عصر ایران؛ یوسف ناصری- در اوایل اسفند ماه سال جاری، نخستین دانشکده ایران شناسی در داخل کشورمان، افتتاح شد و برای سال تحصیلی آینده، پذیرش دانشجو خواهد داشت. شش دهه قبل و در خارج از ایران، یک نهاد بین المللی تحت عنوان انجمن بین المللی ایران شناسی (انجمن ایران پژوهی فعلی) در آمریکا آغاز به کار کرد و مراکز مطالعاتی دیگری در مناطق مختلف دنیا در حوزه ایران شناسی به فعالیت پرداختند.

در داخل کشورمان و به طور مشخص بنیاد ایران شناسی در سال 1376 و با هدف ساماندهی فعالیت ها و گسترش آنها به منظور شناساندن جلوه های تمدن و فرهنگ ایران اسلامی، شروع به فعالیت کرد.

علاوه بر این بنیاد مراکز، موسسات و سازمان های دولتی و غیر دولتی و مردمی، در ایران در حوزه ایران شناسی فعالیت دارند و در آخرین گام بزرگ تا کنون، دانشکده ایران شناسی در دانشگاه ولی عصر رفسنجان افتتاح شده و به عنوان اولین دانشکده ایران شناسی در داخل کشورمان به فعالیت خواهد پرداخت.

پیشنهاد دهنده و بانی ساخت دانشکده ایران شناسی، دکتر حسین تجدد بوده و نیمی از هزینه های این پروژه را تقبل کرده و به این طریق کمک خیریّه این پزشک ایرانی، زمینه ساز تاسیس اولین دانشکده ایران شناسی در ایران شده.

عصر ایران در گفت و گو با دکتر محمدعلی دهقان رئیس دانشگاه ولی عصر رفسنجان، چگونگی تاسیس اولین دانشکده ایران شناسی در داخل ایران را بررسی کرده است. متن کامل این گفت و گو را می خوانید.
***

*در مراسم افتتاح اولین دانشکده ایران شناسی ایران که در روزهای اخیر در دانشگاه ولی عصر رفسنجان برگزار شد، جنابعالی به عنوان رئیس دانشگاه گفته اید از وزارت علوم، مجوز ایجاد دو رشته «ایران شناسی» و «زبان های باستانی» در مقاطع تحصیلات تکمیلی برای ارائه در این دانشکده گرفته اید.
آیا بیش از این نمی شد مجوزهای ایجاد رشته های تحصیلی برای اولین دانشکده ایران شناسی دریافت کرد و دانشکده ایران شناسی، شکل واقعی و ملموس تری به خودش بگیرد؟

-رشته های تحصیلی بسیار زیاد و متنوعی در حوزه ایران شناسی وجود دارد. ما برای شروع کار با این دو رشته تحصیلی شروع کرده ایم. برای مثال رشته معماری، یکی از رشته های اصلی است. معماری اسلامی و معماری ایرانی می تواند در این دانشکده تدریس شود. بحث ایران شناسی، یک بحث گسترده است. ما امیدواریم در آینده، رشته های متنوعی را اضافه کنیم ولی عمده فعالیت ما، تحقیقاتی است.

*رقم های مختلفی درباره هزینه ساخت دانشکده ایران شناسی مطرح شده. خبرگزاری صدا و سیما به نقل از شما گفته بود که 5 میلیارد تومان هزینه شده. در جایی دیگر رقم 6 میلیارد تومان گفته شده.
در خبر مربوط به فوت دکتر حسین تجدد پیشنهاد دهنده و بانی این دانشکده در مهر ماه سال 1395 گفته شده که تاسیس دانشکده 80 درصد پیشرفت داشته و 17 میلیارد تومان دیگر برای تکمیل دانشکده نیاز دارد.
در مجموع چقدر هزینه شد و بانی این دانشکده چقدر از هزینه های ساخت این دانشکده را تقبل کرده بود؟

- بانی دانشکده ایران شناسی، از روز اول بین 40 تا 50 درصد هزینه ها را تقبل کرد. در حال حاضر دانشکده ایران شناسی، شامل سه قسمت است. یک قسمت، خود دانشکده است و شامل کلاس های درسی، اتاق های استادان، سالن کتابخانه و سالن سمینار دانشکده است.

