روحانی میانه رویی که غرق در گرفتاری هاست

روزنامه آمریکایی کریستین سانیس مانیتور به مناسبت ششمین ماه روی کار آمدن دولت تدبیر و امید گزارشی از وضعیت و مشکلات دولت جدید ایران منتشر کرده است.

به گزارش عصر ایران این گزارش با اشاره به موج انتظاراتی که روحانی را به ریاست جمهوری ایران رساند و میراثی که از 8 سال دولت احمدی نژاد برای روحانی مانده و انتظارات اصلاح طلبان و انتقادهای اصولگرایان، اداره امور ایران در شرایط کنونی را برای دولت روحانی دشوار دانسته است.

این گزارش می نویسد:

روحانی سال گذشته (میلادی) با شعار تشکیل دولت تدبیر و امید به ریاست جمهوری رسید و همزمان موجی از انتظارات مردمی برای ایجاد تغییرات فرهنگی و سیاسی در کشور ایجاد شد.
اما با گذشت شش ماه از آغاز کار دولت روحانی، این روحانی میانه رو بین دو طیف اصلاح طلبان ناراضی و کم امید از سرعت کند اصلاحات و محافظه کاران منتقد از روی کار آمدن مجدد" عناصر فتنه" ، گرفتار شده است. انتقادهای اردوگاه اصولگرایان (تندرو) در روزهای اخیر به قدری شدت گرفت که رهبر ایران در نهایت اصولگرایان منتقد را به صبر و حمایت از دولت جدید فراخواند.  

رهبر ایران در سخنان اخیر خود به  مناسبت سالگرد انقلاب در جمع افسران نیروی هوایی ارتش اظهار داشت که چند ماهی نیست که دولت جدید روی کار آمده و منتقدان باید به دولت مهلت دهند.

به نظر می رسد موفقیت دولت روحانی تا حدود زیادی بستگی به نحوه مدیریت و برآورده کردن انتظارات هواداران دولت و محقق کردن شعارهای انتخاباتی است در حالی که هم اکنون دولت روحانی با واقعیت انتقادها و مخالفت های شدید اصولگرایان از سویی و البته میراث شوم بر جای مانده از دولت احمدی نژاد ، مواجه شده است.

صادق خرازی دیپلمات پیشین ایران و مدیر فعلی وب سایت دیپلماسی ایرانی در این باره می گوید:" وقتی روحانی روی کار آمد به طور دقیق از مشکلات فرا روی خود اطلاع نداشت. او وعده بازسازی سیستم اقتصادی، صنعتی، آموزشی ، فرهنگی ، خدماتی و سیاسی و... را که در دوره 8 ساله احمدی نژاد به وضعیت فاجعه باری رسیده بود، مطرح کرد.

امیر محبیان تحلیگر نزدیک به طیف محافظه کار نیز در این باره می گوید :"روحانی باید می گفت مشکلات این حوزه ها را حل می کنم نه اینکه همه مشکلات را حل می کند."

روحانی البته در دوره 6 ماهه تغییراتی در ایران به وجود آورده است: اقتصاد  باثبات تر شده و روزنامه ها جسورانه تر می نویسند و فضای رسانه ای تا حدودی آزاد تر شده است . در سپتامبر سال گذشته میلادی (شهریور 92) برخی زندانیان (حوادث 1388) پیش از سفر او به نیویورک برای شرکت در نشست مجمع عمومی ملل متحد از زندان آزاد شدند و پیش نویس منشور حقوق شهروندی همان طور که روحانی وعده داده بود در نوامبر سال 2013 منتشر شد.

با وجود برخی تردید ها در میان هواداران دولت روحانی ، اما همچنان جو غالب در میان هواداران دولت ، امیدوارانه است.

