سندرم قبل از قاعدگی باعث علائم متعددی می شود که شبیه با علائم اولیه بارداری است. در نتیجه، برخی از خانم ها در تعیین باردار بودن یا شروع دوره آنها مشکل دارند.

علائم هر دو سندرم قبل از قاعدگی (PMS) و حاملگی می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد، اما اغلب شامل حساسیت به سینه ، دل درد و تغییر در خلق و خوی می شوند.

در این مقاله، ما علائم PMS را با علائم اولیه بارداری مقایسه می کنیم و تفاوت های بین این دو را بررسی می کنیم.

علائم مشابه PMS و بارداری:

علائم مشترک PMS و بارداری شامل موارد زیر است:

تغییر در خلق و خوی

احساس تحریک پذیری، اضطراب و ناراحتی و یا داشتن حس گریه، هم در اوایل بارداری و هم در روزهای منتهی به یک دوره مشترک است. این علائم سندرم قبل از قاعدگی معمولاً با شروع قاعدگی از بین می روند. اما اگر تغییرات خلق و خوی ادامه یابد و فرد پریود نشود ، این ممکن است نشانگر بارداری باشد.

احساس مداوم غم و اندوه می تواند نشانه افسردگی باشد. اگر تغییر خلق و خوی 2 هفته یا بیشتر طول بکشد به پزشک مراجعه کنید. حدود 10 درصد از زنان باردار در سراسر جهان وضعیت سلامت روان را تجربه می کنند که شایع ترین آن افسردگی است.

یبوست

تغییرات هورمونی علت شایع یبوست در زنان است. نوسانات می توانند حرکات روده را کند کنند. تحقیقات نشان می دهد یبوست تا 38 درصد از زنان در دوران بارداری را تحت تأثیر قرار می دهد، اما همچنین بسیاری از خانمها درست قبل از دوره پریودشان دچار یبوست می شوند.

زنان باردار به احتمال زیاد در دو-سه ماهه اول بارداری یبوست دارند، در حالی که خانمهای دارای مشکلات روده مربوط به PMS معمولاً پس از شروع دوره خود، تسکین می یابند.

درد و حساسیت به پستان

تغییرات پستان یک علامت شایع در سندرم قبل از قاعدگی و اوایل بارداری است. این تغییرات می تواند شامل موارد زیر باشد:

درد پستان

حساسیت پستان

تورم پستان

سنگینی پستان

برآمدگی بافت سینه

شدت این علائم در افراد متفاوت است.

با این حال، در افراد مبتلا به PMS، علائم مربوط به پستان معمولاً مهمترین میزان قبل از دوره قاعدگی است و معمولاً در طول دوره یا تا پایان دوره بهتر می شوند.

در اوایل بارداری، سینه ها ممکن است حساس شوند و اغلب سنگین تر می شوند. ناحیه اطراف نوک پستان ممکن است دچار سوزش و خارش شود. در برخی از خانمها همچنین در نزدیکی سطح سینه ها رگه های آبی قابل توجهی ایجاد دیده می شود.

علائم حساسیت سینه ها در دوران بارداری 1 یا 2 هفته پس از بارداری شروع می شود و تا زمان زایمان ممکن است ادامه یابد.

خستگی

هورمون پروژسترون قبل از پریود باعث خستگی و کوفتگی می شود. خستگی معمولاً پس از شروع پریود از بین می رود. برای خانم هایی که دوره های سنگین دارند ، خستگی بیش از حد در طول دوره پریود می تواند ادامه داشته باشد. همچنین ممکن است نشانه کم خونی فقر آهن باشد.

خستگی نیز علامت شایع اولیه بارداری است. خستگی اغلب در طول سه ماهه اول ادامه می یابد و برخی از زنان تا 9 ماه کامل احساس خستگی می کنند. خوابیدن سخت و تکرر ادرار شبانه می تواند خستگی حاملگی را بدتر کند.

خونریزی یا لکه بینی

لکه بینی یا خونریزی می تواند در اوایل بارداری رخ دهد. این خونریزی لانه گزینی نامیده می شود و معمولاً 10-14 روز پس از لقاح اتفاق می افتد. بسیاری از خانم ها خونریزی لانه گزینی را تجربه نمی کنند. ممکن است برخی متوجه آن نشوند خونریزی لانه گزینی بسیار سبک تر از قاعدگی است.

PMS به طور معمول باعث لکه بینی نمی شود ، اگرچه یک دوره می تواند در روز اول بسیار سبک باشد. معمولاً خونریزی قاعدگی 4 یا 5 روز طول می کشد و باعث از بین رفتن خون قابل توجه تر از لکه می شود.