یک قسمت هم مربوط به تالار و موزه ایران شناسی است. یک قسمت هم محوطه سازی دانشکده است. همه این بخش ها دارد تکمیل می شود و رقم های هزینه، روز به روز تغییر پیدا می کند. محوطه سازی دانشکده نزدیک به 800 میلیون تومان هزینه دارد. با توجه به تنوعی که معمار برای محوطه دانشکده در نظر گرفته است و قرار شده نماهای ایرانی در آن استفاده شود، این مقدار هزینه می شود.

تا الان در مجموع نزدیک 5 میلیارد تومان هزینه شده. تقریبا 50 درصد این مبلغ، توسط بانی این مجموعه یعنی مرحوم آقای دکتر حسین تجدد و بعد هم قسمتی از آن را خانواده ایشان تقبل کرده اند.

*در مراسم کلنگ زنی اولیه، بحث ساخت موزه و تالار ایران شناسی مطرح بوده است و البته در یک مورد گفته شده که بعدها دانشکده ایران شناسی هم به این تالار و موزه ایران شناسی اضافه خواهد شد.
چطور شده که تالار و موزه ایران شناسی تا الان تکمیل نشده و دانشکده ایران شناسی زودتر راه اندازی شده؟

-ساخت تالار ایران شناسی، نزدیک 50 تا 60 درصد، پیشرفت فیزیکی دارد ولی در زمینه ساخت گنبد تالار ایران شناسی و همین طور طراحی داخل تالار، هزینه ها خیلی بالا است. ما به دلیل کمبود بودجه، نتوانستیم آن را تکمیل کنیم و در حال تکمیل شدن است.

موزه ای هم که در نظر گرفته شده حدود 150 متر مربع، بیش تر نیست. در این 150 متر مربع فقط می توان کتاب ها و آثاری که دکتر حسین تجدد راجع به ایران شناسی جمع کرده است، جا داد. در نتیجه طراحان باید یک موزه وسیع تری را تدارک ببینند. شاید در آینده و در فازهای بعدی، آن موزه بزرگ در محدوده دانشکده ایران شناسی ساخته شود.

*درباره مرحوم دکتر حسین تجدد که تخصص داخلی و فوق تخصص گوارش و کبد داشته است، گفته شده کارهای خیری که او در زمان حیات انجام داده مثل ساخت دانشکده ایران شناسی و پارک و ورزشگاه، مبالغ هزینه شده با اتکا به مقداری ارثیه خانوادگی و 50 سال خدمت پزشکی و صرفه جویی در زندگی شخصی بوده است.
با توجه به این که رفسنجان، یکی از مناطق اصلی تولید پسته در ایران و جهان است و قیمت پسته در برخی موارد افزایش های جهشی داشته است، آیا حقیقتا بخشی از هزینه ای که برای ساخت دانشکده تقبل شده به درآمدهای ناشی از پسته برنمی گردد و فقط درآمدهای ناشی از فعالیت پزشکی و طبابت بوده است؟

-یکی از منابع، همان منابع درآمدی ناشی از پسته است. اما باغ پسته را خود آقای تجدد تاسیس کرده است. باغ ساختن از محل درآمد پزشکی او بوده است. الان هم خانواده ایشان، مقدار زیادی باغ پسته دارند. عمده این باغ ها را خودشان ساخته و آماده کرده اند.

