زمانی برای مستی توپ ها

عصرایران؛ احسان محمدی-  چند هفته پیش و در کشاکش بازار نقل و انتقالات بازیکنان لیگ برتر، یک کاربر اینترنتی زیر خبری در مورد چانه زنی بازیکنی که گفته بود زیر 700 میلیون تومان قرار داد نمی بندند، نوشته بود: این بازیکن رو سر کوچه ما 5 هزار تومن هم بفروشن کسی نمی خره!

  نوعی طعنه ایرانی به بازارگرمی فوتبالیست هایی که مدت هاست کسی از آنها نمایشی پر شور و هیجان سراغ ندارد. این نگاه در کنار سایه غلیظ مذاکرات هسته ای که هر اتفاق دیگری را در خود هضم کرد باعث شد که فوتبال بیش از گذشته به حاشیه رانده شود اما شب گذشته بیشترین بازدید اخبار خبرگزاری ها و سایت ها را حاشیه هفته نخست لیگ پانزدهم به خود اختصاص داد.

  به بیان دیگر به رغم همه طعنه ها و سرزنش ها، هنوز هم فوتبال بیشترین هواخواه و هوادار را در میان سایر اخبار کشور دارد، حتی اگر در کنار آن پای یک شهاب سنگ در میان باشد که هنوز کسی نمی داند سقوط کرد یا نه؟!

  مثل هر رخداد دیگری همه امیدوارند که این لیگ برتر « با بقیه لیگ ها فرق داشته باشد». بازیکنان جوان چهره شوند، زمینه ترانسفر ستاره ها به لیگ های معتبر دنیا میسر شود و تماشاگران مثل پرستوهای کوچ کرده، دوباره به ورزشگاه ها برگردند.

  هفته نخست اما پرحاشیه شروع شد. استقلالی ها در مشهد با دوگل مهاجم ترکه ای شان سجاد شهباززاده سیاه جامگان را در گام نخست تلخ کام کردند تا منتقدان مظلومی در یک موضعگیری ژلاتینی «فعلاً» از او حمایت کنند. منتقدانی که البته شمشیرها را برای روزهای زمین خوردن او تیز می کنند.

  سپاهان با یک ذهن زیبای اصفهانی توانست استقلال خوزستان را شکست دهد. حدس زدن نام گلزن البته کار دشواری نیست؛ مهدی شریفی! خیلی ها برای نمایش جسورانه استقلال عبدالله ویسی کف زدند اما در پایان لیگ کسی سوت و کف ها را نمی شمارد، همه به امتیازات نگاه می کنند.

  صبا در خانه مقابل استقلال اهواز با تساوی بدون گل متوقف شد. بعد از چالش سطل آب یخ، به نظر چالش تفاوت بین استقلال اهواز و استقلال خوزستان برای ایرانیان علاقمند به فوتبال یک ماجرای تازه است.

  تیم علی دایی نتیجه ای به سبک دایی گرفت. تساوی. برای نتایج مشابه یعنی تساوی و پیروزی های با حداقل گل صبا آماده باشید. علی دایی سال 83 وقتی به عنوان بازیکن برای صباباتری توپ می زد در 52 بازی 23 گل برای این تیم به ثمر رساند و فاتح جام حذفی شد.

صبا باتری تهران نشین آن روزها حالا بوی سوهان قم می دهد و علی دایی چاق تر و پخته تر شده اما هنوز مثل همان روزها جاه طلب، پرانگیزه و تشنه پیروزی های تازه است.

اگرچه سایپا – گسترش فولاد به یک نتیجه قابل انتظار صفر – صفر دست پیدا کردند اما کسی انتظار نداشت تراکتورسازی در خانه و در دیداری انتقامی مقابل نفت تهران تا این اندازه مهربان باشد!

آنها که هنوز قبل از خواب با یادآوردن آخرین دیدار لیگ چهاردهم لب شان را می گزند، در رختخواب غلت می زنند و آه دود می کنند باز هم در خانه امتیاز از دست دادند. تماشاگران وفادار تبریزی گوینده ورزشگاه را هو کردند. او در پرونده پرحاشیه فصل قبل به عنوان یک مقصر کلیدی معرفی شد، طبعاً می شود گناه های بزرگ را به گردن های باریک انداخت. چه کسی حوصله دارد از یک گوینده ورزشگاه دفاع کند؟! 

ملون انزلی که حالا امیر قلعه نویی را به عنوان مشهورترین ستاره اش همراه دارد با تک گل آرش افشین،مچ یحیی گل محمدی را خواباند تا یحیی آرام هم بی هیچ مماشاتی بگوید « نتیجه این بازی جای دیگری رقم خورد». از همان «جاهای دیگر» و «دست های پنهان» که هیچ وقت فاش نمی شوند!  تساوی پر دردسر 2-2 فولاد مقابل راه آهن هم به کام اسکوچیچ تلخ آمد که او زمین مسابقه را به «مزرعه برنج» تشبیه کرد.

 در تهران پرسپولیس مثل این چند سال در بذل و بخشش امتیازات مهربان و گشاده دست بود. آنها در حالی مقابل پدیده 2-2 متوقف شدند که می توانستند برنده این دیدار باشند.

برانکو حتی اگر به جوان های تیزپای خط حمله اش دل خوش باشد باز هم باید مراقب باتجربه های خط دفاعی باشد. بازیکنانی که فصل پیش هم اشتباهات کمرشکن داشتند و بیش از مهاجمان تیم دروازه خودی را باز کردند!