۰۸ دی ۱۴۰۳
به روز شده در: ۰۸ دی ۱۴۰۳ - ۰۶:۴۲
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۴۲۰۹۲۶
تاریخ انتشار: ۱۳:۱۲ - ۱۱-۰۷-۱۳۹۴
کد ۴۲۰۹۲۶
انتشار: ۱۳:۱۲ - ۱۱-۰۷-۱۳۹۴

30 دقیقه قرار گرفتن در معرض امواج موبایل برابر با یک ماه آسیب مغزی

با توجه به گسترش روزافزون استفاده از دستگاه‌های تلفن همراه نگرانی‏‌های زیادی در مورد اثرات احتمالی تشعشعات ساطع شده از آن‌ها بر سلامت موجودات زنده ایجاد شده است.
یک پژوهش دانشگاهی نشان داد که امواج الکترومغناطیس می‌توانند باعث آپوپتوز در سلول‌های بافت مغزی شوند که با افزایش مدت زمان پرتودهی شدت صدمات وارده به مغز افزایش می‌یابد.

به گزارش ایسنا منطقه خراسان، تلفن‏‌های همراه امروزه یکی از متداول‌ترین وسایل ساطع‌کننده امواج الکترومغناطیس هستند که به آسانی در دسترس تقریبا نیمی از مردم جهان در رده‏‌های مختلف سنی قرار دارند.

با توجه به گسترش روزافزون استفاده از دستگاه‌های تلفن همراه نگرانی‏‌های زیادی در مورد اثرات احتمالی تشعشعات ساطع شده از آن‌ها بر سلامت موجودات زنده ایجاد شده است.

براساس نتایج این مطالعات تشعشعات مایکروویو تلفن‌های همراه، اثرات سوء متفاوتی در جانوران ایجاد می‌کند. لذا در این تحقیق سعی بر آن شده تا تاثیرات احتمالی امواج حاصل از تلفن همراه (فرکانس 940 مگاهرتز) بر بافت مغز موش صحرایی مورد بررسی قرار گیرد.

در این پژوهش پس از ساخت دستگاه مولد امواج الکترومغناطیس با فرکانس مشابه امواج موبایل (940 مگاهرتز)، به مدت یک ماه موش‌ها تحت تاثیر قرار گرفتند.

نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد: حتی استفاده کوتاه مدت از امواج الکترومغناطیس در محدوده فرکانس امواج موبایل به مدت 30 دقیقه در روز به مدت یک ماه سبب صدمه به سد خونی مغزی شده و باعث نشت آلبومین از این سد می‌شود که در حالت طبیعی آلبومین نمی‌تواند از سد خونی، مغزی عبور کند.

همچنین امواج الکترومغناطیس می‌تواند باعث آپوپتوز در سلول‌های بافت مغزی شوند که نتایج نشان داد با افزایش مدت زمان پرتودهی شدت صدمات وارده به مغز افزایش می‌یابد. بنابراین لازم است تا حد امکان استفاده از تلفن همراه محدود شده و فقط در مواقع ضروری و در بازه‌های زمانی بسیارکوتاه استفاده شود.

این مطالعه با موضوع «ایمنوهیستو شیمی و هیستوپاتولوژی تاثیر امواج موبایل بر بافت مغز در موش صحرایی» توسط دانشجوی مقطع دکتری در رشته بافت‌شناسی، مرتضی کفائی رضوی انجام گرفت و محسن ملکی، استاد راهنما و علیرضا حق‌پیما، استاد مشاور محقق، در این پژوهش بودند.
ارسال به دوستان