*پدر مرحوم دکتر حسین تجدد، قاسم تجدد بوده و گفته شده فردی ترقی خواه و روشنفکر بوده و به همین دلیل نام خانوادگی «تجدد» را در زمان شناسنامه گرفتن انتخاب کرده است. دکتر تجدد یک دستگاه بای پپ(BIPAP) هم برای بیمارستان علی ابن ابیطالب رفسنجان خریده و اهدا کرده که مخصوص دمیدن هوا به افرادی است که اختلال تنفسی پیدا کرده اند.
اهدای این دستگاه تنفسی و ساخت ورزشگاه و دانشکده ایران شناسی نشان می دهد که دکتر تجدد در زندگی خودش تاکید خاصی بر انجام کارهای عام المنفعه و خیریه داشته است؟

-وقتی تحصیلات آقای دکتر تجدد را نگاه کنید ایشان تا کلاس ششم، در رفسنجان بوده است. در آن دوره و زمانه، اکثر مردم رفسنجان حتی اگر می خواستند فرزندشان را برای تحصیل به مدارس بفرستند بعد از کلاس ششم به بیرون از رفسنجان نمی فرستادند.

بعد از تحصیلات ابتدایی، آقای حسین تجدد را به کرمان می فرستند و حتی برای سال های آخر دبیرستان، به یکی از بهترین مدارس ایران، در اصفهان می فرستند. نگرش پدر حسین تجدد، در تحصیل فرزندش تا این حد بالا بوده است. بعد از دیپلم هم آقای حسین تجدد برای تحصیل در رشته پزشکی، وارد دانشگاه تهران شده بود. در خیلی از نهضت های آن زمان چه نهضت ملی شدن صنعت نفت و چه در احزاب سیاسی نقش داشته و شرکت کرده است.

در سال های بعد نیز به عنوان نماینده مجلس وارد مجلس شده بود. آخرین نماینده رفسنجان در دوره قبل از انقلاب، آقای دکتر حسین تجدد بوده است. بعد از انقلاب هم، فعالیت های ایشان هیچوقت مختل نشده. چون به طور دائم در حال تکاپو بوده و چندین جلد کتاب در زمینه های متنوع و مختلف نوشته است.

کتاب هایی هم ننوشته که ما بتوانیم بگوییم اعتبار و ارزشی ندارند. بعضی از کتاب هایی که نوشته اند مثل «دایره المعارف ده هزار سال پزشکی» به عنوان کتاب برتر، جایزه کسب کرده است.

*در زمانی که آقای حسین تجدد برای تحصیل در مقطع دبیرستان در کرمان حضور داشته یک انجمن خیریه با همکاری سایر دانش آموزان و برخی مسئولان مدرسه تاسیس کرده بودند و کمک های مالی از افراد ثروتمند دریافت کرده و به دانش آموزان بی بضاعت می داده اند.
چه فضایی وجود داشته و چطور این شخصیت و نگرش از ابتدا در این آدم شکل گرفته بود و نهایتا این نگرش در دهه های بعد هم ادامه پیدا کرده و از جمله تجهیزات پزشکی به بیمارستان رفسنجان اهدا کرده است؟

-آن حس جوانمردی در آقای حسین تجدد وجود داشته است. پدران و مادران ما که بچه های خودشان را نزد ایشان به عنوان پزشک شهر برده اند، خاطرات خوبی از ایشان داشتند. خاطراتی داشتند در مورد این که ایشان چقدر انسان مدرن و در عین حال مهربان نسبت به بیماران بوده است.

برای مثال آقای دکتر حسین تجدد، از افراد کم بضاعت مالی حق ویزیت دریافت نمی کرده. قبل از فعالیت در رفسنجان، سال ها در شهر بم حضور داشته و همین رفتار و برخورد را در بم داشته است. من فکر می کنم چون محیط اطراف خود و فقر مردم را کاملا درک کرده بوده همیشه این آرزو داشته است که بتواند مسائل و مشکلات مردم را حل کند.

