مجری قدیمی تلویزیون: 2 سال فعالیت نداشتم چون دلم نمی‌خواست هر چیزی را در برنامه‌ام تبلیغ کنم

بچه ها مانند آیینه هستند و نمی توانستم چیزهایی که مختص برنامه های دیگر است و مخصوص بچه ها نیست در برنامه ام ارائه دهم.

مجید قناد می‌گوید: در بین ما هنرمندان کسانی هستند که تا چهار نفر از آن ها تعریف می کنند تصورشان این است که به همه هنر دست یافته اند. این گونه نیست. این تازه اول راه است و یادمان باشد به کسانی که از آنها چیزهایی یاد گرفته ایم پشت نکنیم و از آن ها تشکر کنیم.

میزان نوشت: مجید قناد به کناره گیری اش از تلوزیون اشاره کرد و در این باره توضیح داد: دو سال فعالیت نداشتم چون دلم نمی خواست هر چیزی را در برنامه ام تبلیغ کنم، البته تبلیغات در دنیا طبیعی است، اما نمی توان برای بچه ها برنامه در قالب تبلیغات ارائه داد.

بچه ها مانند آیینه هستند و نمی توانستم چیزهایی که مختص برنامه های دیگر است و مخصوص بچه ها نیست در برنامه ام ارائه دهم.

به دلیل قانون مشارکت در تولیدات بالاخره قبول کردم اما شیوه ام به این شکل بود که برنامه با تبلیغاتی که مخصوص بچه هاست و برایشان به کار آید روی آنتن رود. درست نیست که به بچه ها روش و شکل زندگی را در قالب ادب، اخلاق و تربیت آموزش دهیم اما از سوی دیگر از طرف ما که در تلویزیون هستیم و نماینده پدر، مادر، معلم، پلیس، پزشک و کارگر هستیم چیزهایی آموزش داده شود که درست نیست و صرفا به خاطر پول انجام شود. خدا را شکر در حال حاضر تبلیغاتی که مختص بچه هاست مثل بهداشت و سلامت در برنامه ها ارائه می شود.

مجری برنامه بازی شادی تماشا درباره پیشکسوتان فعال در تلویزیون که حق استادی برای او دارند اشاره و بیان کرد: ایرج طهماسب و مرضیه برومند حکم استادی دارند و من از آن ها یاد گرفته ام. آن زمان تهیه کننده من زنده یاد فریما فرهی بود. این تهیه کننده وقتی می خواست کاری کند ریزبین و دقیق بود؛ به همین دلیل کارشناسانه جلو می رفت. بیژن بیرنگ، داریوش مودبیان، حمید جبلی و بسیاری دیگر از عزیزان پیش از من بوده اند و برای بچه ها زحمت کشیدند.

وی در سخن پایانی خطاب به هنرمندان و همه مردم خاطرنشان کرد: به بزرگترها می گویم که نگذارید غرور ما را فرا بگیرد، غرور بدترین چیز است. در بین ما هنرمندان کسانی هستند که تا چهار نفر از آن ها تعریف می کنند تصورشان این است که به همه هنر دست یافته اند. این گونه نیست. این تازه اول راه است و یادمان باشد به کسانی که از آنها چیزهایی یاد گرفته ایم پشت نکنیم و از آن ها تشکر کنیم. گذشته خود را فراموش نکنیم که چه کسانی به ما چیزهایی یاد داده اند.