در یک بازار کامل با انتظارات عقلانی و به کمک اطلاعات موجود، بیمه گران حق بیمه خالص را برابر با ارزش فعلی خسارت های آینده تعیین می کنند. قیمت بیمه با همان حق بیمه در حقیقت همان بهترین پیش بینی کننده خسارت های آتی است؛ به عبارتی دیگر، حق بیمه دربرگیرنده تمامی اطلاعات است.

صنعت بیمه- در کتاب های تجاری، نوسانات قیمت اتکایی در ده سال گذشته مورد توجه قرار گرفته است. بیمه اتکایی به بیمه گر اولیه این امکان را می دهد که حق بیمه خود را به بیش از آن میزانی افزایش دهد که در صورت نبود آن با یک مقدار سرمایه مشخص قابل تحقق بود.

اگر قیمت بیمه اتکایی کاهش یابد، بیمه اتکایی برای شرکت های بیمه مقرون به صرفه تر می شود و منجر به افزایش ظرفیت، رقابت قیمتی و در نهایت افزایش ضریب خسارت و نسبت ترکیبی می شود. این موضوع در بخش های از بیمه به ویژه بیمه اموال و مسئولیت اهمیت بیشتری می یابد.

چرخه بیمه گری در بیمه اموال و مسئولیت، الگویی تکرار شونده از کاهش ها و افزایش ها در سود و قیمت های بیمه ای است. مطالعاتی که ارائه دهنده یافته های تجربی چنین چرخه ای هستند در نوشته های 20 سال گذشته مورد توجه قرار گرفته اند. بیشتر این بررسی ها نشان می دهد که چرخه بیمه گری در بیشتر کشورها وجود دارد اما در علل این چرخه ها اختلاف نظر وجود دارد.

طبق پیشنهاد کارشناسان این چرخه همانگونه که در ایالات متحده آمریکا و سایر کشورهای پیشرفته مشاهده شده است در سایر بخش های جهان نیز از طریق ازدیاد خدمات بیمه اتکایی بین المللی دیده می شود. اخیرا مطالعاتی در مورد وجود و علل این چرخه در کشورهای اروپایی و آسیایی انجام شده است. با این حال هیچ پژوهشی در مورد تاثیر بیمه اتکایی برسود و قیمت های بیمه انجام نگرفته است.

اهمیت علل اساسی نوسانات ظاهرا در 1980 میلادی کم رنگ شده و این باعث شده تا برخی از محققان بیان کنند که چرخه های بیمه گری منسوخ شده اند. نوسانات در قیمت بیمه اتکایی در 20 سال گذشته در تناقض با این نظریه است. اگر قیمت بیمه اتکایی کاهش یابد، بیمه اتکایی برای شرکت های بیمه مقرون به صرفه تر می شود و منجر به افزایش ظرفیت، رقابت قیمتی و در نهایت افزایش ضریب خسارت و نسبت ترکیبی می شود.

طی دهه های گذشته، بخش عمده ای از کارشناسان بیمه به دنبال آن بودند که با یک الگوی چرخه ای، افزایش ها و کاهش قیمت ها و سودهای بیمه اموال و مسئولیت را تفسیر کنند. در مورد اینکه چه دلایلی باعث ایجاد این چرخه ها شده اند، توافق جامعی صورت نگرفته است اما می توان این دلایل را در سه گروه تقسیم بندی کرد؛ عدم تعادل بین عرضه و تقاضا، شوک های خارجی و اثرات عمومی فعالیت های بیمه ای. این دیدگاه ها لزوما باهم سازگار نیستند چرا که طبق فرضیه ها، حق بیمه ها تحت تاثیر عوامل متعددی به غیر از خسارت های آتی پیش بینی و تخمین زده می شوند.