*گفته شده که در انتخابات دوره 24 مجلس شورای ملی در دوره قبل از انقلاب، آقای دکتر تجدد از حوزه انتخابیه رفسنجان 80 درصد رای مردم را کسب کرده بود. واقعا اینقدر در شهر رفسنجان محبوبیت داشته است؟

-من آمار دقیقی در این زمینه ندارم. در هر صورت از جمله خاطراتی که تعریف می کنند این است که آقای دکتر حسین تجدد، رقبای مهمی داشته است مثل دکتر رفیعی که در دهه 40 شرکت پسته رفسنجان را بنا نهاده است. افراد دیگری هم در انتخابات شرکت کرده بودند. به نظر می آید آقای دکتر تجدد انتخابات سختی را پشت سر گذاشته بود.

*در ایران اولین دانشکده ایران شناسی در دانشگاه ولی عصر رفسنجان تاسیس شده ولی بناهایی در شهر رفسنجان وجود دارد که متعلق به دوره های صفویه، زندیه و قاجار است و حتی برخی آثار تاریخی رفسنجان مثل بازار قیصریه به دوره حکومت آل مظفر نسبت داده شده که مصادف با زمان زندگی حافظ در شیراز بوده است. خانه حاج آقا علی رفسنجان هم معماری ویژه ای دارد.
در ساخت و معماری ساختمان دانشکده ایران شناسی، ویژگی خاصی وجود ندارد. چرا از معماری بناهای خاصی که در بازار رفسنجان مثل بازار قیصریه وجود دارد برای ساخت دانشکده ایران شناسی استفاده نشده؟

-شرکت طراح، در یزد است و مهندس محسن اولیاء و همکاران ایشان از یزد، طراحی این مجموعه را به عهده گرفتند. آنها سعی کردند طراحی ساختمان های قدیمی رفسنجان و یزد و کلا منطقه را در طراحی این مجموعه در نظر داشته باشند.

برای مثال آب نما در تالار ایران شناسی در نظر گرفته شده و نمای ساختمان، کاملا بر اساس نمای خانه های قدیمی رفسنجان و منطقه است. در نمای ساختمان، آجر به کار برده شده. در محوطه سازی هم که هنوز تکمیل نشده، نماها یا شکل هایی از نماهای ساختمان های قدیمی دارد.

*در مراسم افتتاح دانشکده ایران شناسی گفته اید که برای ارائه دو رشته تحصیلی مجوز اصولی از وزارت علوم دریافت کرده اید. در جهت این که فعالیت دانشکده ایران شناسی قطعی و دائمی شود و وزارت علوم، مجوز قطعی برای فعالیت این دانشکده بدهد، شما برنامه و چشم انداز مشخصی تدوین کرده اید؟

-صد در صد برنامه داریم. ما در صدد گرفتن مجوز قطعی هستیم و برای این مساله، چند عضو هیات علمی متخصص در رشته های ایران شناسی استخدام می کنیم. اگر احیانا تجهیزات و امکاناتی هم لازم است تهیه می کنیم. دفتر گسترش و برنامه ریزی آموزش عالی وزارت علوم، وقتی ببیند امکانات لازم برای دانشکده فراهم آمده است موافقت اصولی را به قطعی تبدیل می کند.

*بنیاد ایران شناسی در سال 1376 و با مجوز هیات دولت تاسیس شده بود. این بنیاد حتی با دانشگاه شهید بهشتی همکاری دارد و در چارچوب این همکاری، چند رشته در حوزه ایران شناسی و گرایش های مختلف رشته ایران شناسی در دانشگاه شهید بهشتی راه اندازی شده.
این بنیاد تعداد 16 شعبه در کل کشور هم دارد و یک شعبه در کرمان دارد. آیا شما با بنیاد ایران شناسی و شعبه کرمان این بنیاد، ارتباط خاصی دارید و چنین تعاملی بتواند کمک کند و فعالیت اولین دانشکده ایران شناسی در کشورمان توسعه پیدا کند؟

-تا به حال، خیر. ما درگیر کارهای سخت افزاری و ساخت تاسیسات دانشکده ایران شناسی بودیم و به نرم افزار نپرداختیم. از حالا به بعد که باید تدریس، پژوهش و موارد مربوط به ایران شناسی شروع شود باید حتما با بنیاد ایران شناسی هم ارتباط خوبی داشته باشیم.

