مرادعلی واعظی، استاد ادبیات دانشگاه بیرجند در گفت‌وگو با ایسنا، به مناسبت روز بزرگداشت عطار نیشابوری (۲۵ فروردین‌ماه) اظهار کرد: فریدالدین عطار نیشابوری از شاعران قرن ششم و هفتم هجری، در نیشابور به دنیا آمد. عطار نیشابوری که به دستور سربازان هلاکوخان مغول در نیشابور به قتل رسید، در چهل‌سالگی دچار تحول روحی شد و زندگی ساده و زاهدانه‌ای را با مردم ادامه داد و به سراغ شاعری رفت.

او ادامه داد: عطار نیشابوری پزشک داروساز و داروخانه‌دار بود، به گونه‌ای که گاه روزانه ۵۰۰ نفر را معاینه و مداوا کرده و زندگی اشرافی داشته است.

وی تصریح کرد: عمده‌ترین مضامین شعری عطار، حکمت اسلامی، آیات و روایات، عرفان و اصطلاحات علمی به ویژه پزشکی است. او به علوم زمانه خود واقف بوده و از بنیان‌گذاران شعر عرفانی است.

استاد ادبیات دانشگاه بیرجند با بیان این‌که مولوی، عطار را پیشگام خود دانسته، افزود: اشعار عطار همراه با حکایت‌های بسیار شیرین و تأثیرگذار است.

واعظی بیان کرد: شاهکار عطار نیشابوری، مثنوی منطق‌الطیر است که معروف‌ترین حماسه عرفانی در ادب فارسی است.

او ادامه داد: آثار عطار را به تعداد سوره‌های قرآن کریم، ۱۱۴ عنوان دانسته‌اند که بسیاری از آن‌ها جعلی هستند.

وی با بیان این‌که جنبه هنری و شاعری آثار عطار در دیوان و مختارنامه اوست، تصریح کرد: بعد اخلاقی اندیشه عطار در الهی‌نامه و اسرارنامه است.

استاد ادبیات دانشگاه بیرجند با بیان این‌که عطار چند اثر شعری دیگر نیز دارد، افزود: جهان‌بینی او در منطق‌الطیر و مصیبت‌نامه قابل مشاهده است و کتابی نیز به نثر دارد به نام تذکرة‌الاولیاء که در شرح حال عارفان است.

واعظی اظهار کرد: رسانه‌ها، به ویژه صداوسیما ٩٠درصد برنامه‌های ادبی خود را به ادبیات معاصر اختصاص داده‌اند که بسیار نابجاست و باید برخلاف این باشد تا ایرانیان مسلمان با ریشه‌های فرهنگی و اعتقادی خود آشنا شوند.

او با بیان این‌که رسانه‌های مکتوب باید تلاش بیشتری درباره شاعران و ادبیات گذشته ایران داشته باشند، یادآور شد: نیمی از برنامه‌های مذهبی نیز باید به ادبیات گذشته به‌ویژه ادبیات آیینی اختصاص پیدا کند.