کافه گفتگو/ فرهنگ آپارتمان نشینی

ما یه تخت و چند تا درخت گذاشتیم پشت بام و عصر ها با همسایه ها جمع می شیم تو پشت بام

مشکلی که ما داریم اینه که مستاجر 5ماهه کرایه خونه نمیده و انگار خونه باباش نشسته...نمیدونیم هم چکارش کنیم

متاسفانه فرهنگ هر چيزي صد سال بعدش تو ايران ايجاد ميشه. از آپارتمان نشيني گرفته تا ماشين سواري و موبايايل وغي

من آپارتمان نشین نیستم. ولی اینجوری که اون خبر اجاره ها توی سایتتون نشون میده اگه یه کارگر بخواد اپارتمان اجاره کنه باید حقوق دو ماهشو بده برای اجاره یک ماه اپارتمان...
نظرمم درباره این موضوع چون قابل انتشار نیس نمینویسم

ما 8 واحدیم توی 4 طبقه. همه چیز خوبه همه خوبن یه باقچه ی خیلی خوشگلم داریم پر گله ، فقط یه واحده که یه پسر و دختر دارن که خیلی با هم دعوا میگیرن و ساعت 1 شب تازه یادشون میاد موسیقی با صدای بلند گوش بدن ! ولی در کل بقیه چیز ها خوبه

سلام
همسايه‌ي طبقه‌ي اول ما فرش مي‌شوره، پتو ميشوره، شوهره عمليه شب تا صبح تو حمومه زنش همظاراً مشکل داره و دائماً داره سر دخترش عربده ميکشه بخدا از دستشون عاصي شديم.

میدونید از دوره دولت قبل اجاره ها چند برابر شد و الان چالش اصلی آپارتمان نشینی همون اجاره هستش و همونم باعث مشکلات حقوقی میشه

ما برای فرار از اجاره نشینی مجبور شدیم کلی وام بگیریم تا یه خونه فسقلی بخریم که هزار تا هم مشکل داره. الان کلی داریم قسط میدیم.فقط به خوراک بچه ها می تونیم برسیم نه تفریحی نه لباسی. فقط در حد خورد و خوراک و درمان پول برامون میمونه.بعد از 15 سال سابقه کاری من و همسرم تازه داریم فقط خوراک بچه ها را تامین میکنیم چون خواستیم بدیهی ترین نیازمون رو که سرپناه است تامین کنیم.

من تو اپارتمان زندگی میکنم..بیشترین مشکل تو پارکینگ اتفاق می افته

چند نکته در باب اجاره نشینی و آپارتمان نشینی
1- صاحبان ملک حقوق کامل مستجر را رعایت کنند
2- مستجران و آپارتمان نشینان حقوق دیگر همسایگان را بعنوان یک فرهنگ رعایت کنند
و اما نکته خیلی خیلی مهم با توجه بحران کم آبی متاسفانه خیلی از خانواده های که ( که تعداد آنها هم کم نیستند) پول آب مصرفی خود را از طریق شارژ ساختمان پرداخت می کنند و مبلغ ثابتی بصورت ماهیانه پرداخت می کنند به همین خاطر در مصرف اب صرفه جویی نمی کنند و متاسفانه استدلالشان این است که من هر چقدر مصرف کنم همان پول را می دهم پس بزار بیشتر مصرف کنم که من شخصا خانمم اینطوری بود ولی خوشبختانه بعد از اینکه ایشان را توجه کردم الان کاملا درست مصرف می کند

من 14 ساله مستاجرم
باید قوانین محکمی برای تعیین قیمت اجاره بها وضع بشه، قیمت گذاری باید از حالت عشقی و عرفی خارج بشه
باید از دوران قرون وسطی بیرون بیاییم!!!

همینطور آیین نامه سکونت در ساختمان که مشخصا تابع چه مقرراتی است در همه آپارتمانها در معرض دیده همه نصب بشه!! نباید من درآوردی و هر جا به دلخواه یک پرینت بگیرن بجسبونن روی دیوار!

تو آپارتمان ما هیچ کس با یکی دیگه هیچ ارتباطی نداره. اصلا همدیگه رو نمی شناسیم. از طریق تابلوی نصب شده در راروی ورودی از میزان شارژ ماهانه با خبر میشیم و به شماره کارت مدیر ساختمان واریز می کنیم. ارتباطمان صفر است. کلا یک آپارتمان ساکت داریم.

