روحانی با دعوت از دو سولیست جوان برای اجرای «باغ ایرانی» گفت: خوشبختانه در ایران، خانواده‌های اهل موسیقی زیاد هستند و معمولا در هر خانواده‌ای یک نفر ساز می‌زند. امشب این افتخار نصیب من شده است که دو سولیست بسیار خوب ویلن و ویلنسل که با هم برادر هستند، «باغ ایرانی» را اجرا کنند.

قطعات موسیقی شهرداد روحانی با پیانونوازی این هنرمند و همراهی ارکستر، در برج میلاد تهران طنین‌انداز شد.

به گزارش ایسنا، هوای بهاری نیمه‌ دوم اردیبهشت‌ماه جان می‌دهد برای گوش سپردن به نوای خوش سازهایی که دست‌های نوازندگان، سکوت آن را با همنوازی خود می‌شکنند.

صندلی‌های سالن همایش‌های‌ برج میلاد تهران، شامگاه 19 اردیبهشت‌ماه میزبان علاقه‌مندان به موسیقی کلاسیک بود که آمده بودند، آثار خاطره‌انگیز شهرداد روحانی را با همراهی ارکستر و با هنرنمایی نوازندگان نام‌آشنا بشنوند.

اعضای ارکستر زهی یک به یک روی صحنه حاضر شدند و علی جعفری‌پویان به‌عنوان کنسرت‌مایستر مقدمات لازم را برای حضور رهبر ارکستر فراهم کرد. پس از چند دقیقه، شهرداد روحانی روی صحنه آمد و دستانش را برای اجرای قطعه‌ی «جشن دهقان» به حرکت درآورد.

ویلن‌ها به صدا درآمدند و به‌تدریج روح شنوندگان را با خود به دنیای موسیقی بردند. در قطعاتی که در بخش اول کنسرت اجرا شدند، حال و هوای موسیقی ایرانی با اجرای قطعاتی که برای ارکستر تنظیم شده بودند، تا حد زیادی احساس می‌شد. «اسب ایرانی»، «بویراحمدی»، «سفری کوتاه»، «قطره‌های باران» و «مجنون نبودم» از جمله قطعاتی بودند که هر کدام با حس و حالی متفاوت برای مخاطبان اجرا شدند.

سپس نوبت به قطعه‌ی «باغ ایرانی» رسید که یکی از قطعات محبوب شهرداد روحانی محسوب می‌شود. او پیش از اجرای این قطعه در سخنانی گفت: بسیار خرسندم که این فرصت برایم پیش آمد تا برای شما کنسرتی اجرا کنم. ما فرصت زیادی برای آماده کردن قطعات این اجرا نداشتیم اما با اینکه فقط چهار روز برای تبلیغ وقت داشتیم، شما استقبال خوبی از این کنسرت کردید که باعث دلگرمی همه‌ی ما است.

او ادامه داد: از این نوازندگان که همه از موزیسین‌های خوب این مملکت هستند و در این فرصت کم بسیار برای این اجرا مایه گذاشتند، تشکر می‌کنم.

وی ادامه داد: میلاد عالمی و مهرداد عالمی دو هنرمند جوانی هستند که همواره همکاری خوبی با این دو نفر داشته‌ام و امشب خوشحالم که بار دیگر می‌توانم در کنار آن‌ها و سایر اعضای گروه، برای شما اجرا کنم.

با نوای ویلنسل مهرداد عالمی و سایر اعضای ارکستر، باغ ایرانی نواخته و با یگانه شدن سازهای ارکستر و حرکت دستان شهرداد روحانی، این قطعه با ظرافت خاصی اجرا شد.

«قطره‌های باران» و «مجنون نبودم» دو قطعه‌ی دیگری بودند که با استقبال مخاطبان مواجه شدند؛ اما روحانی یک موسیقی فیلم را هم برای این اجرا در نظر گرفته بود؛ «روانی» اثر آلفرد هیچکاک با آهنگسازی برنارد هرمان یکی از قطعات مطرح در زمینه‌ی موسیقی فیلم است که روحانی آن را در رپرتوار اجرا گنجانده بود.

آخرین قطعه‌ی بخش نخست، یک قطعه‌ی کردی بود که شهرداد روحانی آن را برای ارکستر و با تکیه بر نت سل تنظیم کرده بود. اجرای این قطعه با ابراز احساسات کردهای حاضر در سالن همراه شد.

اما یک تنفس 20 دقیقه‌ای مقدمه‌ای بود که پیانوی شهرداد روحانی روی صحنه قرار گیرد و کنسرت با پیانونوازی این هنرمند و اجرای بخش دیگری از قطعات او همراه شود.

روحانی پس از هماهنگ کردن ارکستر، پشت پیانو نشست تا کلاویه‌ها را برای نواختن قطعه‌ی «عذرا» به صدا درآورد. شهرداد روحانی که این قطعه را برای مادرش ساخته و پیش از اجرای این قطعه گفت، مادرم همیشه پشتیبان من بوده است. امشب خیلی جایش خالی است. او همیشه ردیف اول و بر یکی از همین صندلی‌ها می‌نشست.

اجرای «عذرا» با تشویق‌ها ممتد مخاطبان همراه شد و مردم از روحانی خواستند که این قطعه را دوباره اجرا کند؛ اما او گفت: امیدوارم در یک فرصت دیگر باز هم این قطعه را اجرا کنیم.

سپس نوبت به قطعه‌ی «ابدیت» رسید. قطعه‌ای غم‌انگیز و با ریتم آرام که روحانی آن را برای مرگ پدرش نوشته است. او پیش از اجرای «ابدیت» اظهار کرد: پدرم، رضا روحانی نقش زیادی در موزیسین شدن من و برادرانم داشت. من این قطعه را برای مرگ پدرم و البته در کمتر از نیم ساعت ساخته‌ام.

پس از چند دقیقه آرامش حاکم بر فضا جای خود را به یک قطعه‌ی «حماسی» به نام «فریاد تهی» داد که روحانی درباره‌ی آن توضیح داد: این قطعه را در دوران هشت سال جنگ تحمیلی عراق علیه ایران ساختم. سال‌هایی که در آن، عزیزانی از ما برای دفاع از خاک میهن، از خود گذشتگی کردند و یک وجب از خاک ملت ما را به بیگانه ندادند.

قطعات «مادر»، «زیبایی عشق»، «سرزمین مادری» و «رقص بهار» دیگر قطعاتی بودند که در این کنسرت اجرا شدند. سپس قطعه‌ی «اصفهان» براساس ملودی جواد معروفی به‌عنوان قطعه‌ی آخر اجرا شد که روحانی درباره‌ی این قطعه توضیح داد: شنیدم تعدادی از حاضران در سالن یک اتوبوس از اصفهان گرفته‌اند و به این کنسرت آمده‌اند. من این قطعه را به آن‌ها تقدیم می‌کنم.

با تشویق ممتد مخاطبان، روحانی قطعه‌ی «عذرا» را به‌عنوان قطعه‌ی بیز اجرا کرد و نوازندگان از صحنه خارج شدند. حاضران در سالن نیز در حالی که می‌گفتند: «روحانی مچکریم!» سالن را ترک کردند.

شب شهرداد روحانی در حالی سپری شد که این هنرمند تلاش کرد تا فضای خشکی را که همیشه میان رهبر ارکستر و مخاطب وجود دارد، از میان بردارد و بین بیشتر قطعات با مخاطبان صحبت کند.