متأسفانه با خبر شدیم که کنفدراسیون فوتبال آسیا قصد دارد بازیهای لیگ قهرمانی آسیا را با حضور نمایندگان ایران در کشور بی‌طرف برگزار بکند. بهانه این تصمیم ظاهراً ناامنی ایران عنوان شده است که در فضای مسموم تبلیغاتی علیه ایران است قبول داریم که این تصمیم مقارن است با ترور سردار رشید اسلام شهید سلیمانی و تهاجم کشورهای مستکبر علیه جمهوری اسلامی! یا به عبارتی در فضای تهاجم فیزیکی يك تهاجم سخت در کنار تهاجم نرم اتفاق افتاده است. و به قول سرپرست باشگاه استقلال تن دادن به اقدام AFC کنفدراسیون فوتبال آسیا تن دادن به ذلت است!

خارج از تحلیل سیاسی و ورزشی، اگر بخواهیم تحلیل حقوقی داشته باشيم بایستی راهکارهای حقوقی را بررسی کنیم:

اولاً اینکه سریعاً باشگاه استقلال و پرسپولیس اعلام کردند که ما شرکت نمی کنیم به لحاظ حقوقی این اقدام غلط است چون نوعي اسقاط حق است!

اسقاط حق در قواعد حقوقی ایران و نظام حقوقی بین‌المللی يعنى باشگاه يا کسی که حق دارد در مسابقات بین المللی شركت كند ولي از حق خود، صرف نظر کند!

و این یعنی یک جور بازگشت به عقب نشینی درحاليکه ما در تدابير اسلامی خودمان حقّ عقب نشینی در موضع جنگ را اصولاً نداریم خوب ممکن است سوال کنید که چاره چیست باید چه کنیم ؟

چون ديدگاه من حقوقی است پس مراجعه می کنم به اساسنامه كنفدراسيون آسيا. در ماده ۶٣ تصریح شده که در واقع همه اعضا کنفدراسیون موافقت می کنند که (CAS) مخفف Court of Arbitration for Sport همان دادگاه مرجعی ورزشی که به رسمیت شناخته شده يک نهاد مستقل است و دفتر مرکزی آن در لوزان سوئیس قرار دارد. برای حل و فصل اختلافات AFC و سایر نهادها و همه اعضا از جمله؛باشگاه ها، مقامات، بازیکنان، از تصمیمات CAS پیروی می کنند. در ماده ۶۶ اساسنامه کنفدراسیون آسیا تصریح شده که، هر تصمیم نهایی که از AFC انجام می‌شود می‌تواند از طریق مرجع دادگاه داوری ورزش مورد حل و فصل واقع شود. یعنی؛ فدراسیون های ورزشی می توانند ابتدا از طریق کانال‌های داخلی کنفدراسیون‌ آسیا و سپس ظرف ۲۱ روز طبق بند ۲ ماده ۶۶ اساسنامه کنفدراسیون آسیا مراجعه‌کننده به دادگاه داوری ورزشی. با وجود این قوانین چرا به راحتی از حق طبیعی خود صرف نظر کنیم؟

آیا حقوق دانی نیست که این موارد مهم را به باشگاه ها تذکر بدهد؟

به نظر می رسد انسان عاقل قبل از عبور کردن از مسیرهای قانونی، هیچگاه از حق خودش صرف نظر نمیکند. عقب نشینی در فضایی که دشمنان نرم و سخت ما میخواهند هم هویت ملی و هم هویت انقلابی و ورزشی ما را تحت تاثیر قرار بدهند!

حق گرفتنی است! نه اینکه با عقب نشینی آدم حق خودش را اسقاط کند.