*دانشگاه شهید بهشتی با این که چندین دهه قدمت دارد اما فقط در چند رشته ایران شناسی، پذیرش دانشجو دارد از جمله کارشناسی ارشد ایران شناسی با گرایش «اصول نسخه شناسی و مرمت نسخه های خطی» یا کارشناسی ارشد با گرایش «فرهنگ مردم» و دکترای «ایران شناسی».
دانشگاه شهید بهشتی که جزو چند دانشگاه قدیمی ایران است و 5 رشته تحصیلی در حوزه ایران شناسی دارد سراغ تاسیس دانشکده ایران شناسی نرفته است. شما چرا تاکید داشته اید که حتما دانشکده ایران شناسی تاسیس شود و با دو رشته تحصیلی هم شروع کرده اید؟

-دانشکده وقتی شکل می گیرد که حداقل سه رشته داشته باشد. نظر بانی این بود که شکل دانشکده ای داشته باشد تا فعالیت ها ماندگار شود. ما با پذیرش دو رشته ایران شناسی، کار را شروع می کنیم و یک رشته نیز در دانشگاه داریم به نام رشته زبان شناسی. ما امیدواریم با این سه رشته تحصیلی بتوانیم مجوز دانشکده را بگیریم. چون الان مجوز رشته های تحصیلی گرفته شده و بعد باید مجوز دانشکده گرفته شود.

ایران شناسی، شاید بیش از 20 رشته دارد. برای مثال در بخش هنر، موسیقی ایرانی یک حوزه بسیار متنوع است. در برخی اقوام ایرانی، برای زمان عزاداری یک نوع موسیقی دارند و برای شادی هم یک موسیقی. برای برداشت محصول کشاورزی هم یک نوع موسیقی دارند.

هر قوم ایرانی، یک موسیقی دارد. کرد، ترک، ترکمن، عرب، بلوچ و فارس و ... موسیقی های مختلف دارند. اگر فقط درباره موسیقی صحبت کنیم باز بحث های متنوعی دارد. بعد بحث لباس ایرانی، بحث معماری ایرانی و فرهنگ ایرانی را داریم.

هر کدام از این حوزه ها، گرایش های متنوعی دارد. شاید به بیش از 30 رشته هم برسد. مهم این است که دانشگاه بتواند در آینده، انرژی کافی برای این موضوع بگذارد و بتواند رشته های مختلف را توسعه بدهد.

*موسسات دیگری از جمله موسسه ای با عنوان «دفتر پژوهش های فرهنگی» هستند و مثلا این موسسه نتایج فعالیت هایش را در حوزه های مردم شناسی، فرهنگ و تاریخ ایران و معرفی شخصیت های ایرانی به صورت کتاب منتشر کرده است.
در خارج از کشور انجمن بین المللی ایران شناسی در سال 1967 در آمریکا تاسیس شده و هر دو سال یک کنفرانس بین المللی درباره ایران شناسی برگزار می کند و تا الان 11 کنفرانس بین المللی برگزار کرده است.
شما به عنوان رئیس دانشگاه ولی عصر رفسنجان، مایل هستید همکاری با صاحب نظران حوزه ایران شناسی محدوده به داخل کشور شود یا این که احیانا با موسسات و انجمن های بین المللی ایران شناسی هم همکاری خواهید کرد که یک دانشکده واقعی و معتبر در حوزه ایران شناسی داشته باشید؟

-من معتقدم وقتی بخواهیم این فعالیت، پیشرفت کند هم باید با ارگان های علمی دولتی و مردم نهاد در داخل کشور که در این حوزه کار می کنند، ارتباط برقرار کرد و هم با ارگان های خارج از کشور. ما نیاز داریم افرادی را که در هر جای ایران و جهان در حال فعالیت در حوزه ایران شناسی هستند پیدا کنیم و از تحقیقات آنها استفاده کنیم.

