عصر ایران؛ جعفر محمدی - امروز نیز در بخش خبر و نظر عصر ایران نگاهی داریم به چند موضوع:

بازی‌های آمریکایی در قانون اساسی جمهوری اسلامی؟

اکبر ترکان در واکنش به پیشنهاد استعفای رئیس‌جمهور گفته است: کشور را وارد بازی آمریکایی‌ها نکنید. دولت روحانی باید بماند و به وظایفش عمل کند.

مشاور پیشین روحانی همچنین به عباس عبدی حمله کرده و با اشاره به طرح این پیشنهاد از سوی وی گفته است: من از هیچ اصلاح‌طلب دیگری نشنیده‌ام که چنین پیشنهادی را بدهد. پیشنهاد آقای عبدی اشتباه بوده و صحیح نیست. عباس عبدی از کی تا حالا وکیل اصلاح‌طلبان شده؟

در این باره چند نکته کوتاه قابل ذکر است:

1 - استعفا یا ماندن یک رئیس جمهور ربطی به آمریکا و بازی های آمریکایی ندارد. استعفای رئیس جمهور یک اصل قانونی مندرج در قانون اساسی است (اصل 130) که اگر نیاز باشد، اجرایی می شود.

این عادت بدی است که هر چه خوشمان نمی آید را به آمریکا و اسرائیل و منافقین و این و آن منسوب کنیم و به دیگران انگ بزنیم. این عادت زشت، قبلاً در انحصار محافظه کاران بود ولی از وقتی اصلاح طلبان دولت را به دست گرفته اند، آنها نیز دچار این عارضه شده اند.

2 - این که پیشنهاد استعفا اشتباه است یا خیر، مساله ای است که نظر هر کسی درباره اش، محترم است ولی دلیل نمی شود با ادبیات غیرمحترمانه ای مانند "فلانی از کی تا حالا وکیل اصلاح طلبان شده" سخن گفته شود.

3 - آقای ترکان گفته است که دولت روحانی باید بماند و به وظایفش عمل کند. خدا کند اگر واقعاً می تواند به  وظایفش عمل کند، بماند ولی اگر به هر علتی نتواند چه؟!

جانی و عزاداری

مایک پمپئو، وزیر امور خارجه آمریکا در پیامی توییتری نوشته است که مردم ایران حق دارند برای کسانی که در این ناآرامی‌ها جان باخته‌اند عزاداری کنند.

در این که در ناآرامی های آبان، اتفاقات ناگواری افتاد و افراد زیادی حتی بدون گناه کشته شدند و این، امری محکوم است، شکی وجود ندارد.

ولی آنچه مسلم است این که وزیر خارجه کشوری که دستش به خون مردم ایران آلوده است، برای چنین اشک تمساح هایی صلاحیت ندارد.
کودتای خونین 28 مرداد، ساقط کردن ایرباس مسافری ایران با 290 مسافر و از جمله 66 کودک، تحمیل مرگ بر بیماران ایرانی با تحریم های یکسویه و ...  مسائلی هستند که نمی توان از صفحات تاریخ، پاک شان کرد.
راستی آیا از نظر آقای پمپئو، بر جان باختگان جنایات آمریکا نیز می توان عزاداری کرد؟

روحانیونی بین حرم و جمکران

آیت‌الله جوادی آملی خطاب به روحانیون گفته اند: باید کانت، هایدگر و دکارت بخوانید تا با زاویه دید اروپای غربی و شرقی و آمریکا و ... آشنا باشید تا بتوانید ماموریت‌تان را به خوبی انجام بدهید. و الّا اگر مطالبی که مطالعه می‌کنید یا موارد تحقیقی‌تان فقط به کار تبلیغ از حرم تا جمکران باشد، فایده‌ای نمی‌تواند داشته باشد و به درد نهضت امام زمان نمی‌خورد.

آنچه آیت الله گفته، درد امروز روحانیت است. با هزار تأسف می توان گفت فضای عمومی حاکم بر روحانیون، دستکم آن دسته از روحانیونی که بیشتر در منظر و مرئی مردم هستند، ورود به بحث های حکومتی و اجرایی و سیاسی است. بسیاری دیگر از روحانیون نیز همچنان در ادبیات کهن باقی مانده اند و شناخت دقیقی از مقتضیات روز، علم جدید، طرز فکر جوانان، رویکردهای آتی جامعه و ... ندارند.
چنین روحانیونی به قول آیت الله، تنها به درد تبلیغ از حرم تا جمکران می خورند و خارج از این جغرافیای محدود، کارآمدی ندارند. نتیجه اش را هم که می بینیم.

گزارش دروغ یک متهم

اخیراً گزارشی از حوادث یازداشتگاه مخوف کهریزک در  نشریه "خط حزب الله" منتشر شده است؛ در این هفته نامه آمده است:
"به گفته یکی از معاونین دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی، قبل از حادثه کهریزک گزارشی به رهبر انقلاب می‌دهند که وضع آنجا نامناسب است؛ ایشان دستور بررسی می‌دهند. این دستور، به دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی و قوه قضائیه برای پیگیری ارجاع می‌شود.

آقای مرتضوی دادستان وقت تهران مدعی می‌شود که ما بررسی کردیم، اینطوری نبوده است. ولی بعدها کمیته‌ای که آقای وحیدی وزیر اسبق دفاع هم عضوش بوده، پس از بررسی موضوع اعلام می‌کنند وضعیت کهریزک نامناسب است. "

1 - این واقعاً عجیب است که بررسی پرونده نقض قانون و جنایت های ارتکابی در کهریزک را به دستگاهی (قوه قضائیه) سپرده بودند که خودش متهم پرونده بوده است. در چنان وضعیتی معلوم است، فردی مانند سعید مرتضوی - دادستان وقت تهران - برای تبرئه خودش اعلام کند که اوضاع در کهریزک نامناسب نیست.

2 - راستی مجازاتی برای کسی که در مقام دادستان پایتخت گزارش دروغ داده بود، وجود دارد؟ چرا دروغگویی در این کشور تا بدین اندازه سهل و بی معاقبت است؟

از شرمندگی تان شرمنده شدیم

محمدباقر نوبخت، معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان برنامه و بودجه گفته است: "شرمنده‌ایم که این روزها ‌فشار زیادی به مردم ‌وارد می‌شود".

جناب نوبخت!
مردم به شما رأی نداده اند که بروید و عالی ترین پست های دولتی را بگیرید و بعد اظهار شرمندگی کنید. شما دو راه بیشتر ندارید: یا می توانید و باید کار کنید و مشکلات مردم را حل کنید ، یا اگر نمی توانید و مدعی کارشکنی و مانع تراشی هستید، رو راست و صادقانه با مردم در میان بگذارید تا یا راه‌کاری واقعی برای مردم ایجاد شود یا کنار بکشید؛ والا از شرمندگی‌تان، شرمنده می شویم.
 

_________________________________

بیشتر بخوانید

آقای جلیلی! اگر «عمق راهبردی» توقف قانون حجاب را درک کنید متوجه می‌شوید چه معنایی دارد

تماشاخانه

قهوه ترک یا اسپرسو کدام برنده واقعی هستند؟ دو سبک، دو تجربه (فیلم)

آنچه از بم برجای ماند / ۲۱ سال بعد، هنوز برخی زخم‌ها باز هستند (فیلم)

فیلم های دیگر