عصر ایران؛ محسن ظهوری ـ او را به آقای بازیگر می‌شناسند. مرد هزارچهره‌ای که در غالب هر شخصیتی فرو می‌رفت و آن را به بهترین شکل ارائه می‌داد. عزت‌الله انتظامی کارش را با پیش‌پرده‌خوانی در تئاتر آغاز کرد؛ ترکیبی از نمایش و موسیقی و آواز با چاشنی طنز و فکاهی.

انتظامی از این طریق در دهه ۲۰ وارد دنیای تئاتر شد و به سرعت در لاله‌زار که مرکز حرفه‌ای تئاتر در ایران بود روی صحنه رفت. بازی او در نمایش «گاو» غلامحسین ساعدی، باعث شد تا با کارگردان تازه از فرنگ آمده ایران «داریوش مهرجویی» آشنا شود. مهرجویی و ساعدی پیش‌تولید فیلم گاو را کلید زده بودند و تمام بازیگران این نمایش هم به پروژه او پیوستند تا به این ترتیب، نخستین فیلم بازیگران بزرگ سینمای ایران سال ۱۳۴۸ روی پرده سینماها برود.

همکاری انتظامی و مهرجویی تا سال ۱۳۷۸ ادامه یافت که منجر به خلق ماندگارترین شخصیت‌های سینمای ایران شد: فتح‌الله‌خان فیلم آقای هالو، نیت‌الله‌خان فیلم پستچی، سامری فیلم دایره مینا، دبیری فیلم هامون و قربان‌سالار فیلم بانو.
این همکاری گرچه پس از فیلم میکس ادامه نیافت اما هفت سال پس از ساخت این فیلم یعنی در سال ۸۵ دوباره کنار هم دیده شدند. مراسم بزرگداشت داریوش مهرجویی در جشن دنیای تصویر بود و انتظامی پشت تریبون با او شوخی‌ای کرد که فردای آن روز منجر به عذرخواهی این بازیگر از مهرجویی شد.

عزت‌الله انتظامی در طول ۵۱ سال حضورش در سینما، در ۵۵ فیلم نقش ایفا کرده که بسیاری از آن‌ها در ذهن مردم ماندنی شده است. انتظامی در تئاتر هم به‌خصوص پیش از انقلاب بسیار فعال بود و نزدیک به ۵۰ تله‌تئاتر را کارگردانی کرده است. همین حضور متنوع و پردوام او بود که باعث شد لقب آقای بازیگر را از هوشنگ گلمکانی منتقد سرشناس سینمای ایران بگیرد که برایش ماندگار ماند. گرچه جمشید مشایخی که خود از پیشکسوتان این هنر در ایران است به این لقب معترض شده.

عزت‌الله انتظامی، تاریخ هنر بازیگری در ایران بود. هنرمندی که در تئاتر و سینما، تجربه نکرده نداشت و پربار از این دنیا رفت. او ۲۶ مرداد ۱۳۹۷ در سن ۹۴ سالگی، در حالی بر اثر ایست قلبی درگذشت که بیش از یک دهه است به دلیل کهولت سن کار هنری را کنار گذاشته.