عصر ایران؛ مصطفی داننده- دیروز دوستی می گفت برادرش از کارخانه اخراج شده است. مرد میانسالی در مترو دستفروشی می کرد و می گفت دو هفته است که اخراج شده است.

پیامی را در گروهی خواندم که نوشته بود راهی جلسه ای هستم که انتهایش احتمالا به تعطیلی کارخانه ختم می شود.مقاله را خواندم که از شرایط تولید گلایه می کرد.

به نظر می رسد کسی حواسش نیست. حال تولید کنندگان از حال بازار دلار و سکه بدتر است.رسما تولیدکنندگان در حال تعطیلی واحد‌های تولیدی خود هستند و کسی هم نیست به آنها کمک کند.

تعطیلی یک کارخانه، یک واحد تولیدی یعنی بیکاری، افسردگی، بحران اجتماعی. واقعا کسی نمی خواهد فکری به حال تولید کشور کند؟ تا کی می خواهیم دست به روی دست بگذاریم و فقط تماشاگر باشیم.

مدیریت در شرایط عادی هنر نیست ما در انتخابات به افرادی رای دادیم که بتوانند کشور را به صورت مطلوب اداره کنند حالا که شرایط کشور در وضعیت عادی نیست، بسم الله، این گوی این میدان.

من کارشناس اقتصادی نیستم و نمی دانم چگونه می شود این بازار را کنترل کرد اما خوب می دانم که موج بیکاری، کشور را وارد بحرانی تازه خواهد کرد.

امروز بیش از هر بازاری، تولیدکنندگان ما احتیاج به کمک دارند و باید دست آنها را گرفت. دست کسانی که به راحتی می توانستند پول خود را به بازار ارز و سکه ببرند و سود کنند اما نبردند و کمر به تولید بستند و اشتغال ایجاد کردند.

کاری نکنیم آنها هم دلار و سکه بخرند. دانشمندان علم اقتصاد و مدیران کشور باید به راهکار مشخصی در این مورد برسند.

موج‌ بیکاری در راه است و شغلی نیست. بیکاری که در مورد آن حرف می‌زنیم بیکاری یک جوان تازه فارغ التحصیل شده یا از سربازی آمده نیست. حرف از بیکاری پدر یک خانواده است، بیکاری یک مادرِ سرپرست فرزندان است، بیکاری یک جوان تازه زن گرفته است و ...

بیکاری یعنی مادری برای پرداخت کرایه خانه دوچرخه و موبایل پسر 12 ساله‌اش را بفروشد و بعد شاهد خودکشی پسرش باشد.

باورش سخت است اما هنوز برخی از مردم ایران میوه‌های فصل تابستان را نخورده‌اند. باورش سخت است اما برخی از مردم ایران وعده‌های غذایی خود را کم کرده‌اند تا بیش از این زیر فشار اقتصادی قد خم نکنند.

بیکاری این وضعیت را بدتر می‌کند. بسیاری از بچه‌ها معنای بیکاری را نمی‌فهمند. آنها نمی‌دانند دلار گران شده، بابا بیکار یعنی چی؟ آنها نمی‌دانند مواد اولیه نیست و بابا بیکار شده یعنی چی؟

بیکاری فقط یک خانواده را درگیر خود نمی‌کند بلکه تمام جامعه را با خود می‌برد. پدر باید شکم خانواده خود را سیر کند و اگر کار نباشد شاید ...