۰۸ دی ۱۴۰۳
به روز شده در: ۰۸ دی ۱۴۰۳ - ۰۶:۲۳
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۵۹۶۵۷۴
تعداد نظرات: ۶ نظر
تاریخ انتشار: ۱۰:۲۵ - ۱۳-۱۲-۱۳۹۶
کد ۵۹۶۵۷۴
انتشار: ۱۰:۲۵ - ۱۳-۱۲-۱۳۹۶

مهم‌ ترین چالش رییس جمهوری: اختیار/ توانستن یا نتوانستن؛ مسأله این است!

مهم‌ترین چالش روحانی «اختیار» است و تا این چالش را حل نکند یا حداقل مطرح نکند چالش های دیگر تحت‌الشعاع آن قرار دارند.

عصر ایران؛ مهرداد خدیر- شماری از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی در نامه‌ای از رییس جمهوری در مقام رییس شورای عالی انقلاب فرهنگی خواسته‌اند در مقابل روند حذف استادانی که باب میل مدیریت جدید نیستند بایستد و اجازه ندهد بورسیه هایی که بر سر آنها بحث فراوان درگرفت جای آنان را بگیرند.

نخستین پرسشی که به ذهن خواننده این خبر متبادر می‌شود این است آیا رییس جمهوری می‌تواند؟ هر چند وزارت علوم موضع دانشگاه آزاد را از موضع تدریس پاره‌وقت استادان دانشگاه‌های دیگر تأیید کرده اما آیا روحانی امکان مداخله داشت و دارد؟

در موضوعی دیگر مطالبه ورود زنان به ورزشگاه‌ها برای تماشا و نه ورزش در کنار مردان، چندان که برخی می‌پندارند چنان بالا گرفته که در دیدار اخیر رییس فدراسیون بین المللی فوتبال – فیفا – با حسن روحانی نیز مطرح شد هر چند که ایفانتینو توضیح داده «مکالمه بود، هشدار نبود». این خبر را که می‌خوانیم نیز این پرسش به ذهن‌مان چنگ می زند که آیا رییس جمهوری می تواند درها را باز کند؟

مهم‌ ترین چالش رییس جمهوری: اختیار/ توانستن یا نتوانستن؛ مسأله این است!

در همین عرصۀ ورزش رسول خادم رییس فدراسیون کشتی از مقامات کشور خواسته بود تکلیف مسابقه با ورزشکاران اسراییلی را روشن کنند.

او گفته است اگر قرار است کُشتی نگیریم که تا کنون چنین بوده چرا از کُشتی گیر بخواهیم مسابقۀ قبل تر را ببازد یا تمارض کنیم و گواهی پزشکی ارایه دهیم که کُشتی گیر نمی‌توانسته روی تشک برود و چرا صریح و روشن نگوییم ما حاضر به مسابقه با ورزشکاران اسراییلی نیستیم و هزینۀ آن را هر چه باشد از جریمه تا محرومیت بپردازیم؟

وقتی پاسخ روشنی دریافت نکرد تصمیم به استعفا گرفت و گفت دیگر نمی‌تواند دروغ بگوید و حالا رییس جمهوری باید تصمیم بگیرد که همان روند پیشین ادامه یابد و اگر رسول خادم حاضر به ادامۀ کار با این شرایط نیست آدمی مثل عباس جدیدی رابه جای او بیاورند تا خودمان را به مریضی بزنیم یا در مسابقه قبل ببازیم و اگر این ماجرا لو رفته صریح و روشن بگوییم کُشتی نمی‌گیریم و محروم شویم و در شِق آخر با اخم و خشم و غضب کشتی بگیریم اما دست ندهیم تا محروم نشویم. این خبر را که می خوانیم باز این پرسش شکل می گیرد که اختیار دارد یا نه و می تواند یا نه؟

اتفاقی دیگر را مرور می کنیم: روز پنج شنبه دخترانی به ورزشگاه آزادی مراجعه کردند با این گمان که در حضور رییس فیفا رویشان نمی شود آنان را برای تماشای مسابقه فوتبال راه ندهند. احتمالا بلیت مسابقه را هم به صورت اینترنتی خریده بودند. اما نه تنها اجازه ورود پیدا نکردند که به « جای مناسب» هدایت شدند. آیا رییس جمهوری می توانست به وزیر کشور یا مستقیما به فرماندۀ ناجا دستور دهد این دختران را آزاد کند. چون هیچ قانونی چنین اجازه ای این نمی دهد؟

بگذارید مثالی دیگر بیاوریم. رییس جمهوری در سخنرانی 22 بهمن 1396 راه حل مشکلات را مراجعه به نظر مستقیم مردم و برگزاری همه پرسی در موضوعات مهم و اجرای اصل 59 قانون اساسی ذکر کرد. سخنگوی شورای نگهبان همین قانون اساسی اما در اولین موضع گیری گفت ضرورتی ندارد و در دومین موضع گیری گفت: مشکلی با همه پرسی نداریم اما سیاسی نکنید. اگر سیاست ما عین دیانت ماست و وقتی سیاست بر اقتصاد و نوع پوشش و تدریس در دانشگاه غیر دولتی هم تأثیر گذار است چگونه می توان سیاست را جدا کرد؟ اینجا هم این پرسش درمی گیرد که آیا مجری قانون اساسی و قسم خورده به قانون اساسی می تواند اصل 59 قانون اساسی را اجرا کند یا اختیار ندارد؟

می دانم و خود بیست سالی است که می نویسم « سیاست، علم مقدورات است» و محظورات را باید درک کرد و نباید عجله به خرج داد.


