به گزارش عصرایران این گزارش با اشاره به اینکه هدف دولت ترامپ از برگزاری این کنفرانس تحمیل انزوا بر ایران بود نوشت: اما نتیجه این کنفرانس نشانگر انزوای بیشتر آمریکای ترامپ در صحنه جهانی بود.

این گزارش نوشته است:

کنفرانس تحت رهبری ایالات متحده آمریکا در ورشو که هدف آن انزوی ایران بود، به انزوای سیاست خارجی آمریکا انجامید و مشکلات جدی سیاست خارجی دولت ترامپ را آشکار کرد.

این نشست دو روزه با عنوان کنفرانس امنیت خاورمیانه برگزار شد، اما هدف اصلی آن در واقع همراه کردن بیش از 60 کشور جهان با سیاست‌های سختگیرانه دولت ترامپ علیه ایران بود، هر چند مقامات آمریکایی تمرکز بر ایران را انکار کردند.

بسیاری از کشورهای بزرگ اروپایی نمایندگانی سطح پایین به این کنفرانس فرستادند- و یا اصلا در این کنفرانس شرکت نکردند – اختلاف نظر بین ایالات متحده آمریکا و دولت‌های اروپایی به ماه‌ها پیش از برگزاری این کنفرانس برمی گردد. در ماه می 2018 دولت ترامپ به طور یکجانبه از توافق هسته‌ای با ایران – برجام- خارج شد اما دولت‌های اروپایی با این اقدام آمریکا مخالفت کرده و همچنان در برجام مانده‌اند.

عکس یادگاری حاضران نشست ورشو/ عکس: گتی ایمجز

دلیل رویکرد متفاوت اروپایی‌ها از آمریکا در قبال ایران، ساده است: در حالی که دولت ترامپ مدعی است ایران علی‌رغم حضور در برجام به دنبال دست‌یابی به سلاح هسته‌ای است و به همین بهانه از برجام خارج شد اما دولت‌های اروپایی – امضا کننده برجام شامل 3 کشور فرانسه، بریتانیا و آلمان - می‌گویند ایران تا کنون به برجام پای‌بند بوده و هیچ نشانه‌ای از تلاش این کشور برای دست‌یابی به سلاح هسته‌ای وجود ندارد. طرفه اینکه حتی سازمان‌های اطلاعاتی ایالات متحده آمریکا هم در این موضوع با کشورهای اروپایی هم‌نظرند. اما ترامپ با خروج یکجانبه آمریکا از برجام تحریم‌های نفتی و بانکی ایران را دوباره برقرار کرده و دیگر کشورها و شرکت‌ها را تهدید کرده در صورت مراوده اقتصادی با ایران، مجازات خواهند شد.

اختلاف دو طرف اروپایی و آمریکا در همین حد نمانده است و ماجرا زمانی برای دولت ترامپ بدتر شد که دولت‌های اروپایی در ژانویه گذشته یک سازوکار جدید با ایران را اعلام کردند – اینستکس- که به آنها اجازه می‌دهد به رغم تحریم‌های آمریکا با ایران مراوده اقتصادی داشته باشند و همچنان بتوانند برجام را حفظ کنند.

حالا که کنفرانس 2 روزه ورشو خاتمه یافته این مساله بیش از پیش آشکار شده که شکاف بین ایالات متحده آمریکا و شرکای اروپایی آمریکا –بر سر ایران – بیشتر شده است. دولت‌های اروپایی با آمریکا بر سر ادعای تلاش ایران برای دست‌یابی به سلاح هسته‌ای و کارکرد برجام در این موضوع، اختلاف نظر عمیق دارند هر چند دو طرف درباره تهدیدات ناشی از فعالیت‌های موشکی و سیاست‌های ایران در منطقه هم نظر هستند.

"آماندا اسلات" کارشناس مسایل اروپا در اندیشکده "بروکینگز" در واشنگتن در این باره معتقد است:" نشست ورشو به جای اینکه به عنوان یک تلاش دیپلماتیک ایران را به خاطر فعالیت‌ها و سیاست‌های منطقه‌ای اش تحت انزوا قرار دهد، انزوای دیپلماتیک ایالات متحده آمریکا در بین شرکای اروپایی واشنگتن را عیان‌تر و عمیق‌تر کرد."

