این رفتار با من بسیار رفتار غیرحرفه‌ای و دور از معرفت بود! و بعد از این اتفاقات دیگه با خودم عهد بستم پا در هیچ مراسمی نزارم که این‌طور با من رفتار بشه!

سینا سرلک مدعی است که جایزه «حافظ» طی دو سال به او تعلق داشته است که مسئولان این جایزه در دقیقه ۹۰ نام او را حذف کرده‌اند.

جشن دنیای تصویر از سال ۱۳۷۶ راه‌اندازی شد. این جشن بهترین‌های حوزه سینما و بهترین مجموعه‌های داستانی تلویزیون و شبکه نمایش خانگی را معرفی می‌کند. این جشن تندیسی با عنوان «حافظ» دارد و از این روی، جایزه این جشن به جایزه «حافظ» مشهور است.بنیانگذار این جایزه مرحوم علی معلم بود.

این جایزه در سال‌های اخیر به بهترین تیتراژ فیلم‌های سینمایی هم جایزه می‌داد. جایزه‌ای که برای جلب توجه بیشترِ اهالی موسیقی به جشنی سینمایی بود. روز گذشته اما سینا سرلک خواننده موسیقی کشورمان، در صفحه شخصی‌اش مطلبی منتشر کرد که ادعاهایی درباره جایزه «حافظ» و البته جایزه بخش موسیقی را مطرح می‌کند.

در ادامه متنی را می‌خوانید که سینا سرلک نوشته است:

«علی خانِ معلم عزیز و بزرگوار با قلبی بزرگ
روحتون شاد و یاد تو تا همیشه گرامی

در بین ما نیستین و جاتون بسیار خالیه. اما یقیناً روح بزرگتون آگاه هست که دو سال پشت سر هم چه رفتار عجیبی شد با من در جشن حافظ، که یقیناً و بدون شک اگر شما بودین اجازه نمیدادین تندیسی که متعلق به من بود رو به دیگران بدهند. به بهانه اول شدن و دریافت تندیس، من رو دعوت کردن به اون مراسم و دقیقه ۹۰ ورق برگشت و دو سال این اتفاق تکرار شد!!!

همون دو دفعه هم که به اون مراسم رفتم فقط و فقط به احترام شما بود و خانواده محترمتون و لطفی که به من داشتین.

علی اوجی که همیشه ادعا کرده رفیقِ منه!!! به من زنگ زد و گفت سینا جان کار شما (زیر سقف دودی) اول شده و سریع خودتو برسون به سالن برج میلاد. دوست من علیرضا امینی شاهد این موضوع هست و ما سریع راه افتادیم. ولی هفت دقیقه بعد زنگ زد و حرف رو عوض کرد و نتیجه عوض شد و گفتن چون در سالن نبودی جایزه به همایون شجریان تعلق گرفت!

در صورتی که همایون جان هم اون شب در سالن نبود و برادرش رایانِ عزیز تندیس رو به جای همایون دریافت کرده بود!

بعد از اون شب چند تماس با من گرفته شد (آذر معماریان عزیز همسر جناب معلم و امید معلم عزیز) برای دلجویی و این‌طور مسائل و گفتن سال بعد ۱۰۰ درصد نوبت شماست!
که سال بعد رسید و باز هم همین اتفاق افتاد و من دعوت شدم و یکی از دوستانم قسم خورد که لوح من رو در بک استیج دیده.

حتی دوستان عزیز من دکتر هومن عشقی و حمید علاءالدین شاهد این ماجرا بودن و هومن و حمید به قدری ناراحت شدن که از سالن رفتن بیرون و باز دقیقه ۹۰ ورق برگشت و تندیس رو در ژانر ما دادن به علیرضا قربانی عزیز.

همایون و علیرضا هر دو برای من عزیزن. همایون که همیشه برای من عزیزه و مثل یک برادر دوستش دارم و علیرضا قربانی هم سال‌هاست دوست بسیار خوب منه و مبارکشون باشه هر جایزه‌ای که تا به حال گرفتن.

اما این رفتار با من بسیار رفتار غیرحرفه‌ای و دور از معرفت بود! و بعد از این اتفاقات دیگه با خودم عهد بستم پا در هیچ مراسمی نزارم که این‌طور با من رفتار بشه!

این‌طور رفتارهای عجیب و غریب، تمام اعتماد من رو به همه چیز و همه کس از بین برده.

یقینا اون شخص یا اشخاصی که باعث این اتفاقات شدن، ۱۰۰ درصد انکار میکنن این موضوع رو. اما پیغام‌های این دوستان رو هم دارم که اگر لازم شد میذارم روی صفحه که ببینین که من جز حقیقت حرفی رو به زبان نمیارم. این رو بدونین که من تا به امروز با همه سختی‌ها جنگیدم به خاطر عشق و ارادت به هنر و شما دوستان و هوادارانِ عزیزم

یا حق»