یک کارشناس حوزه زلزله می گوید: اختلال کارد کردی نهادها و بی اعتنایی به تاب آوری باعث شده که هنوز پس از گذشت یک سال مردم زلزله زده کرمانشاه نتوانند به دوران قبل از وقوع زمین لرزه بازگردند.

به گزارش ایرنا، «محمد امیر پناهی» روز چهارشنبه در همایش ملی «کرمانشاه یک سال پس از زلزله» تجربه ها و سیاست ها » در دانشگاه علامه طباطبایی مقاله خود را با عنوان «تاب آوری» برای بازگشت مردم به دوران قبل از وقوع یک فاجعه یا بحران ارائه کرد.

وی با اشاره به اینکه این مقاله را با کمک یکی از همکاران خود در دانشگاه شهید بهشتی تهیه کرده است، افزود: پرسش مهم ما این است که ایران در جهان پرخطر چگونه می تواند ناامنی را کاهش دهد؟

امیر پناهی گفت: بخشی از خطرات هر جامعه ای طبیعی و بخشی ناشی از فعالیت های انسانی است. علاوه بر اینکه اطراف ایران را خطرات احاطه کرده، بلکه با عدم قاطعیت سازمانی برای مواجعه با خطرات مواجه است.

وی اظهار کرد: تاب آوری در بحران ها اهمیت دارد. تاب آوری یا انعطاف پذیری به وضعیتی اشاره می کند که اگر در جامعه ای فاجعه ای رخ دهد، چگونه آن جامعه می تواند با کمترین تخریب خود را به قبل از وقوع آن فاجعه یا بحران بازگرداند.

امیرپناهی، تاب آوری را دارای چهار بعد اجتماعی، اقتصادی، نهادی و سازمانی و بعد کالبدی و محیطی دانست و افزود: تاب آوری اجتماعی در این مساله نقش دارد که جامعه تا چه اندازه توانسته علقه های اجتماعی را در نظام شهری ایجاد کند که این سرمایه اجتماعی ادامه حیات جامعه را در بحران ها تضمین کند.

وی گفت: تاب آوری اقتصادی به این موضوع می پردازد که اگر بحرانی اتفاق اتفاد، تا چه اندازه می توان خسارت های وارده بر افراد اجتماع را جبران کرد و زندگی افراد سرپا نگه داشته شود و درآمد مردم را از دست نداد.

این کارشناس افزود: مفهوم تاب آوری نهادی و سازمانی این است که سازمان ها و نهادها در درون یک سیستم چگونه می توانند خطرها را کاهش دهند و نااطمینانی به آینده را از بین ببرند.

وی گفت: در تاب آوری نهادی این موضوع مهم است که سازمان ها و نهادها تا چه اندازه قابلیت دارند که انجمن های محلی را در مدیریت بحران به کار بگیرند.

امیر پناهی افزود در بحث تاب آوری نهادی و سازمانی، موضوع نهاد سازی قبل از وقوع بحران و قبل از بروز فاجعه، اهمیت پیدا می کند.

وی بعد آخر تاب آوری را کالبدی و محیطی دانست و گفت: بعد کالبدی و محیطی با زیرساخت ها ارتباط دارد و اینکه زیربناها تا چه میزان در مقابل بحران ها مقاومت دارند.

وی افزود: اگر این ابعاد تاب آوری مورد توجه قرار گیرد می توان بحران ها را کاهش داد، در غیر این صورت همواره در معرض بلا و خطر خواهیم بود