشهر و بندرعباس از مردم استان های دیگر از جمله فارس، تقاضای گذرنامه، عوارض و یا مالیات ویژه می شود که مقامات فارس در فکر اتصال به خلیج فارس و ساخت بندر ویژه خود هستند؟ اگر ساخت بندر جدید در منطقه ای از ساحل اتصالی به استان فارس، از نظر ملی ، لازم و ضروری به نظر می رسد چرا نباید این اقدام در قالب استان هرمزگان صورت بگیرد؟ این چه ضرورت ملی است که این بندر تنها باید زمانی عملی شود که این منطقه به استان فارس بپیوندد.

2- این اقدام، بدون آگاهی، نظرخواهی و موافقت مقامات استان هرمزگان از جمله نمایندگان مجلس و نمایندگان ولی فقیه انجام شده است. مقامات هرمزگان در بخش های مختلف و در راس انها نمایندگان مجلس، در ماه های اخیر بارها در بررسی ها و سؤال از مقامات مختلف کشوری با تکذیب و نفی کامل چنین موضوعی روبه رو بوده اند اما به یکباره متوجه می شوند که وزیر کشور ابلاغیه ای را مبنی بر جدایی منطقه ای از یک استان و پیوستن آن به استان دیگر روبه رو می شوند و متوجه می شوند این مسئله در خفا و به صورت پنهانی دنبال می شد. وزیر کشور در حالی چنین موضوعی را ابلاغ رسمی می کند که در کمتر از سه ماه قبل و در جلسات قبل از رای اعتماد، در کمیسیون سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی به صورت رسمی اعلام کرده بود که چنین موضوعی مطرح نیست. این موضوع نه تنها از اعتماد مقامات استانی نسبت به مقامات کشوری می کاهد بلکه از خوشبینی نسبت به دولت جدید نیز کاسته می شود.

نامه نماینده لامرد فارس به احمدی نژاد
درباره الحاق بخش هایی از استان هرمزگان به فارس برای دسترسی به خلیج فارس

3- هر استانی در ایران دارای قابلیت ها، امکانات و ظرفیت های جغرافیایی است که لزوما دیگر استان ها از آن برخوردار نیستند. بوشهر، هرمزگان و خوزستان از امکان برخورداری از ساحل خلیج فارس ، گیلان، اردبیل، مازندران و گلستان از ساحل دریای خزر و استان های یزد، کرمان و اصفهان از امکانات ترانزیتی و معدنی. قرار نیست هر استان چشم داشتی به امکانات و ظرفیت های جغرافیایی دیگر استان ها داشته باشد. یک استان کوهستانی است و استانی دیگر ساحل نشین. استانی بیابانی و استانی باران خیز. استانی حاصل خیز با رودخانه های بسیار و استانی دیگر ...

هر استان باید نگاهش به امکانات و ظرفیت های جغرافیایی خود باشد و به دنبال فعال سازی و استفاده بهینه از این امکانات باشد.

4- در وضعیت فعلی که چشم داشت استانی به امکانات جغرافیایی استانی دیگر، با موفقیت همراه شده است باید انتظار داشت هر استانی به جای اینکه انرژی خود را برای فعال سازی پتانسیل های جغرافیایی خود به کار گیرد برای کسب ظرفیت های جغرافیایی از استان های دیگر تلاش می کند و همزمان در ترس و نگرانی از جداشدن بخش هایی از استان خود به دست استان های دیگر خواهد بود.

5- تغییرات در تقسیمات کشوری در صورتی که بر پایه دلایل منطقی صورت نگیرد و با توجیه مردم و مقامات استانی همراه نباشد می تواند به پتانسیلی برای ناامنی و بی ثباتی و عاملی برای نگرانی دائمی و بی اعتمادی تبدیل شود. در موضوع فعلی الحاق بخشی از استان هرمزگان به استان فارس هم باید این مسئله در فضای علنی، منطقی و کارشناسی، مورد بررسی قرار بگیرد.