می دانم و خود بیست سالی است که می نویسم اصلاح و تغییر، امری تدریجی است اما آیا مردم رأی می دهند که «خواستن» آنان به مرور و به تدریج به « توانستن» تبدیل شود یا به «نتوانستن» رأی می دهند؟


اگر روحانی نتواند زیبا کلام و داوری اردکانی را به دانشگاه آزاد بازگرداند ویا واقعا قانون اجازه نمی دهد آیا یه وزیر علوم نمی توانددستور دهد حداقل به نیروهای جایگزین حساس باشد تا تصور نشود دارند جا را برای جدیدی ها باز می کنند یا این را هم نمی تواند؟

مهم‌ترین چالش روحانی «اختیار» است و تا این چالش را حل نکند یا حداقل مطرح نکند چالش های دیگر تحت الشعاع آن قرار دارند.


شاید بد نباشد در رفتار و نامه «رسول خادم» تأمل کند. او می گوید دیگر نمی توانم دروغ بگویم. روحانی قبل از آن که به این نقطه برسد که دیگر نمی توانم توجیه کنم باید بر چالش اختیار فایق آید و روشن شود دقیقا چقدر اختیار دارد تا در آینده در انتخابات به این توان ها توجه شود.

ارسال به دوستان
انتشار یافته: ۶
در انتظار بررسی: ۱۶
غیر قابل انتشار: ۱
ناشناس
Germany
۱۱:۱۴ - ۱۳۹۶/۱۲/۱۳
5
28
رییس جمهور تدارکاتچی بیش نیست...
ارمین
Iran (Islamic Republic of)
۱۱:۱۷ - ۱۳۹۶/۱۲/۱۳
31
8
کلا این شیوه اصلاح طلبان است که ناکارامدی خودشونو با نداشتن اختیار توجیه کنن پنج ساله دولت دست شماست بفرمایید به کدوم وعده عمل کردید چرا درباره برجام به مردم دروغ گفتید در مذاکرات هسته ای خط قرمز نظام و رد کردید به طرف مقابل علی رغم هشدارها اعتماد کردید خون شهدای هسته ای پایمال کردید در مقابل وعده های نسیه غربی ها که هیچ کدوم عملی نشد الانم اگه از رفراندوم و نداشتن اختیارو حجاب اجباری حرف نزنید چی دارید برای گفتن؟؟؟؟؟
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۱:۲۰ - ۱۳۹۶/۱۲/۱۳
4
17
در شروع سال ششم ریاست جمهوری روحانی ایشان باید تازه به مساله اختیاراتش فکر کند؟! فکر نمیکنید برای این حرف خیلی دیره و روحانی صداقتش رو باید در شعارهای دور دوم ریاست جمهوری عیان میکرد نه در سال های پایانی ریاست جمهوری اش؟! همه میدانیم که این هم فرار رو به جلوی جبهه اصلاحات و اعتدال است تا دوباره با شعارهای جدید سال 1400 به صحنه بیایید. امیدوارم این مطلب رو دوباره پیش از انتخابات 1400 چاپ کنید و به کاندیدها هشدار دهید که اول مساله اختیار رو حل کنید بعد به مردم وعده بدهید. و در آخر امیدوارم که حرفم رو چاپ کنید، هرچند تحمل نظر مخالف از سمت شما رو باور ندارم.
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۱:۲۱ - ۱۳۹۶/۱۲/۱۳
6
13
از سفر عزتمندانه جناب ظریف به اروپا هم یه مقاله که نه ولی یه خبر کار می کردین لااقل
مهران
Iran (Islamic Republic of)
۱۱:۲۶ - ۱۳۹۶/۱۲/۱۳
5
14
دو حالت داره یا دروغ میگویید رئیس جمهور اختیار ندارد که متاسفم برای شما یا راست میگویید که اختیار ندارد اگر این طور باشد پس متاسفم برای شما و آقای روحانی که میدونستید اختیار ندارید اما انواع وعده ها رو به مردم دادید و مردم رو فریب دادید چگونه هست احمدی نژاد میتونه دستور بده زنان برن ورزشگاه اما روحانی نمیتونه؟ روحانی و اصلاح طلب ها عاشقان قدرت اند حاضرن حتی به خاطر قدرت اهداف خودتون رو هم زیر سوال ببرند شرف اون وری ها از شما ها بیشتر است حرفهاشون رو درست یا غلط میزنند نه از این میترسند که مردم بهشون رای ندن نه از این میترسن که دوستان خودشون ناراحت بشن نمونه اش احمدی نژاد و موافقان و مخالفانش هست که هر دو طرف حرفهاشون رو میزنند و شجاع هستند دوستان سابق احمدی نژاد شجاعانه کارهای امروزش رو نقد میکنند و خود احمدی نژاد شجاعانه حرفش رو میزند چه درست چه غلط
رضا
Iran (Islamic Republic of)
۱۱:۴۰ - ۱۳۹۶/۱۲/۱۳
1
13
سلام اولا احمدی نژاد که اصلاح طلب نبود چرا از بابت اختیارات در سالهای پایانی ریاستش شاکی بود ثانیا مثلا در تصویب قوانین آیا مجلس تنها قوه قانونی مقننه است یا شوراهای مختلف قدرتش را از بین برده اند ثالثا اگر برجام نبود چی میشد باید به این سوال پاسخ داد