در چند سال اخیر و زمان مسئولیت دولت دهم، عده‌ای تحت هر شرایطی از دولت فعلی حمایت می‌کردند و به همین دلیل قابل انتظار بود که تلاش کنند تا دولت روحانی آرامش نداشته باشد.

رای عدم اعتماد زنجیره‌ای به وزرای پیشنهادی ورزش و جوانان و همچنین واکنش به انتصابات وزیر جدید علوم، باعث شده تا این ذهنیت در جامعه به وجود آید که «مجلس همکاری مطلوبی با دولت ندارد» و در نتیجهٔ این ذهنیت جامعه از تجدید اختلافات دو قوه در دولت جدید هم نگران هستند.

«یکی از آسیب‌هایی جدی که احمدی‌نژاد وارد کرد در نوع همین رابطه بود و نگرانی‌هایی که در حال حاضر وجود دارد، به همین دلیل است. مردم دوست ندارند مجلس و دولت به جای کار، به فکر نزاع با یکدیگر باشند.»

داریوش قنبری نماینده مجلس هشتم شورای اسلامی که از فعالان اصلاح طلب محسوب می‌شود، با گفتن این جمله به سئوالات سایت نواندیش پاسخ می گوید:

عدم اعتماد به وزرای پیشنهادی مجلس از جانب عده‌ای جدل سیاسی مجلس با دولت تلقی می‌شود.

اذهان عمومی متوجه همه امور است و به همین دلیل باید گفت که هم مجلس و هم دولت این را در نظر بگیرند که کوچک‌ترین تحرکاتشان مورد قضاوت خواهد گرفت.

پس شما هم معتقدید که مجلس با دولت همکاری ندارد؟

دخالتهای فرا قانونی و حساسیتهای بی‌مورد و همچنین نگاه سیاسی به امور، مصداق کارشکنی مجلس در کار دولت به شمار می‌رود و آن را حرکتی بیهوده می‌دانم. به نظر من از رفتارهای و نامه نوشتنهای این روز‌ها بوی سیاسی استشمام می‌شود و نشان می‌دهد شکست خوردگان انتخابات، دنبال این هستند تا در امور دولت آقای روحانی کارشکنی کنند.

منظور از نامه نوشتن ایراداتی است که مجلس نشینان به وزیر علوم می‌گیرند؟

ببینید! رابطه کاری قوه مقننه با قوه مجریه به گونه‌ای است که وزیران پیشنهادی زمانی به کابینه راه پیدا می‌کنند که رای اعتماد مجلس را به دست آورده باشند. پس باید به تصمیم چهره‌هایی که خود به آن‌ها رای داده‌اند، احترام بگذارند و اجازه بدهند تا وزرای کابینه در فضایی مطلوب به فعالیت خود بپردازند.
باید گفت مطرح شدن اینکه نماینده‌ها در انتصابات وزرا تا به این حد به خود اجازه دخالت می‌دهند، نشان می‌دهد که در مجلس نهم عده‌ای دنبال این هستند تا علیه دولت کارشکنی کنند. این رفتار را در حالی شاهدیم که پیش بینی می‌شد مجلس با دولت جدید قصد همکاری دارد تا خاطره رابطه پر تنش دولت فعلی با مجالس فعلی و گذشته از ذهن‌ها پاک شود. هم اکنون هم از عقلای مجلس انتظار می‌رود با درایت و هوشیاری از بروز چنین رفتارهایی جلوگیری کنند. البته اطلاع دارم که تنها تعداد قلیلی چنین روشی را دنبال می‌کنند.

چرایی چنین تحرکاتی را در چه چیزی می‌توان دید؟

در چند سال اخیر و زمان مسئولیت دولت دهم، عده‌ای تحت هر شرایطی از دولت فعلی حمایت می‌کردند و به همین دلیل قابل انتظار بود که تلاش کنند تا دولت روحانی آرامش نداشته باشد. متاسفانه برخی از مجلس نشینان به جای دفاع از حق مردم و جایگاه قوه مقننه، در زمان دولت قبلی، فقط از رییس دولت دفاع می‌کردند و همان‌ها و با توجه به نگاه سیاسی، از این پس علیه رییس جمهور روحانی حرکت خواهند کرد. البته نمی‌توان نسبت به این مساله بی‌تفاوت بود که اکثریت مجلس خواهان رابطه خوب و همکاری منطقی با دولت هستند.

ه‌مان طور که قبل از این بار‌ها اعتراض‌هایی مبنی بر دخالت دولت در امور مجلس مطرح شد، باید گفت نمایندگان مردم در بهارستان هم تحت هیچ شرایطی اجازه ندارند در کار دولت دخالت کنند. در نظر داشته باشیم آقای روحانی به مردم وعده‌های مشخصی داده و به همین دلیل حق مسلم اوست که بر اساس قول و قرار‌ها، برنامه بنویسد و برای اجرایی کردن برنامه‌های خود از نیروهایی استفاده کند که توانمندی لازم برای اجرایی کردن این یرنامه‌ها را در آن‌ها سراغ دارد.

می توان گفت که جامعه نگران نوع رابطه دو قوه هستند؟

بله، به هر حال یکی از آسیب‌هایی جدی که احمدی‌نژاد وارد کرد در نوع همین رابطه بود و نگرانی‌هایی که در حال حاضر وجود دارد، به همین دلیل است. مردم دوست ندارند مجلس و دولت به جای کار، به فکر نزاع با یکدیگر باشند.

حرفی مانده است؟

مردم به طور جدی نگران رابطه مجلس و دولت هستند