برخی افراد مس را به عنوان یک فاکتور با قابلیت درمانی می‌شناسند با این حال نقش درمانی مس در مرحله تحقیق است و این ماده معدنی به عنوان فاکتور درمانی برای تعدادی از بیماری‌ها همچون آلزایمر و پارکینسون مورد بررسی قرار گرفته است.

سرطان و مس: در مورد ارتباط سرطان با مس تحقیقات گسترده و با نتایج مختلف انجام گرفته است. برخی مطالعات حاکی از آن است که مس ممکن است موجب بروز سرطان شود اما مطالعه انجام شده در سال 2011 در ایتالیا نشان داد مس همچون داروی مورد استفاده در شیمی درمانی برای مقابله با سلول‌های سرطانی مفید است.

دستبند مسی: استفاده از دستبند مسی از مدت‌ها قبل به عنوان روش درمانی برای تسکین دردهای مربوط به التهاب مفاصل کاربرد داشته است. در سال 2013 میلادی، متخصصان انگلیسی به بررسی تاثیر دستبند مسی پرداختند که در پایان مطالعه مشاهده کردند این وسیله هیچ فایده درمانی نداشته است. علاوه بر این در تعدادی از شرکت کنندگان التهاب پوستی ناشی از این دستبند مشاهده شد.

چگونه می‌توان مس مورد نیاز بدن را تامین کرد؟

از آنجا که بدن به مقدار اندکی مس نیاز دارد افراد این تصور را دارند که می‌توانند مس مورد نیاز را با رژیم غذایی مناسب تامین کنند. هرچند برخی از متخصصان خلاف این باور را دارند. به طور مثال برخی کارشناسان تاکید دارند میزان مس از دهه 1930 در رژیم‌های غذایی غربی کاهش یافته است.

مواد خوراکی غنی از مس

یکی از شیوه‌های آسان برای تامین مس مورد نیاز بدن مصرف خوراکی‌های حاوی آن است. جانوران صدف‌دار و فرآورده‌های فرعی گوشت همچون جگر منبع خوبی از مس به حساب می‌آیند و همچنین می‌توان مقدار قابل توجهی از آن را در سیب زمینی، لوبیا و سبزیجات سبز پیدا کرد.

چه عواملی موجب کمبود مس در بدن می‌شوند؟

طبق بررسی‌های دانشکده پزشکی دانشگاه پنسیلوانیا افرادی که در خون خود میزان کافی آهن دارند می‌توانند جزو افراد کم خون به حساب آیند. در صورتی که در خون میزان کافی مس وجود نداشته باشد مصرف مکمل‌های مس توصیه می‌شود. در صورتی که وضعیت سلامت فرد مناسب باشد احتمال کمبود مس در بدن پایین است. به طور کلی علائم فقر مس می‌تواند شامل لرزش و گزگز شدن باشند. همچنین این کمبود می‌تواند با احساس خستگی و بی حالی نیز همراه باشد.

بیشتر افراد، مس مورد نیاز بدن را از طریق رژیم غذایی تامین می‌کنند هرچند در صورتی که فرد به بیماری‌هایی همچون بیماری سلیاک و فیبروز سیستیک مبتلا باشد یا تحت عمل جراحی بای پاس معده قرار گرفته باشد لازم است از مکمل مس مصرف کند. همچنین نوزادان نارس بیشتر در معرض فقر مس هستند.

علاوه بر این در صورت مصرف مکمل روی، بدن نمی‌تواند مس کافی جذب کند. همچنین ابتلا به بیماری «منکس» یا سندرم انتقال مس موجب فقر مس می‌شود. افراد مبتلا به این بیماری می‌توانند مس موجود در مواد خوراکی را جذب کنند اما بدنشان آن را به درستی در جریان خون منتشر نمی‌کند و در نتیجه بدن، مس مورد نیاز را کسب نخواهد کرد و باعث می‌شود مس در کلیه‌ها و روده کوچک تولید شود.

به گزارش ایسنا به نقل از هلث لاین، باید دقت داشت با وجود آنکه مس برای حفظ بقا ضروری است مصرف بیش از حد آن می‌تواند مسموم کننده باشد و با علائمی از قبیل استفراغ یا اسهال و درد ماهیچه همراه باشد. بدن توان آن را دارد تا میزان 10 میلی گرم مس در روز را جذب کند که بیش از این مقدار مسمومیت‌زاست.