ما هم در ایران حتما سمینارهای بین المللی برگزار می کنیم و حتی از افراد غیر ایرانی که درباره ایران تحقیق کرده و در این حوزه وقت صرف کرده اند می خواهیم به ایران بیایند. اگر هم در قید حیات نیستند اطلاعات آنها را جمع آوری خواهیم کرد.

این کارها را باید محققان ما انجام بدهند و ما با انجام تحقیقات جدید، به اطلاعاتی که فعالان حوزه ایران شناسی تا به حال ارائه کرده اند اطلاعات تازه ای اضافه کنیم.

*تا مقطع کنونی آیا توانسته اید استادان برجسته ای از حوزه ایران شناسی را به عنوان عضو هیات علمی دانشکده ایران شناسی جذب کنید یا احیانا فقط استادان برجسته مدعوّ خواهید داشت و برای تدریس در دانشکده در تردد خواهند بود؟

-ما افرادی که به عنوان عضو هیات علمی جذب کرده ایم افراد جوانی هستند که فارغ التحصیلان دانشگاه های معروف کشورند. از اساتید با تجربه بیش تر، باید به شکل پروازی و به شکل آمد و رفت استفاده کنیم.

*واقعیت این است که کشاورزان رفسنجان برای مبارزه با آفات پسته از مقدار زیادی سم شیمیایی استفاده می کنند. از طرفی گفته شده صنایع مس مستقر در اطراف رفسنجان آلودگی زیادی ایجاد می کنند. این موضوع مطرح شده که به خاطر سموم کشاورزی و فعالیت صنایع مس، آلودگی زیادی در محدوده شهر رفسنجان وجود دارد.
قاعدتا اگر استادانی بخواهند به دانشکده ایران شناسی دانشگاه ولی عصر رفسنجان بیایند این نوع اطلاعات را می خوانند. با این وضعیت امیدوار هستید استادان معروف و برجسته ای از شهرهای دیگر به عنوان عضو هیات علمی دانشکده ایران شناسی جذب کنید؟

-بحث آلودگی هوای رفسنجان، یک بحث علمی و این که پژوهشگرانی در این زمینه تحقیق کرده باشند، نیست. برخی معتقدند درصد بسیار پایینی از آلودگی کارخانجات مس به رفسنجان می رسد.

بحث آلودگی باغات پسته، در ارتباط با محصول مطرح است. از یک طرف، شهر رفسنجان در یک دشت قرار دارد و بادهای فراوان می وزد. به نظر من، چندان آلودگی هم نمی ماند. خیلی وقت ها، افراد محقق که از شهرهای مختلف به رفسنجان آمده و وقتی آب و هوا رفسنجان یا کلا استان کرمان را دیده اند در استان کرمان ماندگار شده و ترجیح داده اند به شهرهای بزرگ برنگردند.

با همه این احوال، من فکر می کنم اگر محققان و استادانی به رفسنجان بیایند و فرضا 10 روز یا 15 روز اقامت داشته باشند، از شرّ آلودگی شهرهای بزرگ از جمله تهران نجات پیدا می کنند.

*بعد از فوت دکتر حسین تجدد، اعضای خانواده ایشان تقبل کرده بودند برای تکمیل دانشکده و تاسیسات مربوطه، کمک های مالی خیریه را ادامه بدهند. این کمک های مالی برای ساخت و سازها و تکمیل تجهیزات به کار گرفته می شود یا علاوه بر آن، برای هزینه های جاری دانشکده هم و مثلا حقوق استادانی که در آینده در دانشکده ایران شناسی فعالیت می کنند مصرف خواهد شد؟

-این فقط برای ساخت و سازها و فعالیت های فیزیکی ساختمانی و تجهیزات است. کلا اگر یک فرد خیّر، مدرسه یا بیمارستان می سازد کمک او در حد خرید تجهیزات و احداث ساختمان است. حقوق و دستمزد نیروی انسانی همیشه به عهده دستگاه و سازمان مربوطه است و تقبل می کند و ادامه می دهد.