با سلام
به نظر من باید ارگان یا سازمانی ایجاد بشه و بانک اطلاعات تمام واحد های آپارتمانی ایجاد بشه و مدیریت هر ساختمان نیز مشخص باشه.
در این سیستم آن لاین با رای اعضای ساختمان نمره ی ارزشیابی به مالک یا مستاجر هر واحد داده میشه و در آینده مالکانی که قصد اجاره دادن واحدشون رو داشته باشند ، بر اساس کد ملی و سابقه ی فرهنگ آپارتمان نشینی طرف میتونن تصمیمات بهتری رو برای اجاره دادن یا ندادن اتخاذ کنند.
برای ارزشیابی هم میتوان چندین پارامتر از قبیل رعایت سکوت ، بهداشت ، پرداخت به موقع آبونمان ، رعایت حریم پارکینگ و ،،، رو مد نظر داشت
یا علی

معایب زندگی سنتی مثل فضولی توی کار دیگران، حرف زدن با صدای بلند، جفت کردن کفش ها توی راهرو و . . . وارد آپارتمان ها شده، در عوض خبری هم از خوبی های زندگی سنتی مثل باخیر بودن از حال همسایه، کمک و همدلی،روابط صمیمی همسایگی و . . . نیست. کلا" ایران، در ظاهر شهر دارد ولی خبری از شهروند در آن نیست. فرهنگ رانندگی شبیه اسب سواری هست، خانه ویلایی روستا هم با آپارتمان یکی پنداشته شده،از سر وصدا و مزاحمت در محل های مشاع مثل راهرو گرفته تا عدم رعایت حقوق در پارکینگ و غیره، انباشت زباله و ریختن آشغال در کوی و برزن و . . .

بنده چند ساله مدیر یه ساختمان 20 واحدی هستم معضل اساسی در ساختمان ما همواره از سوی مستاجرین ایجاد میشه
طرف فک میکنه چون اینجا دائمی نمیشینه پس هرکاری میخواد میتونه انجام بده و مسوولیتی در قبال ساختمان نداره
اما همون آدم اگه مالک باشه چنان رعایت میکته و در برخی موارد کاسه داغ تر از آش میشه که حد نداره
در کل مردم خودخواه و عیر بخشنده ای هستیم

الان بخواهیم خونه اجاره کنیم باید ده بیست تومن پول پیش بدیم دو تا چهار میلیون تومنم اجاره هر ماه. مگه یه قشر متوسط چقدر حقوق میگیره که سه میلیون ماهی فقط برا اجاره بده؟. برای پول پیش و حتی اجاره هم مجبوری وام بگیری و وقتی وام گرفتی مجبوری دوبرابرشو برگردونی به بانک. من نمیدونم مسئولینی که برای کم کردن سود بانک ها اینقدر دست و پا شکستن چرا برای کم کردن سود وام ها کاری نمیکنند؟ اخه کجای دنیا سود وام سی تا چهل درصده؟ عقل خودتونو بزارید قاضی خوب کجای این سود ربا حساب نمیشه؟ اخه دیگه چهل درصد سود؟ والا مملکت اسلامی هستیم...
حونه هم بخوای بخری یا بسازی که دیگه نور الا نوره

خدايا ترا به حق حقانيت خودت تمام مستاجرين را صاحب خانه كند بنده به علت ساخت خانه 2 سا ل مستاجر بودم ميدانم مستاجرين چي ميكشند

آقایون خانومها: اگه آدم توی ۲۰ متر خونه ویلایی و شخصی زندگی کنه بهتر از ۲۰۰ متر آپارتمانه.

متاسفانه مشکل فراگیری که در بسیاری از آپارتمان ها وجود داره عدم پرداخت شارژ توسط عده ای از ساکنین هست که عملا پول خدمات و آب و گازشون به دوش سایر همسایگان میفته و این قشر از انگل های آپارتمانی زیاد هستند.

فرهنگ آپارتمان نشيني يعني تو ساختمون ٨ واحده، دو واحد همش در خونشون باز باشه، هر روز تا ٣ شب ضبطشون تا ته زياد باشه و بگن همينه كه هست!

