عصر ایران - محمد سرافراز، بعد از یک دوره ریاست جنجالی بر صدا و سیما، استعفا کرد و عبدالعلی علی عسگری، رئیس سازمان شد.

برخی امیدوارند که با رفتن سرافراز، فرجی در کار فروبسته صدا و سیما حاصل شود و این رسانه، که مدت هاست توسط مردم، "میلی" نامیده می شود، بار دیگر "ملی" شود.
گروهی نیز امید چندانی ندارند و معتقدند که در، بر روی همان پاشنه سابق خواهد چرخید.

^{طرح از سایت ساتین}

واقعیت این است که آنچه می تواند نویدبخش تحول در رویکرد صدا و سیما باشد، نه تغییر مدیریت ارشد آن، که تغییر مدیریت و مشی معاونت سیاسی اش است.
مردم ایران پذیرفته اند که در صدا و سیمای جمهوری اسلامی، نباید انتظار برنامه ها، تصاویر و موسیقی های شبه ماهواره ای داشته باشند. بنابراین، اکنون کسی معترض نیست که چرا مثلاً خانم ها در صدا و سیما حجاب دارند یا چرا رقص و آوازهای آنچنانی در تلویزیون ایران پخش نمی شود و نظایر اینها.
آنچه مردم ایران را از صدا و سیما ناراحت کرده این است که این رسانه، صدای همه مردم ایران نیست بلکه بلندگوی عده اندکی شده است که بارها و بارها مردم به آنان و جریان سیاسی شان "نه" گفته اند و شگفت آن که این جریان هنوز اصرار دارد با غصب معاونت سیاسی صدا و سیما، بر خلاف خواست عموم مردم حرکت کند و رسماً و علناً در برابر مردم صف آرایی نماید!

مردم نه تنها در صدا و سیما، خواسته ها و مطالبات خود را نمی بینند، بلکه آنچه مشاهده می کنند دمیدن بر بوق ضدیت با رویکردهای مردم است.
اینک بخش های خبری و سیاسی صدا و سیما یا در کار ترویج یک جریان خاص سیاسی هستند یا مشغول تخریب جریان رقیب و لاغیر!
شگفت اینجاست که هر چقدر این "جریان سیاسی رخنه کرده در رسانه متعلق به مردم"، بیشتر می کوشد کمتر جواب می گیرد که نمونه اش انتخابات اخیر مجلس شورای اسلامی است که صدا و سیما برای نیل به هدف سیاسی این جریان تا خودکشی حیثیتی پیش رفت اما نتیجه عکس گرفت.

تخریب مستمر دولت، تخطئه عملکرد ظریف و همکارانش در برجام، سانسور برخی چهره های مردمی و چهره سازی از افراد دست چندم خود با رانت رادیو و تلویزیون، ارائه تحلیل های یکسویه، ایراد اتهامات به افراد غیرهمسو و ندادن فرصت پاسخ بر خلاف نص صریح قانون و ... نمونه هایی از اقدامات ضدمردمی هستند که در سال های اخیر با هدایت معاونت سیاسی در صدا و سیما باب شده اند.
نتیجه این رویکردها نیز نه فریب خوردن و همسو شدن مردم با جریان سیاسی تمامیت خواه، که دور شدن هر چه بیشتر آنها از صدا و سیما و رونق گرفتن بی سابقه شبکه های ماهواره ای است بدان حد که اگر روزی شبکه های ماهواره ای فارسی زبان بخواهند مراسم تقدیر از زحمت کشان و مروجان خود را برگزار کنند، باید پیش و بیش از همه با دادن هدایای گرانبها و لوح تقدیر، از جریان سیاسی حاکم بر معاونت سیاسی صدا و سیما تشکر کنند که با سیاست های نابخردانه خود، مردم را از شبکه های داخلی به سمت شبکه های ماهواره ای سوق داده اند.

حال باید منتظر ماند و دید که آیا با روی کار آمدن علی عسگری در صدا و سیما، تحول مثبت و مردمی در معاونت سیاسی به وجود خواهد آمد یا خیر؟ اگر رخ داد که می توان امیدوار بود وگرنه باید مطمئن بود که قرار نیست این رسانه، ملی شود.