به گزارش عصر ایران به نقل از بی‌بی‌سی، قانون ممنوعیت تنبیه و مجازات بدنی کودکان در پارلمان اسکاتلند با اکثریت آرا و با 84 رای موافق در برابر 29 رای مخالف تصویب شد.

در اقدام جدید کودکان اسکاتلند همانند بزرگسالان در حین آزار و حمله دیگران تحت حمایت قانون قرار می‌گیرند.

عکس: GETTY IMAGES

در حال حاضر والدین و سرپرستان کودک قادر به استفاده از فشار فیزیکی "معقول" برای مدیریت فرزندان خود هستند.

قانون ممنوعیت کتک زدن کودکان توسط "جان فینی" افسر سابق پلیس و نماینده کنونی حزب سبزهای اسکاتلند به جریان افتاد و مورد حمایت و پشتیبانی حزب‌های کارگر، حزب ملی اسکاتلند (SNP)، "لیب دمز"، حزب متبوع "فینی" و بسیاری از موسسات خیریه کودکان قرار گرفت.

"فنی" نماینده حزب سبز در این باره گفت: "کتک زدن بچه‌ها، احتمال درست بودن این عمل در ذهن آنها را ایجاد می‌کند" در حالیکه ممنوعیت این اقدام "پیام قدرتمندی را به آنها می‌رساند که کتک زدن در هیچ شرایطی قابل قبول نیست".

او همچنین گفت: شواهد "غیرقابل انکاری" مبنی بر آسیب تنبیه بدنی در کودکان وجود دارد. این روش شکل موثری برای تربیت کودکان نیست و می‌تواند باعث سوء استفاده جسمی شود.

آقای "فنی" نماینده حزب سبز پارلمان اسکاتلند برای حمایت از طرحش به راهپیمایی موافقان پیوست/ او دست نوشته "بغل کنید-نزنید" را در دست دارد/ عکس: بی‌بی‌سی

حزب "محافظه‌کار" اسکاتلند با این طرح مخالف بود. آنها ادعا کردند این طرح ریسک مجرم شدن "والدین خوب" به دلیل "تنبیه معقول" بالا ببرد.

وزیر کودکان (و جوانان) دولت اسکاتلند تاکید کرد که "والدین دوست‌داشتنی" مجازات نخواهند شد.

سوئد اولین کشور جهان است که کتک خانگی و تنبیه بدنی (کودکان) را در سال 1979 غیرقانونی اعلام کرد. اسکاتلند نیز با تصویب این طرح پنجاه و هشتمین کشور جهان با ممنوعیت قانونی کتک خانگی کودکان محسوب می‌شود.

ولز نیز در صف اعلام ممنوعیت کتک کودکان قرار دارد. اما هنوز هیچ برنامه مشابه‌ای در انگلستان یا ایرلند شمالی در این باره دیده نشده است.

والدین در حال حاضر مجاز به استفاده از چه تنبیه بدنی هستند؟

در قانون اسکاتلند، تمامی حملات جسمی به بزرگسالان یک وحشی‌گری تلقی می‌شود اما کودکان چنین حمایتی را ندارند.

بی‌بی‌سی در گزارش خود با استناد به قوانین موجود در اسکاتلند نوشت: در چنین مواقعی حمله کنندگان فیزیکی به کودکان ادعای دفاع از "تنبیه معقول" یا "حمله قابل توجیه" برای مدیریت و نظم‌پذیری کودکان زیر 16 سال را مطرح می‌کنند.

براساس این قانون والدین اسکاتلندی عملا می‌توانند فرزندان خود را تنبیه بدنی کنند. با این وجود در قانون کنونی ضربه به سر، استفاده از ابزار برای تنبیه و تکان دادن آنها همچنان برخلاف قانون است.

تمامی تنبیه‌های بدنی در مدارس و سیستم‌های آموزشی همچنان ممنوع است.

چگونه قانون تغییر می‌کند؟

نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که اکثر مردم اسکاتلند با "ممنوعیت" تنبیه بدنی کودکان مخالفند. منتقدان قانون کنونی را کافی می‌دانند و بر این باورند که با قانون جدید ریسک مجرم شدن والدین "خوب" افزایش می‌یابد.

اما بیشتر نظرات کارشناسی به نفع طرح "فینی" نماینده پارلمان در جهت ممنوعیت تنبیه بدنی بود و موسسات خیریه حمایت از کودکان با قدرت از آن دفاع کردند.

در روز رای گیری موافقان طرح در میدان "هالی رود" در شهر ادینبرگ اسکاتلند تجمع کردند/ عکس: بی‌بی‌سی

براساس این طرح که با دفاع از تنبیه معقول به پایان رسید، والدین به دلیل هرگونه تنبیه فیزیکی و بدنی روی کودکان تحت پیگرد قانونی قرار می‌گیرند.

این طرح همان میزان از حمایت بزرگسالان را برای کودکان رقم می‌زند.

این طرح از تعاریف "تنبیه بدنی" یا "تنبیه فیزیکی " کمیته کودکان در سازمان ملل استفاده کرده است.

در تعاریف کمیته کودکان در سازمان ملل، سیلی زدن، تنبیه با دست یا ابزار، لگد زدن، لرزاندن، پرت کردن و خراش دادن بدن کودکان ممنوع است.

نیشگون، گاز گرفتن، کشیدن مو، در گوشی زدن، سوزاندن، استفاده از آب جوش و قرار دادن کودکان در مکانی تنگ با فشار از دیگر موارد این قانون سازمان ملل به شمار می‌آید.

تنبیه بدنی کودکان در اسکاتلند چه قدر گسترده است؟

براساس آمار منتشره سال 2015 توسط گروهی از خیریه‌های کودک در اسکاتلند، تنبیه بدنی کودکان در این کشوراز دیگر نقاط بریتانیا و کشورهایی مانند آمریکا، آلمان، کانادا، ایتالیا و سوئد بیشتر است.

طبق تخمین محققان حدود 70 تا 80 درصد از محققان بریتانیا از تنبیه فیزیکی برای کودکان بین 3 تا 7 سال استفاده کرده‌اند.

تحقیقات نشان می‌دهند که بسیاری از والدین کتک زدن را "چیز خوبی" نمی‌دانند، اما گاهی اوقات بر این باورند که کتک " تنها چیزی است که جواب می‌دهد".

محققان همچنین اعلام کرده‌اند که استفاده از تنبیه بدنی به دلیل تغییر نگرش عموم در سال‌های گذشته بسیار کاهش یافته است.

بررسی‌های محققان از دیدگاه کودکان نیز حکایت از ناراحتی و آسیب آنها دارد.