یکی از مشکلات مجتمع ما اینه که بعضی احدهای خالی از سکنه حق شارژ پرداخت نمیکنن. در کمال تعجب متوجه شدم چند واحد وجود دارن که هر کدوم به تنهایی حدود 4 میلیون تومان شارژ نپرداخته دارن. استدلال مالک هم اینه که چون خونه خالیه پس حق شارز شاملش نمیشه. بدانیم که هزینه های عمومی ساختمان شامل تمام واحدها میشه. چه با ساکن چه بدون اون

از دید جامعه شناسان،بر خلاف غرب، شهرنشینی توی بیشتر کشورهای شرقی جا نیفتاده. شهرها در ایران روستاهایی بزرگ هستند

با سلام.
مهمترین چالش های آپارتمان نشینی به اعتقاد بنده عبارتند از:

1. ناآشنائی با فرهنگ آپارتمان نشینی.
2. ناآشنائی با حقوق شهروندی.
3. فقدان ساز و کار عملی برای مدیریت مجتمع های مسکونی.

بعنوان نمونه:
اکثر ساکنین مجتمع های مسکونی برگزاری مراسم جشن و سرور آنهم با سر و صدای زیاد و در هر زمان و تا هر موقع را امری عادی و از حقوق مسلم خود می دانند.

در آپارتمانی که ساکنان هر واحدی از یکجای ایران آمده اند یه تهران نباید انتظار سکوت و آرامش داشت، تفاوت فرهنگها و خودخواهی ملت ایران، فرهنگ اجتماعی پایین ، عدم تمکین پذیری به قوانین ، فرار از قانون ، بی اطلاعی از قوانین ، زرنگ بازی بعضی ها و ....، همه و همه باعث ایجاد مشکلات موجود در آپارتمانها موجود در تهران می باشد.
راه حل:
1- کلان نگری دولت به مشکل مهاجرت
2- ایجاد فرصتهای شغلی در شهرهای و مناطق دیگر ایران و جلوگیری از مهاجرت بی رویه به تهران و کلان شهرها (اجتماع افراد با فرهنگها مختلف و سطوح مختلف در کنار هم در قوطی کبریتی به نام آپارتمان باعث تنش و مشکلات فراوان و عدیده می شود)
3- الحمد الله مردم ما از دماغ فیل افتاده اند ادعای فرهنگ 3000 ساله دارند ولی سطح فرهنگشون را در همون 3000 سال پیش جا گذاشتند
4- احداث ساختمانهای ویلایی در بخشی از بافت فرسوده تهران بصورت اجاره به شرط تملیک 100 ساله (به شرطی آنکه شهرداری و دلالان دندان طمع شان را بکشند) و واگذاری به قشر کارمند و ضعیف جامعه
5- احداث شرکهای ویلایی در اطراف تهران به صورت اجاره به شرط تملیک 100 ساله (نه مانند مسکن مهر و ...) و
واگذاری به قشر کارمند و ضعیف جامعه
5- اینجا ایران است و تنوع قومی بالا دارد ؛ الگو بردای از کشورهای سطح اول جهان مثل ژاپن و اون کشوری که اسمشو نمیارم ممکنه بعضی ها دلواپس بشند، با فرهنگهای متضاد قومهای ایرانی(جکهای ساخته شده توسط بعضی از قومها علیه دیگر قومها را ببینید) سازگاری ندارد.
6- اصلاح فرهنگ مردم از طریق مدارس و رسانه ها (نه به این شکل موجود و فقط با چند خط حدیث و داستان)

یکی از بزرگترین مشکلات آپارتمانهای جدید عدم وجود دیوراهای مناسب بین واحدهاست.
دیوار اتاق خواب ما با آشپزخانه همسایه مشترک هست، با هر باز و بسته شده کشو و شیر آب ما از خوب می پریم. دعواها و سر صداهای بچه هم که انگار توی خود خونه ی ما انجام میشه.
خلاصه معضلیه این آپارتمانهای جدید و بی نظارت ساخته شده.

اکثر واحد ها شارژ نمی دهند و اختلاف تو پرداخت شارژ برای واحد تخلیه و یا ساکن همیشه وجود دارد ما 12 واحدیم و 4 واحد شارژ نمی دهند و میگند واحد ما تخلیه است
نظافت دم در برق مشترک آسانسور و ساختمان ربطی به حضور یا عدم حضور شخص نداره نگهداری تاسیسات ساختمان هم همینطور
خدائیش نمیشه شکایت کرد چون مشکلات بدتر میشه