با این حال هنوز دسترسی به وب سایت هایی مثل فیسبوک و توییتر و دهها وب سایت دیگر با وجود عضو بودن  برخی مقامات ایرانی در این شبکه های مجازی ، همچنان مسدود است. دو رهبر اصلاح طلبان یعنی میر حسین موسوی و مهدی کروبی که به نتیجه انتخابات سال 2009 اعتراض داشتند همچنان در حصر خانگی اند.

در هفته جاری سازمان گزارشگران بدون مرز در آخرین ارزیابی خود از وضعیت آزادی رسانه ها در جهان  ایران را در رتبه 173 از جمع 180 کشور طبقه بندی کرده است.
یک روزنامه نگار ایرانی در تهران که در یک روزنامه سراسری قلم می زند و نمی خواهد نامش فاش شود، درباره دشواری کار روحانی می گوید: " روحانی به عظمت مشکلات و ماموریتی که در پیش رو دارد، تازه پی برده است."
این روزنامه نگار می گوید در دو سال گذشته ارزش برابری حقوق دریافتی او از 1500 دلار به 600 دلار در ماه رسیده است.

او به دو نکته اظهارات اخیر روحانی در "بی سواد " خواندن منتقدان توافق ژنو و نیز توزیع اخیر سبد کالایی اشاره می کند و می گوید این دو موضوع سبب افزایش انتقاد از دولت روحانی شده است.

حمید رضا ترقی سیاستمدار محافظه کار که می گوید 42 سال است روحانی را می شناسد و روحانی را برای اولین بار او به رهبر ایران معرفی کرده است، می گوید: سروسامان دادن  به وضعیت اقتصادی ایران مهم ترین اولویت دولت روحانی است و این مساله مستلزم حل و فصل پرونده هسته ای و رفع تحریم ها است. آنهایی که از پیروزی روحانی در خیابان ها جشن و پایکوبی می کردند و انتظار تغییر 180 درجه ای و نا ممکن را داشتند حالا ناامید شده اند.

ترقی می افزاید: با توجه به شناختی که از  روحانی  دارد، او اعتقادی راسخ به ستون های انقلاب که رهبری و نظام اسلامی است دارد ؛ با این حال زبان و واژگان او به ویژه با احمدی نژاد فرق عمده ای دارد و روابط بهتری با اصلاح طلبان دارد. اما روحانی کسی نیست که اجازه دهد که حامیان (اصلاح طلب) برای او تصمیم بگیرند، اگرچه اصلاح طلبان این آرزو را دارند که با استفاده از روحانی بار دیگر پس از 8 سال در حاشیه بودن در دوره احمدی نژاد ، وارد نظام سیاسی  شوند.

یک تحلیلگر بازنشسته که نمی خواهد نامش فاش شود می گوید: فشارها و انتظارات زیادی به دولت روحانی از پایین (جامعه ) وارد می شود. من معتقد نیستم روحانی کاری نکرده است. ایران کشوری عظیم با مشکلاتی عظیم است و در صدر این مشکلات برآورده کردن انتظارات مردم است. جهت گیری دولت درست است اما همزمان حس بدبینی نیز (در بین مردم و هواداران) در حال رشد کردن است."

این انتظارات و همزمان فشارها به دولت در جریان جشنواره امسال دهه فجر دیده شد و انتظارات هنرمندان از تغییر فضا آن گونه که باید محقق نشد. اما بسیاری از هنرمندان و داورانی که از سال 1388 در جشنواره فجرشرکت نمی کردند امسال نظر خود را تغییر دادند و در جشنواره شرکت کردند.

 با وجود منتقدان ، اما دولت روحانی هواداران بسیاری نیز دارد که درک می کنند دولت او به سختی روی کار آمده است و دلایل روند کند تغییرات را می فهمند.

یک هنرمند گرافیست در این باره می گوید؛ باید به دولت روحانی زمان بیشتری داده شود و قضاوت درباره دولت او زود است.... او روش اداره کشور را تغییر داده است، هنوز امید وجود دارد.