وب سایت "ووکس" سپس به 4 اشتباه دولت ایالات متحده در جریان برگزاری کنفرانس ورشو اشاره کرده و این اشتباهات را چنین برشمرده:

1- نشست ورشو با آغاز بدی شروع شد

اظهارات و حواشی ضد ایرانی نشست ورشو از مدت‌ها قبل از برگزاری این نشست و همچنین در جریان این نشست، و تعارض بین روکش نازک" بحث امنیت خاورمیانه" برای پوشاندن هدف اصلی آن که همانا ایجاد و تحمیل انزوای سیاسی ایران در منطقه و جهان بود.خروجی نشست ورشو اما با این هدف پنهان نگه داشته شده اما آشکار دولت آمریکا، همخوانی نداشت.

آمریکایی‌ها در آغاز نشست ورشو را با تِم ضد ایرانی آغاز کردند اما بعدها عقب نشستند و گفتند هدف نشست بررسی مسایل امنیتی در خاورمیانه است در حالی که هدف اصلی این نشست همچنان یک تلاش دیپلماتیک بین‌المللی بر ضد ایران بود.

2- پایین بودن سطح هیات‌های حاضر در نشست ورشو

در حالی که غالب مقامات ارشد آمریکا در نشست ورشو حاضر بودند اما بسیاری از مقامات ارشد اروپایی و حتی عربی در این نشست نبودند. آمریکا در این نشست در سطح معاون رییس جمهوری شرکت داشت اما هیچ مقام ارشدی از شرکای گروه 1+5 برجام در این نشست نبودند و تنها وزیر امور خارجه بریتانیا از جمع کشورهای امضا کننده برجام در آن شرکت داشت. بسیاری از مقامات ارشد اروپایی و حتی عربی به این نشست نیامدند.

در واقع آمریکا با بالاترین سطح در این نشست حاضر شد در حالی که مقامات ارشد آمریکا در این نشست با مقاماتی دون‌پایه از دیگر کشورها پشت یک میز نشستند.

3- جنجال جنگ با ایران: حتی مقامات ارشدی هم که در نشست ورشو شرکت کردند، اظهاراتی کردند که این نشست را تحت‌الشعاع قرار داد. جنجال استفاده از واژه "جنگ با ایران " از زبان نتانیاهو و انتشار آن در صفحه توییتر نخست وزیر و سپس حذف عبارت جنگ و جایگزینی آن با عبارت "مقابله" از آن جمله بود. این اقدام با وجودی که چند ساعت بعد تصحیح شد، اما صدمه خودش را به روند نشست ورشو بر جای گذاشت.

4- سخنرانی غیرسازنده و مخرب "مایک پنس": و در نهایت سخنرانی "مایک پنس" در جریان این کنفرانس در انتقاد از رویکرد شرکای اروپایی آمریکا در قبال ایران، بسیار غیر سازنده بود.

"پنس" اقدام کشورهای اروپایی در ایجاد سازوکار مالی برای ادامه تجارت با ایران را به باد انتقاد گرفت و از آنها خواست در اعمال فشار بر ایران به آمریکا بپیوندند و از برجام خارج شوند.

درخواست "پنس" از اروپا برای انجام کاری که به وضوح نمی‌خواهند انجام دهند - مانند قطع ارتباطات اقتصادی با تهران و خروج آنها از برجام - تنها به روابط شکننده آمریكا و اروپا آسیب وارد خواهد كرد. علاوه بر این، این اقدام پنس، دیپلماسی دولت ترامپ را تضعیف خواهد کرد، به خصوص اگر اروپایی‌ها به احتمال قاطع به این توصیه آمریکا گوش ندهند.

"اریک برِوِر" کارشناس مسایل ایران در اندیشکده "امنیت نوین آمریکا" در این باره می‌گوید:" آمریکا با این کنفرانس می‌توانست برخی زخم‌های ایجاد شده با متحدان اروپایی خود را التیام دهد، در حالی که خروجی این نشست تعمیق بیشتر شکاف‌ها بین ایالات متحده آمریکا و اروپا بود."

گزارش وب سایت "ووکس" سپس با اشاره به اینکه شرمساری کشیدن بابت "نشست ورشو" برای سیاست خارجی ایالات متحده آمریکا ضروری نبود، افزوده است:"

اگر واقعا آن طور که دولت ترامپ ادعا می‌کند ایران به دنبال دست یافتن به سلاح هسته‌ای - علی‌رغم حضور در توافق برجام بود - شرمساری کشیدن از نشست ورشو برای سیاست خارجی آمریکا ارزش داشت، اما حتی سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا ادعای ترامپ مبنی بر تلاش برای دست‌یابی به سلاح هسته‌ای را رد کرده‌اند و معتقدند ایران به برجام پای‌بند بوده است و این بدان معناست که همه تلاش‌های دیپلماتیک واشنگتن از طریق نشست ورشو حاصلی "جز یک هیچ" برای سیاست خارجی دولت ترامپ نداشته است.