به نظربنده تو آپارتمان نشینی حقوق طبقات اول خیلی ضایع میشه. من خودم طبقه اول سکونت دارم بااینکه ازخیلی از امکانات ساختمان مانند آسانسور وپمپ آب استفاده نمیکنم ولی کلیه هزینه های آنهارا پرداخت میکنم.پمپ آب درست زیر اتاق خواب ماست و سروصدای آن که بیشتراوقات روشنه آسایشو ازماصلب کرده.تمام اعضاء آپارتمان ازجلوی در واحد ماتردد کرده یا سوار آسانسور میشوند که همین موضوع باعث سوصدای زیاد وکثیفی بیش ازحدجلوی در ورودی مامیشود که مامجبوریم خودمان آن را تمیزکنیم.به هنگام بازی بچه ها درحیاط همیشه سروصدا وایجاد مزاحمت برای طبقات اول میباشد. هرآدم غریبه ای که باهمسایه ها کارداره یا مهمونای طبقات دیگر یا وقتی یکی ازهمسایه ها کلیدشوجامیزاره اول زنگ طبقه اولو میزنن وده ها مشکل دیگر ولی بااین حال هیچ امتیازی برای طبقات اول درنظرگرفته نمیشه

به نظر من مشكل اصلي در دولت(عدم برنامه ريزي دقيق)، شهرداري ها(نداشتن طرح جامع شهري و مجوز دادن به هركسي كه مي خواهد ساختمان بسازد)، نظام مهندسي(قبول كردن هر نقشه اي بدون در نظر گرفتن كيفيت مصالح و ساختمان- طرف گوشيش زنگ ميزنه ما ميشنويم)، صدا و سيما(نداشتن برنامه آموزشي در هيچ زمينه)، آموزش و پرورش(يكي از عقب افتاده ترين بخش جامعه ما-محل توليد ديپلمه بيكار بدون دانش كاربردي) مي باشد.

تو آپارتمان ما کسی شارژ نمیده!!! ما تازه به اینجا نقل مکان کردیم. 6 ماه شارژ دادم از کفم رفت. الان 3 ملیون بدهی گاز و غیره داره.
مدیر قبلی بدون اینکه حساب کتاب کنه گذاشت رفت. کلا شیر تو شیره
D:

سلام ما در آپارتمانی که سکونت داریم چهار واحدیم که همدیگر رو میشناسیم اما در حد احوالپرسی ارتباط داریم نه رفت و امد با همدیگه برای ساختمون هزینه میکنیم گل کاشتیم گلهای آپارتمانی تو راهرو خریدیم و گذاشتیم و ... مهمترین حسن این شناخت اینه که وقتی یکی میره مسافرت به بقیه واحدها میگه که حواسشون به خونمون باشه و هر مشکلی باشه همسایه ها زنگ میزنن و همه چون صاحبخونه هستن شارژ پرداخت میکنن کلا خداروشکر خیلی آپارتمانمون خوبه

دولت ... قبل میخواست ریشه بحران مسکن وریشه مستاجر نشینی رااز بیخ وبن بکنه،به همین خاطرسال86اومد وطرح ساکن مهر رابه مجلس دادو بعدش هم به تصویب رسید واز چند ماه بعدش شروع به ساخت وساز در قالب آپارتمانهای مسکن مهرکرد.آن هم با هزاران مشکل و بدون هدف وبدون فکر .یکی از هزاران مشکل این طرح ایجاد تورم بالا در سطح کشور بود که تمام بار این تورم هم بر دوش مردم بی دفاع ومظلوم ایران بود-دومین مشکل اینکه در این طرح کار به کاردان واگذار نشد ...وفقط این شرکتها از سود اندوخته های مردم مظلوم وکم درامد،درآمدهای چند ده و صد میلیونی برای خودشان در نظر گرفتند واز آنطرف سودهای میلیاردی بانک مسکن از وامی که به مردم داده بود و هزران مشکل دیگر بازده این طرح بود که بنا به گفته کارشناسان اقتصادی بیشترین تورم کشور مربوط به این طرح میباشد.از همه اینها که بگذریم این آپار تمانها بدون توجه به بافت فرهنگی قومی کاری و...ساخته شد والان که حدود3،2سالی از واگذاری این واحدهابه اعضای آن نشده هزران مشکل را برای ساکنان آن اعم از مالک ومستاجربوجود آورده که فقط و فقط فروش وفرار از این واحدها تنها گزینه ای است که به نظر این حقیر میرسد.

همسایه محترم ما حالیش نمیشه "آقای محترم آشغالا رو دقیقاً جلوی در خونه نذار" یعنی چی. محله سطل زباله نداره ما هم آشغالها رو چند متر اون طرف تر جلوی دیواری میذاریم که در هیچ خونه ای نباشه. حالا این همسایه نامحترم ما در کمال بی شعوری آشغالهاش رو صاف میذاره جلوی در خونه. بوی گند فاجعه باره.