حال و هوای کنسولگری ایران درلندن در واپسین روزهای عمر رژیم پهلوی

 حال و هوای کنسولگری ایران در لندن در فاصله بین 12 تا 22 بهمن 57 به لحاظ سطح روابط رژیم پهلوی با دولت وقت انگلستان از نکات جالبی است که عباس سلیمی‌نمین که پیش از انقلاب در دانشگاه برادفورد انگلیس در رشته مهندسی صنایع تحصیل می‌کرد، در قالب گفت‌وگویی به تبیین آن پرداخت.
 
این فعال سیاسی با ارایه سیمایی از فضای کنسولگری ایران در لندن آن هم در واپسین روزهای عمر رژیم پهلوی از آشنایی‌اش با هوشنگ مهدوی مقام دوم سفارت ایران در انگلیس گفت.
 
عباس سلیمی‌نمین در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با یادآوری این‌که من قبل از پیروزی انقلاب اسلامی از محل تحصیلم به ایران آمده‌ بودم و زمانی که تظاهرات عاشورا و تاسوعا برگزار شد و پیروزی انقلاب نزدیک بود، دوباره به انگلستان بازگشتم، گفت: در آن زمان فرودگاه مهرآباد و پروازهای ایران‌ایر تقریبا تعطیل بود و برخی از پروازهای خط هوائی اسرائیل و بیریتیش ایر وی (خطوط هوایی انگلیس) در فرودگاه مهرآباد صورت می‌گرفت. من نیز با یک پرواز بیریتیش ایر وی از تهران به انگلیس محل تحصیلم برگشتم، در آن زمان دانشجویان به دعوت اتحادیه انجمن‌های اسلامی اروپا و آمریکا تصمیم گرفتند که در سفارت‌های ایران در خارج از کشور در سراسر جهان حضور پیدا کنند؛ گرچه این موضوع از سوی مسئولان سفارت‌های خیلی پذیرفته شده نبود و مایل نبودند که دانشجویان وارد سفارت شوند.
 
این استاد دانشگاه ادامه داد: ما دانشجویان در لندن تصمیم گرفتیم که در کنسولگری ایران در لندن حاضر شویم و در آنجا بیانیه‌ بخوانیم و از مسئولان سفارت تعهد بگیریم که از اسنادی که در آنجا است و متعلق به ملت ایران است به خوبی نگهداری کنند. هنگامی وارد کنسولگری شدیم به شدت پلیس انگلیس با ما برخورد کرد و با آن که ما به صورت آرام و مسالمت‌آمیز وارد کنسولگری شده‌ بودیم، ولی پلیس انگلیس به صورت سبوعانه با دانشجویان برخورد کرد و من خودم به شدت کتک خوردم و این برخورد تا رسیدن نفر دوم سفارت که در آن زمان هوشنگ مهدوی بود ادامه داشت.
 
این فعال سیاسی ادامه داد: در آن زمان نفر اول سفارت که پرویز راجی بود با اوج‌گیری انقلاب از سفارت رفته بود و در واقع در محل کارش نبود و پناهنده شده بود، ولی آقای هوشنگ مهدوی که نفر دوم سفارت بود در سفارتخانه حضور داشت و در جریان این اتفاق در کنسولگری حاضر شد و از پلیس انگلیس خواست که دست از ضرب و شتم این دانشجویان بردارد و پلیس انگلیس با حضور وی محل کنسولگری را ترک کرد. ما شروع به مذاکره و گفت‌وگو با آقای مهدوی کردیم، همه جای کنسولگری باز بود، ولی آن قسمت که اتاق ساواک بود بسته بود. ما با آنکه می‌دانستیم اتاق ساواک که در آن زمان حرکت‌های ضدانسانی زیادی با دانشجویان انجام داده بود کجاست و اسناد زیادی در آن وجود دارد اقدام به تعرض به آن بخش نکردیم، ولی از آقای هوشنگ مهدوی خواستیم که به ما تعهد بدهد که تا زمان پیروزی انقلاب اسلامی از اسنادی که متعلق به ملت ایران است در آن جا به خوبی حفاظت شود.
 
