درخت همسایه و میوه مشترک

عصر ایران؛ روح الله صالحی- فصل مشترک تمام سخنرانی های این چند وقت اخیر ،حول محور عدم وابستگی کشور به خارجی ها سخن می چرخد و همه می گویند ایستادن روی پای خود نشانه استقلال است.د اما، آیا واقعا وابستگی و استقلال نقطه مقابل هم هستند؟

خانواده ای را تصور کنید که تمام مایحتاج خود را در باغچه خانه شان می کارند. آن ها هرگز با بقیه اهل کوچه و آبادی بده و بستان ندارند. این تعریف ما از استقلال و روی پای خود ایستادن است.

فرض کنید با همسایه سر توپ بازی بچه ها دعوایشان می شود و کار بالا می گیرد. همسایه می گوید:«باغچه تون رو نابود می کنم» حق با این خانواده است اما هیچ کدام از همسایه های دیگر حاضر نمی شوند در دادگاه قسم بخورند که این ها تهدید شدند.

نوع دوم. همان خانه و همان اعضا، این بار همسایه می گوید شما که دست به خاک می زنید طلا می شود می توانید در ازای نصف نصف محصول، نهال مرا در باغچه تان پرورش دهید؟ موافقت می کنند. کمی بعد توافق می کنند یکی از پسران برود باغچه خانه همسایه را بیل بزند و کود دهد تا مهیای کاشتن سبزی شود و باز نصف نصف .

حالا این خانواده با یکی از همسایه ها دعوایش می شود و همسایه می گوید:«باغچه تون رو نابود می کنم» قطع یقین همسایه اول برای حفظ نهال و کارهای مقدماتی که روی باغچه خانه اش انجام شده پشت این خانواده را می گیرد.

استقلال میزان تأثیر پذیری از دیگران نیست بلکه میزان تأثیر پذیری دیگران از شماست و دقیقا استقلال جایی است که فکر صادر می کنید که دستاورد مالی و هویتی برای تان به بار بیاورد.

ما در یک دایره وسیع طبیعت، جامعه و هستی قرار داریم و هرگونه رفتار و تصمیم ما باید این سه بخش را کم هزینه و دل پذیرنماید و این کم هزینه و دل پذیر شدن معنایش استقلال است.

تأثیر گذار بودن به لحاظ فکر و ایده که به خلاقیت و تولید ثروت بینجامد نشانه های استقلال هستند. در نقطه مقابل، وابستگی ،علاقه شدید به یک مقوله است ، که دیگران باید به جدا بودن ما احترام کامل بگذارند و حتی تمجید کنند و یا مفادش را تدریس کنند.

احترام وقتی اتفاق می افتد که شما با شخصی منافع مشترک داشته باشید و او منافع شما را برای حفظ منافع خودش نگه دارد. این چرخه نباید جایی قیچی شود که از آن به بعد ضرر شروع می شود.

وابستگی که به تولید ثروت ختم نشود فاجعه است و غیر قابل پذیرش در همان اندازه استقلال محض و بسته هم می تواند اسباب خوبی برای فشار بدخواهان باشد.

دانش آموز که بودیم مجاز به شیطنت نبودیم اما دانش آموزی که پدرش بیشترین کمک را به مدرسه می کرد حق آب و گل داشت و می توانست بیشتر از ما توی شیطنت وول بخورد چون منافع مدرسه مهم ترین دستاورد حضور آن بچه بود.

خودکفایی و متکی بودن به کالای داخلی مادامی خوب است که میزان صادرات شما رقم چشمگیری باشد و به همان میزان واردات کالاهای سرمایه ای داشته باشید که برای بقیه کشورها وسوسه انگیز به چشم بیاید.

مهم ترین چالش پیش رو عدم بازخوانی مفاهیمی چون خودکفایی، استقلال، واردات و صادرات و... با توجه به اقتصاد جهانی است که با اصرار بر مفاهیمی که چند دهه پیش کاربرد عملی داشت اما امروزه پاشنه آشیل شده است.

تولید ثروت در بده و بستان و نگهداری از درخت همسایه در باغچه خانه است که منافع مشترک ایجاد کند.

ما به لحاظ نیروی انسانی در حال پیر شدن نیروی کار پیش می رویم یعنی مهم ترین ابزار توسعه پایدار را داریم از دست می دهیم و بدون شک در سه عامل رفاه، رضایت و معنا بهبود کیفیت دچار مشکل خواهیم شد.

پزشکیان: شخصاً در مدرسه‌سازی کارگری می‌کنم (فیلم)

تماشاخانه

قهوه ترک یا اسپرسو کدام برنده واقعی هستند؟ دو سبک، دو تجربه (فیلم)

آنچه از بم برجای ماند / ۲۱ سال بعد، هنوز برخی زخم‌ها باز هستند (فیلم)

فیلم های دیگر