*مراسم افتتاح دانشکده ایران شناسی، با حضور شما به عنوان رئیس دانشگاه ولی عصر رفسنجان و معاون توسعه مدیریت معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری و خانواده بانی دانشکده انجام شد.
دانشکده را به عنوان اولین دانشکده ایران شناسی در ایران افتتاح کرده اید ولی عنوان کلی این دانشکده، «دانشکده ایران شناسی دکتر حسین تجدد» است. وقتی که اسم خیّر و بانی روی دانشکده ایران شناسی وجود دارد، آیا افراد خیّر دیگر مایل خواهند بود در صورت نیاز، در این دانشکده هزینه هایی را تقبل کنند؟

-به طور مسلم، خیر. چون دانشکده به نام این شخص است. همسر و فرزندان ایشان، اظهار داشتند تا هر وقت نیاز باشد به دانشکده ایران شناسی کمک می کنند. حتی گفتند حاضرند قسمت هایی از املاک و مستغلات خودشان را برای دانشکده ایران شناسی وقف کنند و این دانشکده و تالار تکمیل شود.

کمک های آنها ادامه خواهد داشت ولی به نظر من، وقتی فرضا در یک شهر نیاز به کمک به یک مدرسه باشد افراد دیگر نگاه نمی کنند که مدرسه یا موسسه چه نامی دارد.

ما از مسئولان وزارت علوم انتظار داریم که هر چه سریعتر، مجوزهای لازم را به ما بدهند و همکاری لازم با دانشگاه به عمل بیاید. ما در دانشگاه می خواهیم در رشته های فوق لیسانس و دکترا و خصوصا تحقیقاتی، پذیرش دانشجو داشته باشیم. با توجه به این که از روز اول وزارت علوم در جریان تاسیس دانشکده ایران شناسی بوده است، امیدواریم همچنان حمایت های وزارت علوم را هم داشته باشیم.

*دانشگاه ولی عصر رفسنجان، یک دانشگاه دولتی و زیر مجموعه وزارت علوم است. چرا در مراسم افتتاح دانشکده ایران شناسی، از مقامات معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری حضور داشتند و مقاماتی از وزارت علوم، حضور نداشتند؟

-ما در دانشگاه ولی عصر رفسنجان در روزهای 16 و 17 اسفند ماه جاری یک همایش دو روزه تحت عنوان همایش روابط آموزش عالی ایران و افغانستان، برگزار می کنیم و مسئولانی از کشور افغانستان هم در این سمینار حضور پیدا می کنند.

قرار است برخی مقامات وزارت علوم هم در آن همایش شرکت کنند. از طرفی قرار بود افتتاح دانشکده ایران شناسی در همان روزهای برگزاری همایش اتفاق بیفتد. اما دختر مرحوم دکتر حسین تجدد از آمریکا آمده بود و وقت او محدود بود.

خانواده دکتر تجدد، علاقه داشتند در زمانی که دخترشان هم در ایران حضور دارد افتتاحیه دانشکده ایران شناسی انجام شود. به همین دلیل ما مجبور شدیم مراسم افتتاح دانشکده را زودتر برگزار کنیم و از مسئولان وزارتخانه نتوانستند در این مراسم حضور داشته باشند.

*در ابتدا قرار بوده که افتتاح دانشکده ایران شناسی در بهمن ماه سال 1395 انجام شود. آن تاخیر به چه علت بوده است؟

-آن تاخیر به خاطر این بود که هم از نظر مالی، به مشکل برخورد کردیم و هم این که پیمانکار، نتوانست کارها را به موقع انجام بدهد. گرفتاری برای ما به وجود آمد و افتتاح دانشکده ایران شناسی با تاخیر انجام شد.