عصر ایران؛ مبینا محمدی - به مفهوم واقعی "موفقیت" فکر کرده اید؟ از نظر شما چه زمانی به موفقیت دست پیدا کرده اید؟ ایده آل را برای خود چگونه تعریف کرده اید؟!

ممکن است کلاس اول ابتدایی باشید و موفقیت را در نمره ی بیست دیکته ی تان ببینید،
ممکن است در حال گذراندن آخرین سال های دبیرستان باشید و رتبه ی کنکور موفقیت برایتان حساب بیاید،
ممکن است گذراندن دوره ی دو ساله ی سربازی موفقیت بعدی تان باشد یا گرفتن مدرک لیسانس،
ممکن است پیدا کردن شغلی با درآمد بالا موفقیت تان باشد،
یا شاید حتی فکر کنید اگر مخترع باشید موفق ترین انسان کره ی زمین هستید.

واقعیت این است که تمام این اهداف شاید بتوانند به صورت "مقطعی" موفقیت محسوب شوند و حال تان را خوب کنند اما اکنون نمره ی دبستان تان اکنون به کل از یادتان رفته، اهمیتی ندارد که کنکورتان را چطور دادید، سربازی را چند ماه اضافه خوردید یا در دوره ی لیسانس چند بار کنفرانس دادید، حتی به نظر من اختراع تان هم موفقیت پایداری نیست، چرا که بعد از مدتی نیازی جدید در شما شکل خواهد گرفت: ما انسان ها سیری ناپذیریم!


شاید بگویید بسیار خب! حالا که به تخریب تک تک موفقیت هایمان پرداختی پس آن را چگونه می خواهی توصیف کنی؟!

موفقیت را من در "شادی" خلاصه می کنم و در لذت؛ اشتباه نکنید نه هر لذتی! ما زمانی می‌توانیم موفق باشیم که از آنچه که انجام می‌دهیم (حتی کار های روزانه ی خود) لذت ببریم و با عشق به آن بپردازیم؛ این گونه است که حتی رنج هایش هم برایمان شیرین خواهد بود چرا که از آن لذت می بریم. روی کلمه ی لذت بسیار تاکید دارم چون ما بسیاری از کار ها را انگیزه انجام می دهیم، حوصله نداریم و بهانه جوییم.

فرض کنید شغلی پردرآمد تعریف من از موفقیت است، و نیز فرض می کنیم ما آن شغل پر درآمد را بدست آوردیم، اما لذتی از کارمان نمی بریم، در حقیقت کارمان خوشحالمان نمی کند! غمگین است! ما آن کار را فرسوده ‌وار انجام می دهیم و بیشتر و بیشتر تحت فشار قرار می گیریم تا پول بیشتری بدست بیاوریم ولی در عوض از سرمایه ی وجودمان مایه می گذاریم.

واقعیت این است که ما بعد از مدتی انگیزه مان را برای آن پول از دست خواهیم داد و حتی به هدف مالی مان هم آنگونه که باید نمی رسیم ... در نهایت ردی که برای پروژه ی جاودانگی مان طرح شده بود نیز نافرجام خواهد ماند ! و این غمگین تر است.

مطمئن باشید اگر در هر برهه از زندگی تان تحت تاثیر شرایط بیرونی قرار نگیرید ( مثلا به حرف فامیل، فشار همسالان، آرزوی والدین، سخره ی اجتماع یا حتی چارچوب های ذهنی خودمان) و سعی کنید انتخاب هایی داشته باشید که از آن شادی برای تان تولید شود ، به طور شگرفی قادر به انجام هر کاری خواهید شد. فقط قبل از آن یادآور شوم که اهداف تان را "قابل دسترس، منطقی، مشخص و سودمند" تعیین کنید تا بیراهه نروید و "همین حالا" از آن "لذت" ببرید.

بیشتر بخوانید:

*بعد از قرنطینه چه تغییری می کنیم؟!
*قرنطینه ذهن

پزشکیان: شخصاً در مدرسه‌سازی کارگری می‌کنم (فیلم)

بیشتر بخوانید:

آزمایش جالب دانشگاه استنفورد درباره "ناهماهنگی شناختی": چرا ذهن ما به سمت "توجیه" می رود؟

تماشاخانه

قهوه ترک یا اسپرسو کدام برنده واقعی هستند؟ دو سبک، دو تجربه (فیلم)

آنچه از بم برجای ماند / ۲۱ سال بعد، هنوز برخی زخم‌ها باز هستند (فیلم)

فیلم های دیگر