انواع ریزش موی ابرو و مژه پس از مراجعه به متخصص پوست و تشخیص علت، قابل درمان است اما اگر دارو موثر نباشد و پیاز مو از بین رفته باشد می‌توان با پیوند موی ابرو و مژه بیمار را درمان کرد.

یک متخصص پوست و مو گفت : کم پشتی مژه و ابروی افراد در سنین جوانی علل مختلفی می‌تواند داشته باشد که باید برای تشخیص آن حتما به متخصص پوست مراجعه کرد.

دکتر یزدانبخش نجفیان در گفت وگو با ایسنا، گفت: ابرو و مژه عامل مهم حفاظت چشم وزیبایی چهره است ولی در سال‌های اخیر تعداد مبتلایان به ریزش موی ابرو و مژه کم نیست که در اثر استرس حاصل از آن مجبور به مراجعه به پزشک می‌شوند.

وی ادامه داد: ریزش موی ابرو و مژه می تواند علامت اولیه بیماری‌های بسیار مهمی مانند ایدز، سیفیلیس، جذام، لوپوس و بیماری‌های هورمونی، عصبی، عفونت و سرطان بوده و یا علل ثانوی آن مربوط به مصرف بعضی از داروها باشد.

این متخصص پوست و مو با بیان این که برداشتن مکرر و طولانی موی ابرو و آرایش مژه با ریمل و مژه مصنوعی و تاتو ازعلل مهم ریزش موی ابرو و مژه است، اظهار کرد: انواع ریزش موی ابرو و مژه پس از مراجعه به متخصص پوست و تشخیص علت، قابل درمان است اما اگر دارو موثر نباشد و پیاز مو از بین رفته باشد می‌توان با پیوند موی ابرو و مژه بیمار را درمان کرد.

دکتر نجفیان در رابطه با دلیل بروز کم پشتی ابرو و مژه بیان کرد: این مشکل ممکن است مادرزادی یعنی ژنتیک و ارثی باشد. مهمترین نمونه‌های آن بی‌مویی مادرزادی، بی‌مویی همراه با بعضی بیماری‌های پوستی مادرزادی و یا بعضی بیماری‌های مادرزادی چشم مانند "کلوبوما" است. همچنین شکل ابرو و مژه و پرپشتی و ضخامت و بلندی موهای آن در افراد مختلف یکسان نبوده و با هم فرق دارد که ریشه آن هم ارثی است.

وی کم پشتی موهای ابرو و مژه در سنین بالا را طبیعی دانست و گفت: موهای مژه و ابرو هم مانند سایر موهای بدن به تدریج و با افزایش سن و پیری کم پشت‌تر شده و به تدریج سفید می‌شوند که امری طبیعی است ولی کم پشتی مژه و ابروی افراد در سنین جوانی علل مختلفی می‌تواند داشته باشد که باید برای تشخیص آن حتما به متخصص پوست مراجعه کرد و با تشخیص علت جلوی پیشرفت آن را گرفت و موهای ازدست رفته را وادار به رشد کرد.

نجفیان با اشاره به این که گل مژه یکی ازعلل عمده ریزش موی مژه به شمارمی رود، گفت: ریزش ابرو و مژه می تواند علامت بیماری‌های بسیار مهم و خطرناکی مانند جذام، سل، سیفیلیس و سالک باشد و تاکنون چند مورد بیماری سالک درچشم گزارش شده است. بیماری جذام گرچه خیلی کاهش یافته ولی نباید فراموش کرد که این بیماری در بعضی نقاط آذربایجان، خراسان و گیلان حالت بومی دارد.