وی با بیان این‌که ما صبح وارد کنسولگری شدیم و شب از آنجا خارج شدیم و چند روز بعد انقلاب پیروز شد، گفت: نکته‌ای که برای من خیلی حائز اهمیت است این بود که در آن حرکت دانشجویی ما وقتی وارد کنسولگری شدیم، خیلی آرام و متناسب با فرهنگ ایران عمل کردیم در حالی که پلیس انگلیس برخورد خشنی انجام داد و با دانشجویان برخورد کرد.
 
این استاد دانشگاه گفت: حدود 20 سال بعد از پیروزی انقلاب اسلامی من در دانشکده خبر کتاب انقلاب اسلامی و ریشه‌ها را به دانشجویان تدریس می‌کردم. یک روز به دانشجویان گفتم که کتاب "یاران دکتر مصدق" را که آقای هوشنگ مهدی نوشته‌اند را با حضور ایشان در کلاس نقد کنیم و از ایشان برای حضور در دانشگاه دعوت کردم و ایشان نیز لطف کردند و پذیرفتند. در آن جلسه به دانشجویان گفتم که پیش از انقلاب و در زمان مبارزات من در جبهه انقلاب بودم و آقای مهدوی در جبهه ضدانقلاب بود و نماینده رژیم پهلوی در سفارت ایران در لندن بود که برای رژیم پهلوی این سفارتخانه بسیار مهم بود. جایی که به خاطر کارهای ضدایرانی‌اش مطرح بود و در راستای انگلیسی‌ها و مصالح بیگانه عمل می‌کرد، ولی اکنون آقای هوشنگ مهدوی در ایران کار می‌کند،‌کتاب می‌نویسد و از تراز بسیار خوبی برخوردار است علی‌رغم اینکه به تعهدی که به ما داد عمل نکرد و بعد از پیروزی انقلاب دوستانی که اداره کنسولگری را بر عهده داشتند اعلام کردند که هیچ سندی در سفارت و کنسولگری باقی نمانده است و حتی وسایل گران‌بها و ذی‌قیمت نیز از سفارت خارج شده بود.
 
سلیمی‌نمین ادامه داد: من به دانشجویانم گفتم، ولی با این وجود آقای مهدوی نه به زندان رفتند و نه دچار محدودیت شدند و حتی شاید شرایطش در حال حاضر از مایی که نیروی انقلاب بودیم بهتر باشد.
 
این استاد دانشگاه با بیان این‌که غرب با تبلیغاتش از انقلاب اسلامی یک تصویر خشن ترسیم کرده است، گفت: آنها به گونه‌ای تبلیغ می‌کنند که گویی انقلاب‌هایی که در غرب صورت گرفته به انقلاب اسلامی برتری دارد در حالی که اینگونه نیست. در انقلاب فرانسه که اکنون غربی‌ها از آن به عنوان یک انقلاب آزادی‌بخش با افتخار یاد می‌کنند، اگر کسی کمترین وابستگی را به عوامل حکومتی غرب داشت مثلا آشپزی بود که در دربار کار می‌کرد یا خویشاوند قدیمی دربار بود او را اعدام می‌کردند و خشونت در حد بالا بود، ولی اکنون غرب از انقلاب فرانسه به عنوان افتخار یاد می‌کند.
 
وی افزود: در انقلاب ایران فردی که نفر دوم سفارت انگلستان بود در حال حاضر بدون این‌که کوچکترین مشکلی داشته باشد در ایران به راحتی زندگی‌ می‌کند، کتاب می‌نویسد، آثار فکری متعددی را ارائه می‌کند. کتاب‌هایی که بعضا به برخی از مطالب آن نقد می‌شود و جهت‌گیری‌هایش خلاف واقع است.
 
این فعال سیاسی گفت: من به دانشجویان در آن کلاس گفتم که من به عنوان یک نیروی انقلابی قبل از انقلاب با آقای مهدوی به عنوان یک نیروی وابسته پهلوی مواجه بودم و سال‌ها بعد از انقلاب با فردی که در عرصه تاریخ و فقه کار می‌کند مواجه هستم.
 
سلیمی‌نمین ادامه داد: من در واقع می‌خواستم به دانشجویانم به صورت عملی بفهمانم که تبلیغات منفی که علیه انقلاب مطرح است بی‌اساس و ظالمانه است و انقلاب اسلامی با تحولات اینگونه که در غرب رخ داد قابل مقایسه نیست و متأسفانه غرب در تلاش است که از انقلاب چهره‌ای مشوه ارائه کند.