دل درد

دل درد در هر دو PMS و اوایل بارداری شایع است. دل درد اوایل بارداری شبیه به دل درد قاعدگی است ، اما ممکن است در پایین معده ایجاد شود.

این دل دردها ممکن است هفته ها یا ماه ها در طول بارداری ادامه یابد ، یکی از دلایل آن کاشت جنین و کشش رحم می باشد.

سردرد و کمردرد

تغییرات هورمونی می تواند باعث بروز سردرد و کمردرد در اوایل بارداری و قبل از قاعدگی شود. سردرد می تواند از علائم بارداری باشد، اما بسیاری از زنان همچنین قبل از دوران قاعدگی، سردرد یا میگرن را تجربه می کنند.

تغییر در اشتها

تغییر در هورمون ها ممکن است باعث شود که زنان قبل از پریود شدن ، میل به غذاهای شیرین کنند. افزایش اشتها و هوس های غذایی علائم شایع بارداری است اما با سندرم قبل از قاعدگی نیز می تواند رخ دهد.

بسیاری از افراد مبتلا به سندرم قبل از قاعدگی،افزایش اشتها و هوس غذاهای شیرین یا چرب یا غذاهای غنی از کربوهیدرات را تجربه می کنند. تغییرات در هورمونهای استروژن و پروژسترون به احتمال زیاد قبل از یک دوره تأثیر می گذارد.

تحقیقات نشان می دهد که 50 تا 90 درصد از زنان باردار در ایالات متحده هوس غذایی دارند.

بسیاری از غذاهای خاص را هوس می کنند و نسبت به دیگران مضطرب هستند وحس چشایی و بویایی آنها بسیار ناخوشایند است.

برخی از زنان باردار تمایل به اقلام غیر غذایی مانند یخ یا خاک دارند.

تفاوت دل درد پریود و بارداری:

دل درد لانه گزینی مانند دل دردهای پریود یا قاعدگی نیست.

• دل درد قاعدگی در طی دوره ای اتفاق می افتد ، که تقریباً هر 28 روز یک بار اتفاق می افتد ، تا زمانی که هیچ حاملگی وجود نداشته باشد.

• دل درد قاعدگی هنگامی اتفاق می افتد که رحم برای بیرون کشیدن پوشش آن منقبض شود. موادی به نام پروستاگلاندین ها باعث انقباض عضلات رحم می شوند. پروستاگلاندین ها با درد و التهاب همراه هستند . این روند ممکن است باعث درد شود.

• همه در هنگام کاشت درد ندارند و برای کسانی که انجام می دهند ، دل درد ممکن است خفیف یا متوسط باشد. برخی این احساس را اینگونه توصیف می کنند:

لگد زدن

کشیدن

احساس سوزن سوزن شدن

این می تواند به تمایز آن از دل درد قاعدگی کمک کند.

• داشتن دل درد شدید در هنگام کاشت غیر معمول است، بنابراین هر کسی که گرفتگی دردناک بین دوره ها را تجربه می کند، باید توسط پزشک معاینه شود.

• برخی از خونریزی سبک یا لکه بینی ممکن است با دل درد لانه گزینی همراه باشد. این خونریزی لانه گزینی نامیده می شود و نسبت به یک دوره معمولی سبک تر است.

چه عواملی باعث دل درد در بارداری می شود؟

دل درد بطور معمول با بزرگ شدن رحم ایجاد می شود و باعث کشیدگی رباط ها و ماهیچه ها می شود. ممکن است هنگام عطسه، سرفه یا تغییر موقعیت، بیشتر مورد توجه قرار گیرد. در طول سه ماهه دوم ، یک علت شایع در دل درد، درد رباط گرد است. رباط گرد عضله ای است که رحم را پشتیبانی می کند ، و هنگامی که کشش می یابد، ممکن است شما یک درد تیز، ضربان دار یا یک درد کسل کننده در قسمت تحتانی شکم خود احساس کنید.

دل دردی که نسبتاً جزئی است و هر از گاهی اتفاق می افتد احتمالاً چیزی برای نگرانی در مورد آن نیست.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنید :

زنانی که گمان می کنند باردار هستند ، باید آزمایش بارداری خانگی را انجام دهند. اگر نتیجه مثبت است ، برای تأیید بارداری با پزشک ملاقات کنید و مراحل بعدی را برنامه ریزی کنید.

اگر آزمایش منفی باشد ، اما در مدت زمان 1 یا 2 هفته ، هیچ دوره ای اتفاق نیفتد ، همچنین دیدن یک پزشک ایده خوبی است.

پزشک می تواند به تعیین دلیل یک پریود دیررس یا از دست رفته کمک کند و گزینه های درمانی را توصیه کند. آنها همچنین می توانند نگرانی های مربوط به علائم غیر معمول را برطرف کنند.