یک روان‌شناس گفت: والدین باید قبل از بلوغ فرزندشان به او در خصوص این مرحله آموزش داده و بعد از بلوغ نیز مسئولیت آموزش بهداشت فرزندشان را بر عهده بگیرند.

«مریم فکور» در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: یکی از مراحل مهم دوران نوجوانی و بلوغ، نحوه برخورد و چگونگی پذیرش آن است. در واقع بهتر است پدرها، پسران خود و مادرها نیز دختران خود را در مورد این مقوله آگاه کنند و یا این‌که از مشاوران متخصص کمک گرفته و به فرزندانشان این آگاهی را بدهند که رسیدن به سن و علائم بلوغ اصلاً چیز بدی نیست، چون احساس فرزند در این دوران تا پایان عمر همراه او باقی می‌ماند و باید جدی گرفته شود.

این روان‌شناس ادامه داد: متأسفانه نوجوان هنگام رسیدن به سن بلوغ کم‌حرف‌تر شده و به پرسش‌های والدینش به‌صورت کوتاه پاسخ می‌دهد. هم‌چنین مایل است ارتباط خود با همسالانش را پررنگ کرده و یا زمان بیشتری را در اتاق و به تنهایی بگذراند. البته شاید این حالت بخاطر آن است که فکر می‌کند از جانب والدینش درک نمی‌شود. در واقع افراد در سن بلوغ نیاز بیشتری به حریم خصوصی دارند و والدین هم باید این نیاز آن‌ها را در نظر بگیرند.

وی افزود: کودکان آرام و کم‌حرف ممکن است در نوجوانی پرحرف شده و با شجاعت و سماجت به دفاع از ایده‌های خود برخیزند و حتی از خواسته‌های والدین سرپیچی کنند، اما این مسأله اگر با بی‌ادبی، پرخاشگری و توهین همراه نباشد طبیعی است. هم‌چنین معمولاً نوجوانان این دوره را با خودپنداری نامساعد سپری می‌کنند.

فکور تصریح کرد: نوجوان معمولاً نسبت به خود نظر مثبتی دارد، اما به دلیل آن‌که جامعه با او برخورد مناسبی ندارد، تحقیرش کرده و مرتب تغییرات بدنی‌اش را به تمسخر می‌گیرد، زمینه برای خودپنداری نامناسب او فراهم شده و موجب می‌شود عزت‌نفس‌ خود را از دست بدهد. علاوه‌بر این، گاهی تغییرات دوران بلوغ سبب می‌شود برخی نوجوانان حیا و عفت افراطی پیدا کنند، چون از نظر نامساعد دیگران نسبت به تغییرات بدنی خود هراس دارند.

این روان‌شناس خاطرنشان کرد: کودکان به طور طبیعی در مورد بدن خود و سایر افراد کنجکاو هستند. از این‌رو والدین باید با صبر و حوصله به سئوالات آن‌ها پاسخ دهند و در این رابطه از مشاوران مجرب کمک بگیرند، چون این نوع برخورد از کودکی تا بلوغ مبنای خوبی برای صداقت در محیط خانه به شمار آمده و می‌تواند از خودپنداری نامساعد تا حد زیادی بکاهد.